اگرچه وضعیت سپرده های شبکه بانکی در شرایط مطلوب تری نسبت به گذشته قرار دارد اما خروج پول از شبکه بانکی و تبدیل آن به سرمایه ای ارزشمندتر به جز افزایش افسار گسیخته قیمت دلار، طلا و سکه دلائل مهم دیگری در نظام بانکی کشور دارد که به گفته راغ...
اگرچه وضعیت سپرده های شبکه بانکی در شرایط مطلوب تری نسبت به گذشته قرار دارد اما خروج پول از شبکه بانکی و تبدیل آن به سرمایه ای ارزشمندتر به جز افزایش افسار گسیخته قیمت دلار، طلا و سکه دلائل مهم دیگری در نظام بانکی کشور دارد که به گفته راغفر عدم اعتماد کافی مردم به نظام بانکی یکی از این عواملست
به گزارش اختصاصی رصد روز، خروج پول از شبکه بانکی موضوعی است که این روزها زیاد شنیده می شود و برخی ها آب بیار آتش بیار معرکه شده اند درحالیکه این مسئله ارتباط مستقیم با افزایش تورم و کاهش ارزش پول ملی دارد مسئله ای که چند روز پیش در مجلس از زبان نمایندگان هم شنیده شد و حالا منتظر اقدامات وزارت اقتصاد و بانک مرکزی در فرصت دو ماهه ای هستیم که روی آن توافق شد. افزایش حدود ۵۰ درصدی قیمت دلار، رشد بی حساب و کتاب سکه و طلا و در نتیجه بحران تورم سبب شده تا برخی به فکر تبدیل وجه نقد خود به سرمایه ای ارزشمندتر شود تا در در کورس افزایش قیمت ارز و طلا سرمایه شان متناسب با تورم موجود در کشور رشد کند اما در این میان نباید فراموش کرد که برخی از ساز و کارهای موجود نظام بانکی به این مسئله دامن می زند.
حسین راغفر کارشناس اقتصادی و استاد دانشگاه در این باره به خبرنگار رصد روز گفت: چنین اقداماتی نظیر ایجاد کمپین جهت خروج از شبکه بانکی به نظر نمی رسد که بلند مدت باشد. برخی از این واکنشها به عملکرد نظام بانکی مربوط می شود که اگر سالم عمل کند و مردم از آن رضایت داشته باشند قاعدتاً اعتماد می کنند ولی اعتماد به معنای واقعی در خصوص عملکرد بانکها نزد مردم ایجاد نشده پس سلامت عملکرد بانکها موجب اعتماد مردم می شود.
راغفر توضیح داد: در دنیای کنونی به نظر نمی رسد مردم بتوانند داد و ستدهای مالی خود را خارج از نظام بانکی انجام دهند. پس راه اندازی چنین کمپینهایی نتیجه بخش نیست و مردم مجبور خواهند بود که به نظام بانکی برگردند تا امنیت معاملاتشان از این طریق صورت گیرد. اگرچه موضوع اعتماد مردم مسئله اصلی است که برخی از بانکها فاقد چنین ویژگی مهمی هستند.
راغفر در خصوص اقدامات نظام بانکی جهت جلب اعتماد بیشتر مردم ببان کرد: مردم خودشان می توانند ارزیابی کنند که بانکها تا چه حد توانسته اند رضایت ایجاد کنند. یکی از وظایف بانکها شفافیت عملکردست تا مردم حس کنند منابع آنها در مسیر درستی در توسعه اقتصادی کشور مورد استفاده قرار می گیرد و این مسئله خیلی پیچیده نیست. ضمن اینکه نظام بانکی خودش به این مسئله آشناست که چه اقداماتی برای این منظور باید انجام دهد. متأسفانه برخی بانکها به عملکرد شفاف شهره نیستند و رضایت مردم را آنگونه که باید جلب نکردند. به عنوان مثال بعضی از بانکها علیرغم دستورات بانک مرکزی مبنی بر پرداخت کل مبلغ وام به متقاضی یک سوم مبلغ وام را پیش خود نگه می دارند و در حساب پس انداز بدون بهره افراد نگه می دارند و فرد متقاضی وام موظف خواهد بود که بهره کل مبلغ وام را بپردازد و این نشان میدهد که این بانک قابل اعتماد نیست و هزینه گزافی برای مبلغ تسهیلاتش اعمال می کند. چنین رفتارهایی سبب می شود که مردم اگر گزینه های دیگری داشته باشند از آن استفاده کنند.
