نرخ دلاری رهن و اجاره خانه در تهران

به گزارش رصد روز، تورم اجاره بها در سال ۱۴۰۲ افزایشی بی‌سابقه را پشت سر گذاشته است. از سوی دیگر، قیمت دلار نیز پس از توقفی چند ماهه حالا بار دیگر روی عدد ۶۰ هزار تومان قرار گرفته است. با وجود این شرایط، قیمت دلاری اجاره بها اکنون چقدر تخمین زده می‌شود و چه تناسبی با حقوق کارگران دارد؟

تورم بالای بازار اجاره در سال‌های اخیر باعث شده، همسو با موج مشکلات اقتصادی در ایران، اجاره یک خانه حداقلی نیز برای مردم به اندازه خرید مسکن دور از دسترس باشد.

حتی در سال ۱۴۰۲ با وجود کاهش و ثبات نسبی قیمت مسکن، باز هم اجاره‌بها به مسیر خود ادامه داد و همچنان پیشتر از تورم عمومی حرکت می‌کند.

این در حالی‌ست که یک‌سوم از خانوارهای کشور را مستاجران تشکیل می‌دهند و بحران در پرداخت اجاره‌بها به‌معنای یک نابسامانی معیشتی، اقتصادی و اجتماعی گسترده در جامعه است. اما حالا با جهش دوباره قیمت دلار در چند هفته گذشته، مستاجران بر مبنای دلار، چقدر اجاره‌خانه می‌دهند؟

قیمت دلاری اجاره خانه
در حال حاضر، یک خانواده چهار نفره برای اجاره یک خانه کوچک حوالی مرکز شهر تهران در بهترین و خوشبینانه‌ترین حالت، باید ۳۰۰ میلیون تومان رهن و هشت میلیون تومان اجاره‌ ماهانه بپردازد که جمعا یک هزینه ۳۹۶ میلیونی را برای یک سال به خانوار تحمیل می‌کند.

قیمت دلار در لحظه تنظیم این گزارش ۶۰ هزار و ۷۰۰ تومان است. بر این اساس، مستاجران باید چهار هزار و ۹۴۲ دلار برای رهن داشته باشند و اجاره ماهانه آنها نیز ۱۳۱ دلار برآورد می‌شود که جمعا به ۶ هزار و ۵۲۳ دلار می‌رسد.

این در حالی‌ست که کف حقوق وزارت کار نیز در سال ۱۴۰۲ حدود هشت میلیون تومان تعیین شده بود و به این ترتیب حقوق کارگران همان ۱۳۱ دلاری‌ست که باید برای اجاره خانه پرداخت شود و سرریز و مازادی برای مخارج دیگر باقی نمی‌ماند. این در حالی‌ست که بر اساس استانداردها، تنها تا سقف ۳۰ درصد از درآمد باید برای مسکن هزینه شود که آن هم با در نظر گرفتن معیارهای رفاهی کامل است.

باید در این محاسبه، چشم‌انداز تورمی سال آینده، رشد قیمت مسکن و اجاره‌بها و افزایش قیمت دلار را نیز افزود که با توجه به رفتار اقتصادی دولت هر روز بیش از پیش تقویت می‌شود.

پیامدهای افزایش اجاره خانه
ملموس‌ترین پیامد افزایش اجاره خانه در جامعه مساله بدمسکنی و حاشیه‌نشینی است، اما ماجرای تورم مسکن و اجاره‌بها در ایران تا آنجا پیش رفته که پا به روابط اجتماعی نیز باز کرده است.

نتایج نظرسنجی مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران در تیرماه ۱۴۰۰ نشان می‌دهد، ۶۸.۱ درصد از شهروندان در سطح ملی «کاملا» و «زیاد» و ۱۱.۶ درصد «تاحدی» در خصوص مسکن و تامین اجاره آن در آینده نگران بوده‌اند.

همچنین نتایج پیمایش ملی ایسپا در زمستان ۱۴۰۱ با جامعه آماری زنان و مردان متاهل که در سن باروری قرار دارند حاکی از آن است که ۷۵.۴ درصد از مردان و ۶۸.۳ درصد از زنانی که تمایل به فرزندآوری ندارند به مقدار زیاد و خیلی زیاد نداشتن مسکن مناسب را از دلایل عدم تمایل به فرزندآوری در کنار سایر عوامل و دلایل ذکر کرده‌اند.

حالا باید دید با چشم‌انداز افزایشی قیمت مسکن و اجاره‌خانه در سال آینده این بحران تا کجا ادامه خواهد داشت!

برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید