به گزارش اختصاصی رصد روز ، در چندسال اخیر شاهد کشمکش های زیادی در زنجیره محصولات فولادی بودیم. از قیمت گذاری دستوری تا ابطال پیاپی معاملات در بورس کالا و تعیین میزان عرضه محصولات در بورس کالا همگی باعث شد تا معدنکاران و فعالان فولادی در م...
به گزارش اختصاصی رصد روز ، در چندسال اخیر شاهد کشمکش های زیادی در زنجیره محصولات فولادی بودیم. از قیمت گذاری دستوری تا ابطال پیاپی معاملات در بورس کالا و تعیین میزان عرضه محصولات در بورس کالا همگی باعث شد تا معدنکاران و فعالان فولادی در مقابل هم موضع گیری داشته باشند و هرکدام در این میان تفسیر خود را از میزان قدرالسهم تولیدی داشتند. تصمیمات چندپاره بزرگترین قطب فلزات خاورمیانه یعنی فولاد باعث شد تا برخی به صورت تلویحی و برخی نیز به صورت مستقیم به اسم یک کارخانه خاص اشاره کنند که از آن به عنوان مافیای فولاد اسم می بردند.
در کنار این موضوع افزایش نرخ انرژی واحدهای تولیدی عملاً با موضوعات بالا انرژی زیادی را از بزرگترین بخش صادراتی کشور می گرفت که یقیناً این مسئله جایگاه کشور را در بازارهای صادراتی تحت الشعاع قرار خواهد داد.
رانت بزرگ کشف شده در بازار فروش داخلی محصولات فولادی نیز نشان می دهد که به طور حتم مافیای فولاد یک توهم نیست زیرا کش و قوسهای به نتیجه نرسیده در چندسال قبل که برخی از آنها در تریبونهای به خصوص شنیده می شد و برخی نیز در توییتر نگاشته می شد یک سؤال مهم را به ذهن متبادر می کرد و آن سکوت معناداری بود که انگار دوست نداشت به این قضیه دامن زده شود.
گردش مالی قابل تأمل در این بخش، انتصابهای سفارشی، پخش رانتهای گسترده عملا حباط خلوت بزرگی را ایجاد می کند و نتیجه آن کاهش ۱۸ درصدی مصرف کنندگان داخلی است.
نگاهی به نظر برخی نمایندگان از تابستان سال قبل تا کنون نشان میدهد که همگی به یک دغدغه مشترک اشاره دارند و آن وجود امضاهای طلایی در این صنعت است. هنوز به این سؤال پاسخ داده نشده که چرا با وجود تولید چند برابری مواد اولیه در این صنعت برخی از کارخانجات تنها با ۱۰ یا ۲۰ درصد ظرفیت خود کار می کنند؟
چرا با وجود تأکید برخی نمایندگان مبنی بر حیاط خلوت های قابل توجه در این صنعت هرگز به شکل دقیق به اتفاقات آن رسیدگی نشد؟ نقش کدام کارخانجات فولادی در توزیع رانت پنهان پر رنگ است؟
با این شرایط آیا باید به ریشه کن کردن فساد در صنعت فولاد امیدوار بود؟
