نقشه راه فولاد سنگان در مسیر توسعه: از مهار بحران انرژی تا جهش تولید
سیدعلی شمسی‌نیا، معاون بهره‌برداری شرکت فولاد سنگان، در نشست خبری مشهد اینوکس، از آخرین دستاوردها و چالش‌های این مجموعه در حوزه تولید، انرژی و نوآوری صنعتی پرده برداشت.
سیدعلی شمسی‌نیا، معاون بهره‌برداری شرکت فولاد سنگان، در نشست خبری مشهد اینوکس، از آخرین دستاوردها و چالش‌های این مجموعه در حوزه تولید، انرژی و نوآوری صنعتی پرده برداشت.
به گزارش اختصاصی رصد روز، در دومین روز از نخستین نمایشگاه تخصصی بورس، بانک، بیمه، خصوصی‌سازی و معرفی فرصت‌های سرمایه‌گذاری (مشهد اینوکس و فاینکس)، سیدعلی شمسی‌نیا، معاون بهره‌برداری شرکت فولاد سنگان، در جمع خبرنگاران حاضر شد تا به تشریح وضعیت تولید، راهبردهای مدیریت منابع، عملکرد زیست‌محیطی و چالش‌های انرژی این مجموعه بپردازد.
وی با اشاره به جایگاه راهبردی معدن سنگان، آن را بزرگ‌ترین منبع سنگ‌آهن کشور با ذخیره‌ای بالغ بر ۱.۲ میلیارد تن عنوان کرد و افزود: «اکتشافات در نواحی شرقی و عمقی همچنان ادامه دارد و پیش‌بینی می‌شود میزان ذخایر این منطقه به بیش از دو میلیارد تن برسد؛ ظرفیتی که می‌تواند تا چهار دهه آینده نیاز کشور را تأمین کند.»
شمسی‌نیا یادآور شد که طبق مصوبه هیئت وزیران در سال ۱۳۹۱، تولید ۱۷.۵ میلیون تن کنسانتره و ۱۵ میلیون تن گندله در کشور هدف‌گذاری شد که ۵ میلیون تن از این ظرفیت به فولاد سنگان اختصاص یافت. وی تأکید کرد: «با اتکا به دانش فنی فولاد مبارکه و بهره‌گیری از تجارب آن شرکت، توانستیم در مدت کوتاهی تست تضمین عملکرد را دریافت و کارخانه را طبق برنامه راه‌اندازی کنیم.»
بر اساس اظهارات وی، میزان تولید گندله از آغاز بهره‌برداری تاکنون به بیش از ۲۷ میلیون و ۴۰۰ هزار تن رسیده و در سال ۱۴۰۳ با عبور از ظرفیت اسمی، تولید گندله به ۵ میلیون و ۶۰ هزار تن بالغ شده است. همچنین تولید کنسانتره نیز در همین سال به ۴ میلیون و ۶۳۰ هزار تن رسید؛ رقمی قابل توجه با توجه به محدودیت‌هایی همچون کمبود برق و گاز.
به گفته شمسی‌نیا، کارخانه کنسانتره‌سازی فولاد سنگان در سال ۱۳۹۹ و در میانه همه‌گیری کرونا راه‌اندازی شد. او این موفقیت را حاصل تکیه بر توان متخصصان داخلی و بهره‌برداری از فناوری‌های در دسترس دانست و خاطرنشان کرد که در دو ماهه ابتدایی سال ۱۴۰۴، تولید کارخانه نزدیک به ظرفیت اسمی در حال انجام است.
در بخش بهره‌برداری این شرکت، حدود ۱۸۰۰ نفر به‌طور مستقیم فعالیت دارند. شمسی‌نیا در این رابطه گفت: «تا امروز هیچ حادثه مهمی در مجموعه رخ نداده که نتیجه رعایت جدی استانداردهای ایمنی و آموزشی است.»
وی همچنین به دستاوردهای زیست‌محیطی فولاد سنگان اشاره کرد و گفت: «مصرف آب تولید کنسانتره را از حدود ۹۵۰ تا ۱۰۰۰ لیتر به ازای هر تن، با بهره‌گیری از فناوری‌های بازچرخانی و فیلترپرس باطله، به حدود ۳۶۰ لیتر کاهش داده‌ایم.»
شمسی‌نیا با تاکید بر چالش‌های ناشی از ناترازی انرژی در کشور، اظهار کرد: «مصرف بالای برق و گاز در فرآیندهای معدنی و فولادی، باعث ناپایداری در تولید و فشار بر نقدینگی می‌شود. ما موفق شدیم با اقدامات اصلاحی، مصرف برق تولید کنسانتره را از ۱۰۰ کیلووات به ۷۰ کیلووات بر تن و مصرف برق گندله را از ۴۵ کیلووات به ۳۶ کیلووات کاهش دهیم.»
در زمینه گاز نیز، مصرف این سوخت برای تولید گندله از ۱۶ تا ۱۸ مترمکعب به حدود ۱۲ تا ۱۴ مترمکعب کاهش یافته است. وی افزود: «با جایگزینی بخاری‌های گازسوز معمولی با نمونه‌های گرید A+، توانسته‌ایم گام موثری در بهینه‌سازی مصرف گاز برداریم. این طرح با حمایت استانداری و همکاری نهادهای استانی اجرایی شده است.»
شمسی‌نیا در پاسخ به پرسش خبرنگار ایراسین درباره تبعات افزایش چشمگیر تعرفه برق بر صنایع فولادی، هشدار داد: «افزایش حدود ۳۰۰ برابری تعرفه برق از ابتدای فروردین امسال، سودآوری شرکت‌های فولادی را به‌شدت تهدید می‌کند. پیش‌بینی ما این است که در سال ۱۴۰۴، حدود ۳۰ درصد سود فولاد سنگان به دلیل افزایش هزینه انرژی مستهلک شود. این شرایط در کنار محدودیت‌های انرژی، مستقیماً تولید را مختل می‌کند و عملاً ادامه مسیر توسعه را دشوار می‌سازد.»
بخش پایانی صحبت‌های شمسی‌نیا به تلاش‌های این شرکت در زمینه نوآوری و بومی‌سازی اختصاص داشت. وی با اشاره به اینکه بخش عمده‌ای از قطعات و تجهیزات مورد استفاده در کارخانه به‌صورت مهندسی معکوس و داخلی‌سازی تولید می‌شود، گفت: «بهبود فرآیندها و ارتقاء عملکرد تجهیزات یکی از اولویت‌های دائمی ماست. این مسیر ضمن کاهش وابستگی به واردات، موجب ارتقاء دانش فنی و تاب‌آوری بیشتر شرکت در برابر بحران‌ها می‌شود.»
نشست خبری سیدعلی شمسی‌نیا، تصویری روشن از تلاش‌های فولاد سنگان برای دستیابی به توسعه پایدار در دل چالش‌های متعددی همچون کمبود انرژی، مسائل زیست‌محیطی و محدودیت‌های اقتصادی ارائه داد. مسیر پیش روی این شرکت، گرچه ناهموار است، اما با تکیه بر دانش بومی، بهره‌وری بالا و برنامه‌ریزی استراتژیک، می‌تواند الگویی برای سایر صنایع کشور باشد.
