همایش سمپوزیوم فولاد ۱۴۰۱ در شرایطی در کیش برگزار شد که بررسی نقطه نظرات کارشناسان و مدیران واحدهای تولیدی های عدم اتخاذ تبدیل و تصمیم درست در حرکت به سمت تولید فولاد سبز دارد. به گزارش اختصاصی رصد روز، عدم برنامه‌ریزی صورت گرفته در حالی ...
همایش سمپوزیوم فولاد ۱۴۰۱ در شرایطی در کیش برگزار شد که بررسی نقطه نظرات کارشناسان و مدیران واحدهای تولیدی های عدم اتخاذ تبدیل و تصمیم درست در حرکت به سمت تولید فولاد سبز دارد.
به گزارش اختصاصی رصد روز، عدم برنامه‌ریزی صورت گرفته در حالی است که اگر تا بازه زمانی ۲۰۳۰ نتوانیم اقدامات موثری را گزارش کنیم در صادرات محصولات با مالیات های سنگین رو به رو خواهیم بود و عملاً ارزش افزوده محصولات فولادی خصوصاً در بحث ارزآوری با افت قابل توجه همراه خواهد شد.
عدم سیاست گذاری درست و فقر جدول زمانی خصوصاً در واحدهایی که به روش کوره بلند تولید می کنند محور نگرانی اکثر فعالان فولادی در افق برنامه های صادراتی و محصولات ارزشمند است البته در این بین واحدهایی که به روش قوس الکتریکی و احیاء مستقیم تولید می کنند وضعیت بهتری دارند اما نباید از یاد برد که این موضوع شامل همه واحدهای تولیدی می شود و نبود دیدگاه مشخص و اختلاف نظر بین کارشناسان پاشنه آشیل صنعت فولاد در آینده ای نزدیک است.
سرمایه گذاری های صورت گرفته در کشورهای اروپایی خصوصاً آلمان در موضوع فولاد سبز و نبود راهکاری جامع در داخل این سوال را به ذهن متبادر می‌کند که این قصور را چه فرد یا افرادی باید پاسخ دهند؟
تأکید کارشناسان فولاد بر استفاده بیشتر از قراضه که عوارض محیط زیستی بالایی دارد نگرانی جدی فعالان محیط زیست را تشکیل می‌دهد و اگر بنا باشد خروجی جلسات و نکته نظرات را در سمپوزیوم فولاد ۱۴۰۱ داشته باشیم باید گفت جز موضوع استفاده از قراضه سایر راهکارها در حد تئوریست که تشتت فراوانی در همه آنها مشاهده می شود.
از دیگر مسائل قابل توجه که در بین فعالان فولادی و مدیران آن در این همایش شنیده شد جزیره ای عمل کردن بود که اجماع مناسبی را در چنین وضعیتی نمی توان متصور شد هنوز ساز و کار و زیرساخت لازم با وجود همه بریز و بپاش ها و باید و نبایدها در صنعت فولاد کشور به وضوح پیش‌بینی نشده که در این زمینه باید به همه دست اندرکاران صنعت فولاد و مدیران تصمیم‌گیر در وزارت صمت خسته نباشید گفت.
اقدام دیر هنگام، شکاف نظرات، نکته نظرهای کارشناسی نشده و فرصت محدود یک احتمال را ایجاد می کند و آن اینکه “نکند کسی چیزی در چنته تجربیاتش در موضوع فولاد سبز نداشته باشد“
در هر صورت به نظر می‌آید برگزاری همایش سمپوزیوم فولاد اگرچه نگرانی‌های موجود در این باره را رونمایی کرد اما مسئله مهمتر دانش ایجاد تغییرات است که اگر وجود نداشته باشد عملاً هیچ نمایشگاه و همایشگاهی قادر به مرتفع کردن آن نیست و به عبارت روشن‌تر آب در هاون کوبیدن است زیرا مسئله چیز دیگریست.
قرار نیست و نباید باشد که حرکت به سمت تولید فولاد سبز با استفاده از قراضه وضعیت محیط زیستی را با هدف حفظ بازارهای بین المللی به مخاطره بیندازد و اوضاع را بدتر کند.
در این شرایط به نظر می آید که نور چشمی های برخی از مدیران که آب و هوا و حال و هوای خارج از کشور را به داخل ترجیح دادند باید به فکر تغییر کاربری خود باشند تا در یکی از حساس ترین شرایط اقتصادی و صنعتی به انتقال دانش و فناوری به داخل کشور کمک کنند.
