غلامرضا نوری رئیس فراکسیون مستقلین ولایی مجلس شورای اسلامی درخصوص گزارش ۷۰ مادهای لایحه حجاب و عفاف که روز گذشته مجلس به صورت استمزاجی تصمیم به بررسی آن طبق اصل ۸۵ قانون اساسی گرفت و قرار است این مساله در صحن علنی مطرح شود، گفت: من به شخصه مخالف این گزارش ۷۰ مادهای بودم و برای این گزارش هم پیشنهادات و اصلاحات زیادی داشتم، بهتبع و اولیتر از آن با اصل ۸۵ی شدنش هم کاملا مخالفم، چون این اتفاق فرصت بررسی و اصلاح را از نمایندگان و صحن مجلس میگیرد.
پیشبینی من این است که اگر بحث بررسی براساس اصل ۸۵ قطعیت پیدا کند این گزارش با این ۷۰ مادهای که پر از اشکال تهیه شده بود ۱۰-۱۵ درصد بدتر از این هم خواهد شد و از آن کمیسیون اصل ۸۵ خارج خواهد شد. به نظر من این مساله اصلا برای جامعه خوب نیست و مناسب حال فعلی جامعه ما نخواهد بود و کار درستی انجام نخواهد شد.
درباره اینکه تعدد رجوع به اصل ۸۵ این برداشت را به ذهن متبادر میکند که گویی این اصل ۸۵ در مجلس یازدهم کشف شده است، زیرا در مجالس گذشته کمتر مشاهده میکردیم که برای بررسی طرحهایی تا از این اندازه مهم مانند طرح جوانی جمعیت، طرح صیانت یا هر اسمی که بعدا گذاشتند و یا همین طرح حجاب و عفاف، بررسی طبق اصل ۸۵ پیشنهاد شود» به نظر من علت این است که در این مجلس موضوعات بحث برانگیزی مطرح میشود و علیرغم اینکه نمایندگان میدانند کار مفیدی نیست، ولی قاطبه آنها در عین حال نمیخواهند به این اذعان کنند که کار مفیدی نیست، یعنی به نوعی شتر سواری دولادولا را با استفاده از اصل ۸۵ در مجلس یازدهم دنبال میکنند.
شما محتواهایی که به این شکل مطرح شد را ببینید همین حجاب، بحث صیانت یا جمعیت، اینها همه مسائلی هستند که بحثهای زیادی نسبت به آنها وجود دارد و تقریبا آحاد و اقشار جامعه یعنی تقریبا تمام جمعیت کشور را تحت تاثیر قرار میدهند. خب موضوعی به این مهمی چرا در صحن علنی بررسی نشود؟ برای اینکه همه میدانند که این کار ایراد و اشکالات اساسی دارد، ولی در عین حال نمیتوانند آن اشکالات را بگویند
این باعث میشود که یک جوری از زیر آن در بروند یا همان تعبیر شتر سواری دولادولا که از یک طرف هم قانون شود و بعضی نهادها و بعضی اشخاص خوششان بیاید و از آن طرف هم مردم نشنوند و رأی ندهند.
به همین خاطر یک حالت بینابینی پیدا شده به نام اصل ۸۵ که هر وقت موضوع مهم و پرهزینهای است و آحاد جامعه با آن سروکار دارند، چون ظاهرا تصمیم بر خلاف منافع جمع و جامعه گرفته میشود، از بیان آنها و تکرار آنها خودداری میشود.
این لایحه ایراد و اشکالات اساسی زیادی دارد از جمله بیتوجهی به شرایط موجود جامعه، شرایط اجتماعی، غفلت از روح شریعت اسلامی یعنی عقلانیت و اخلاق در تنظیم لایحه، اینکه به محل اصلی نزاع که در بحث روسری و حجاب شرعی است اصلا وارد نشده است؛ خب چطور به محل اصلی نزاع وارد نشده، به مباحث اصلی و مبنایی وارد نشده، اما میخواهد راهکار به ما بدهد؟ طبیعتا این نقص دارد یعنی نقص را در دل خودش دارد و باید به این توجه شود.
این گزارش مواجهه علمی و معرفتی با مساله حجاب ندارد بیشتر مواجهه حیثیتی و هویتی دارد، برداشت این است که این لایحهای که تنظیم شده و قرار است به قانون تبدیل شود، در نهایت موجب تشدید و تسریع عفافزدایی از جامعه میشود، همچنین یک پیش فرض «این همانی» بین حکم شرعی و الزام قانونی در گزارش وجود دارد که این مساله دارای اشکال است و درست نیست. از سوی دیگر در برخی از کلیدواژهها ابهامات و کلیگوییهایی وجود دارد.
هیچ تناسبی بین جرم و مجازات در این گزارش نیست، در برخی موارد مجازات را دوبار دارد اعمال میکند مثلا اگر کسی کارمند یک مجموعهای است و براساس این قانون تخلفی مرتکب شود، یک بار در قوه قضاییه رسیدگی میشود بعد از آن رسیدگی و مجازات یک بار دیگر باید به حراست مجموعه محل اشتغال اعلام شود که اینها را ببرند در تخلفات اداری دوباره مجازات کنند. ما کجا داریم که یک مجرم را به خاطر یک جرم که یک مجازات دارد، دوبار مجازات کنیم؟ به هر حال این گزارش ۷۰ مادهای آن هدفی که طراحان لایحه که قوه قضاییه بوده داشته را تامین نمیکند.
از سوی دیگر من نشنیدم و ندیدم طی این روزهایی که محتوای لایحه منتشر شده از حوزههای علمیه و از مراجع تقلید کسی این را تایید کند و بگوید که این طرح خیلی خوبی است و این را رأی بدهید و اجرا کنید که خیلی خوب است. این گزارش اصلا با فرمایشات و گفتمان رهبری نسبت به جوانان و شهروندانی که بدحجاب هستند، اما دل در جبهه اسلام و انقلاب دارند، جور در نمیآید یا مثلا با صحبتهای شهید سلیمانی و نگاهی که ایشان به جوانان داشتند هم تناسبی ندارد.
من نمیدانم با چه نگاههایی این گزارش تنظیم شده است، ما الان این گزارش را خروجی کجا بدانیم؟ بگوییم ما در کشور دانشگاهی مانند دانشگاه امام صادق داریم و این خروجی دانشگاه امام صادق است؟ یا مثلا موسسهای مانند موسسه امام خمینی (ره) در قم داریم که اینها سالهاست در این حوزه فعالیت میکنند و این گزارش خروجی آنها است؟ بالاخره این خروجی و دستپخت چه کسی و چه نهادی است؟
یعنی این همه کار و تلاش در حوزهها از نظر علمی و فرهنگی بگوییم خروجیاش این ۷۰ ماده است که میخواهد این را تبدیل به قانون کند و با یک معضلی در جامعه براساس آن برخورد کند؟ قطعا انشاءالله اینجوری نیست و من ندیدم که از حوزههای علمیه، از دانشگاهها و مراکز خردورزی بگویند که بله این لایحه خوبی تنظیم شده است و همه کمک کنیم؛ بلکه برعکس همه هشدار میدهند که مراقب باشید، با این نتیجه نخواهیم گرفت.
این لایحه در آخر به حجابزدایی و عفافزدایی در جامعه منجر خواهد شد و مشکلاتی را برای کشور ایجاد خواهد کرد، ولی خب الان مسیر لایحه با تصمیم استمزاجی بدتر هم شد.