به گزارش رصد روز، «منم دلم نمیخواد از شما زیاد بگیرم، اما این کرایهایه که خودشون گفتند، شما ببین این صفحه رو! همین قیمتو زده.»
مسافر، کیف پولش را محکم در دست میفشارد و با کلافگی میگوید:« من صبح از همین مسیر اومدم اما یه نرخ دیگه پرداخت کردم. شما داری از ساعت خلوت بیشتر میگیری. تو تاکسی خطی که باید نرخ ثابت باشه!»
با وجود گذشت نزدیک یک ماه از اجرای طرح جدید نرخ شناور کرایه برای تاکسیها، نارضایتیها همچنان ادامه دارد؛ مسافران از پرداخت کرایههای متغییر رضایت ندارند و رانندگان نیز نرخهای اعلامی را متناسب با هزینههای خود نمیدانند.
طبق این طرح نرخ کرایه تاکسیها بسته به میزان ترافیک و ساعات اوج، تا ۵۰ درصد افزایش یا کاهش پیدا میکند. به گفته رئیس کمیسیون عمران شورای شهر، هدف این طرح افزایش حضور تاکسیها در ساعات پرترافیک و بهبود خدماترسانی بوده است. اما روایت رانندگان تاکسی چیز دیگری است.
رایگان مسافر میبریم!
یکی از رانندگان تاکسی در اعتراض به قیمتهای اعلام شده گفت:« وقتی نرخها تا این حد پایین میآید، نه هزینه لاستیک تامین میشود، نه مخارج تعمیرات خودرو. چارهای نداریم جز اینکه خودمان رقمی میانه در نظر بگیریم.»
رانندهی دیگری که منتظر مسافر ایستاده بود به صحبت اضافه شد و گله کرد: « رسما داریم رایگان مردم رو میبریم! آخه کدوم ماشین بدون خرج کار میکنه؟»
بسیاری از رانندگان برای جلوگیری از ضرر و اعتراض مسافران، به صورت غیررسمی کرایهای میان حداقل و حداکثر نرخ محاسبه شده را تعیین میکنند. اگرچه این شیوه موقت نیز نتوانسته رضایت طرفین را جلب کند. مسافران نرخ را غیرمنصفانه میدانند و رانندگان تاکسی میگویند که با این روش دخلشان به خرجشان نمیرسد.
استفادهکنندگان از حمل و نقل عمومی هزینه ترافیک را میدهند!
شهروندانی که با رعایت قوانین شهری و به منظور کاهش ترافیک، از خودروهای شخصی خود استفاده نمیکنند و از ناوگان حملونقل عمومی برای تردد بهره میگیرند، مجبور به پرداخت هزینه ترافیک تهران هستند. این در حالی است که هزینه مذکور از خودروهای شخصی که عامل اصلی بروز ترافیک هستند، دریافت نمیشود. در بسیاری از موارد، به جای اتخاذ راهحلهای ساختاری و اصولی، مسئولان ترجیح میدهند که هزینههای اضافی را مستقیماً از جیب مردم اخذ کنند.
همچنین، حذف نرخ ثابت تاکسیهای خطی باعث شده تمایز آنها با تاکسیهای اینترنتی کمرنگ شود؛ موضوعی که میتواند منجر به مهاجرت بیشتر مسافران به پلتفرمهای آنلاین شود.
از سوی دیگر، با اینکه هدف اصلی طرح، تشویق رانندگان به فعالیت بیشتر در ساعات پرترافیک بود، کاهش کرایهها در ساعات کمترافیک باعث شده که بسیاری از رانندگان از انجام سرویسدهی در این ساعات خودداری کنند و در نتیجه، میزان ارائه خدمات در این زمانها کاهش یافته است.
تجربههای مشابه این طرح در بقیه کشورها نشان میدهند که برای موفقیت طرحهای نرخگذاری شناور، باید زیرساختهای شفاف، نظارت مستمر و محاسبه دقیق هزینههای رانندگان فراهم شود.
در غیر این صورت، چنین طرحهایی نه تنها به بهبود حملونقل عمومی کمک نمیکنند، بلکه میتوانند باعث نارضایتی عمومی، افت کیفیت خدمات و حتی خروج تدریجی رانندگان از این حرفه شوند.
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید