به گزارش رصد روز، در جلسه علنی امروز مجلس شورای اسلامی، بررسی تقاضای یک فوریت لایحه اصلاح قانون انتصاب اشخاص در مشاغل حساس در دستور کار قرار گرفت. بعد از اظهارات موافقان و مخالفان و البته نماینده دولت در این جلسه، نمایندگان با ۳۸ رأی موافق، ۲۰۷ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع از مجموع ۲۵۶ نماینده حاضر در جلسه با فوریت این لایحه مخالفت کردند.
مخالفت امروز مجلس با فوریت لایحه اصلاح قانون انتصاب اشخاص در مشاغل حساس نشان داد که تلاش های برخی نمایندگان مجلس برای برکناری محمدجواد ظریف از معاونت راهبردی رئیس جمهور همچنان ادامه دارد.
به همین بهانه در ساعات اخیر هشتگ #ظریف_تنها_نیست در شبکههای اجتماعی فراگیر شده است.
روزنامه سازندگی نیز در شماره جدید خود با تیتر «پشت پا به وفاق» به فشار مجلس برای خروج ظریف از کابینه واکنش نشان داد.
حمید رسایی، نماینده مردم تهران نیز در همین رابطه روی آنتن زنده گفت: پست ظریف در دولت غیرقانونی و من درآوردی است!
محمّدجواد ظریف خوانساری (زادهٔ ۱۷ دی ۱۳۳۸) سیاستمدار و دیپلمات ایرانی است که از سال ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰ سمت وزیر امور خارجه ایران را بر عهده داشت. او همچنین از اعضای شورای عالی جمعیت هلالاحمر و دانشیار دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران است.
او دانشآموختهٔ کارشناسی ارشد روابط بینالملل از دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو و همچنین کارشناسی ارشد مطالعات بینالملل و دکترای حقوق و روابط بینالملل از دانشگاه دنور است. ظریف فعالیت شغلی خود را از سال ۱۳۵۷ در کنسولگری ایران در سانفرانسیسکو آغاز کرد. او از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۱ برای مدت ۱۰ سال، معاونت حقوقی و بینالملل وزارت امور خارجه را بر عهده داشت. وی در فاصله سالهای ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۶ به عنوان سفیر ایران در سازمان ملل متحد فعالیت میکرد که در نهایت به دلیل اتفاقات سفر سال ۱۳۹۴ رئیس جمهور به سازمان ملل از وزارت خارجه اخراج شد. او در سال ۱۳۹۲ در دولت یازدهم بهعنوان وزیر امور خارجه ایران انتخاب شد. او مسئول تیم مذاکرهکننده هستهای ایران در برنامه جامع اقدام مشترک بود. ظریف در ۶ اسفند ۱۳۹۷ از سمت خود استعفا داد، اما دو روز بعد، رئیسجمهور حسن روحانی با استعفای او موافقت نکرد و وی همچنان وزیر امور خارجه ایران باقی ماند.
وزارت خزانهداری آمریکا در سال ۲۰۱۹ ظریف را تحریم کرد و اظهار داشت که وی سخنگوی علی خامنهای است. او در سال ۱۴۰۱ توسط کانادا نیز تحریم شد. در ۵ اردیبهشت ۱۴۰۰، یک فایل صوتی از ظریف منتشر شد که حاوی سخنان او در مورد مسائل کشور در زمینهٔ سیاست خارجی بود. این گفتگو با واکنشهای بسیاری از سوی رسانهها همراه بود
محمّدجواد ظریف خوانساری۱۷ دی ۱۳۳۸ در خانوادهای مذهبی، محافظهکار و متمول در تهران بهدنیا آمد. پدر و پدربزرگش از تجار اصفهان بودند، پدربزرگش از بانیان مسجد اعظم قم و مسجد هامبورگ و پدرش عباسعلی ظریف خوانساری از شعرای اصفهان، فردی خیر و به گاوصندوق علما معروف بود.مادرش عفت کاشانیپور نیز فرزند یکی از بازرگانان کاشانی مستقر در تهران بود. خانواده ظریف ابتدا در محله ملک اصفهان ساکن بودند و سپس به تهران نقل مکان کردند. او تحصیلات مقدماتی را از سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۵ در دبستان و دبیرستان علوی تهران انجام داد.
ظریف در سال ۱۳۵۵ با ویزای دانشجویی به ایالات متحده آمریکا رفت و از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۶ دیپلم خود را از کالج درو، در سانفرانسیسکو گذراند و به ترتیب در سالهای ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد روابط بینالملل را از دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو دریافت نمود، سپس به ایالت کلرادو نقل مکان کرد و در سال ۱۳۶۳ مدرک کارشناسی ارشد مطالعات بینالملل را از دانشکده مطالعات بینالملل جوزف کوربل، دانشگاه دنور اخذ نمود و پس از آن تحصیلات خود را در مقطع دکترا ادامه داد.
ظریف فعالیت شغلی خود را از سال ۱۳۵۷ به عنوان مشاور سرکنسولگری ایران در سان فرانسیسکو آغاز کرد و تا سال ۱۳۵۹ در این جایگاه فعالیت نمود. او در فاصله سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ مشاور سیاسی، رایزن و کاردار نمایندگی ایران در سازمان ملل بود. وی دوره سربازی خود را نیز به صورت امریه، در وزارت امور خارجه و نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد، سپری کرد.پس از گذراندن آزمون جامع دکترا در ۱۳۶۴، اداره مهاجرت ایالات متحده، روادید محمد جواد ظریف را باطل کرد و او سه سال بعد از راه دور، تحصیلات خود را تکمیل کرد و دکترای حقوق و روابط بینالملل را در سال ۱۹۸۸ از دانشگاه دنور دریافت کرد.
ظریف در تابستان ۱۳۵۸ از طریق خواهرش با مریم ایمانیه آشنا شد. آنها در ایران با هم ازدواج کردند، اما پس از آن به نیویورک نقل مکان نمودند و هردو به زبان انگلیسی مسلط هستند.
ظریف دو فرزند دختر و پسر دارد که در آمریکا متولد شدهاند. پسر وی مهندسی برق خوانده و دارای فوق لیسانس مدیریت است و دخترش نیز دارای مهندسی معماری داخلی است. هر دو فرزند وی ازدواج کردهاند. فرزندان وی به همراه همسرانشان در طول مدت تصدی وزارت امور خارجه ایران، در تهران سکونت داشتند و بنابر اظهارات خود وی، شاغل در ادارات دولتی نبوده و به کار آزاد مشغول میباشند. وی دارای دو نوه از فرزندان خود میباشد.