به گزارش رصد روز، تیم ملی فوتبال ایران اوایل خرداد سال ۱۳۹۱ خود را آماده حضور در مرحله دوم پیکارهای انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴ میکرد و به همین خاطر در استانبول اردوی تدارکاتی زده بود.
کارلوس کیروش سرمربی وقت تیم ملی طی مصاحبهای اختصاصی با خبرورزشی که دهم خرداد آن سال منتشر کردیم، با تمجید از علی دایی، در پاسخ به سوال ما که به نظر میرسد تیم ملی بعد از بازنشستگی این اسطوره هنوز در خط حمله خود یک تمامکننده تمامعیار ندارد، لبخندی زد و گفت: ای کاش پدر و مادر علی دایی یک پسر فوتبالیست دیگر هم داشتند! همانطور که ای کاش خانواده پله هم یک پسر فوتبالیست دیگر داشتند. البته واقعیت امر این است که نباید منتظر حضور یک علی دایی یا پله دیگر باشیم؛ این بازیکنان فوقالعاده شایسته احترام هستند و در زمان خود زحمت زیادی برای فوتبال کشورشان کشیدهاند ولی بزرگترین اشتباه فوتبال ایران این است که در گذشته بماند. شما باید همان کاری را بکنید که ما در پرتغال انجام دادیم. شما باید بازیکنان جدید بسازید. ما سالها منتظر یک اوزه بیو جدید بودیم و این اشتباه را آنقدر تکرار کردیم تا اینکه فهمیدیم باید تلاش کنیم تا امثال فیگو و کریس رونالدو بسازیم.
کارلوس کیروش دستیار راست الکس فرگوسن در واحد مالیاتی بود و با وی سابقه قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا ۰۸–۲۰۰۷، جام باشگاههای جهان ۲۰۰۸، پریمر لیگ انگلستان در فصلهای (۰۳–۲۰۰۲، ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷) جام حذفی فوتبال انگلستان در فصل ( ۰۴–۲۰۰۳) و جام اتحادیه باشگاههای انگلستان در فصلهای ( ۰۶–۲۰۰۵، ۰۹–۲۰۰۸ و ۱۰–۲۰۰۹) را نیز دارد. وی همچنین مدتی مربیگری باشگاه رئال مادرید را هم در کارنامه خود داشت. در زمینه مربیگری ملی نیز مربی امارات متحده عربی، آفریقای جنوبی، پرتغال، ایران، کلمبیا و مصر بودهاست.
کیروش در دو دوره دستیار آلکس فرگوسن در منچستر یونایتد، و دو دوره سرمربی تیم ملی پرتغال بودهاست و این تیم را در جام جهانی ۲۰۱۰ رهبری کرد که در مرحله یک هشتم نهایی مقابل اسپانیا شکست خورد. او همچنین توانست با تیم ملی آفریقای جنوبی به جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲ و با تیم ملی ایران به جامهای جهانی فوتبال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲ راه یابد.
از دیگر نقطههای مهم مربیگری وی میتوان به سرمربیگری رئال مادرید در فصل ( ۰۴–۲۰۰۳) لالیگا اشاره کرد که دوران ناموفقی برای وی دانسته میشود. او همچنین سابقهٔ مربیگری در جیلیگ (ژاپن) و امالاس (ایالات متحدهٔ آمریکا) و تیم ملی امارات را دارد.
دوران بازی
کیروش در دوران جوانی خود، از ۱۵ تا ۲۱ سالگی، در تیم شهر زادگاهش در نامپولای موزامبیک، باشگاه فروویاریو نامپولا، دروازهبان بود. او در سال ۱۹۷۴ با مدرک مهندسی مکانیک از دانشگاه لورنسو مارکس در موزامبیک فارغالتحصیل شد و پس از این که موزامبیک از پرتغال اعلام استقلال کرد و انقلاب میخک در پرتغال روی داد، کیروش فوتبال خود را رها کرد و به پرتغال کوچ کرد.
مربیگری
کیروش در دانشگاه صنعتی لیسبون تحصیل کرد و با مدرک کارشناسی ارشد تربیت بدنی — گرایش فوتبال فارغالتحصیل شد. او مربیگری را از سال ۱۹۷۸ با سرمربیگری تیم دانشگاه محل تحصیل خود که ۲ سال به طول انجامید، آغاز کرد.
در سال ۱۹۸۱ سرمربی تیم زیر ۱۳ سال باشگاه دسته دومی اسپورتینگ لیسبون الیویاس شد و سپس در بلننسیش مربی تیم زیر ۱۵ سال بود. در فصل ۱۹۸۴–۱۹۸۳، دستیار تیم بزرگسالان استوریل پرایا در لیگ برتر فوتبال پرتغال بود.
تیمهای ملی پایه پرتغال
پس از این کیروش در سال ۱۹۸۵ با فدراسیون فوتبال پرتغال همکاری خود را آغاز کرد و در فوتبال پایه ملی مشغول به کار شد. ابتدا به مدت دو سال دستیاری تیم ملی زیر ۱۸ سال را بر عهده داشت و سپس همزمان سرمربی تیمهای زیر ۱۶، زیر ۱۸ و زیر ۲۰ بود. از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱، کیروش توانست سه موفقیت بزرگ با تیمهای پایه پرتغال ۲ بار متوالی قهرمانی جام جهانی فوتبال جوانان با بازیکنان زیر ۲۰ سال در سالهای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۱ و یک قهرمانی جام ملتهای اروپای نوجوانان با تیم زیر ۱۶ سال در سال ۱۹۸۹ کسب کند. بازیکنانی مانند لوئیس فیگو، روی کاستا و ژائو پینتو از کشفها و دستپروردههای شاخص کیروش در این دوران بودند. بعداً از کیروش به عنوان «معمار نسل طلایی فوتبال پرتغال» یاد شد. قهرمانیهای کیروش باعث شد تا او در سال ۱۹۹۰ نشان لیاقت بینالمللی را از فدراسیون فوتبال پرتغال و بالاترین درجهٔ افتخار یک ورزشکار را از دولت پرتغال دریافت کند