همای سعادت در الموت قزوین دیده شد+ عکس
هما، نام پرنده‌ای افسانه‌ای در فرهنگ ایرانی، نماد سعادت و خوشبختی است که دیدن آن به ندرت اتفاق می‌افتد. تصویری از همای سعادت در ارتفاعات الموت را ببینید.
هما، نام پرنده‌ای افسانه‌ای در فرهنگ ایرانی، نماد سعادت و خوشبختی است که دیدن آن به ندرت اتفاق می‌افتد. تصویری از همای سعادت در ارتفاعات الموت را ببینید.
به گزارش رصد روز، هما، نام پرنده‌ای افسانه‌ای در فرهنگ ایرانی، نماد سعادت و خوشبختی است که دیدن آن به ندرت اتفاق می‌افتد. تصویری از همای سعادت در ارتفاعات الموت را ببینید.
هما (نام علمی: Gypaetus barbatus)، مرغ استخوان‌خوار یا کرکس ریش‌دار، گونه‌ای پرندهٔ شکاری لاشه‌خوار بزرگ‌جثه از تیرهٔ بازان و راستهٔ بازسانان است که در کوه‌های مرتفع آفریقا، جنوب اروپا و آسیا از جمله مناطقی از ایران همچون ذخیره‌گاه زیست‌کرهٔ گنو[۸] و منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ بوزین و مره‌خیل زندگی می‌کند.
هُما در تمام طول سال یک جا می‌ماند و هر فصل فقط یک یا دو تخم می‌گذارد. این پرنده مانند دیگر کرکس‌ها عمدتاً لاشه‌خوار است اما عمدهٔ غذای آن را مغز استخوان تشکیل می‌دهد. هما استخوان‌های بزرگ را از ارتفاع زیاد به روی سنگ‌ها پرتاب می‌کند تا به قطعات کوچک‌تر شکسته شود. گاهی هم از لاک‌پشت‌های کوچک زنده به همین روش تغذیه می‌کند. این پرنده تنها گونهٔ کرکس است که رژیم غذایی آن تقریباً منحصراً (۷۰ تا ۹۰ درصد) استخوان است. هما در کوه‌های بلند جنوب اروپا، قفقاز،آفریقا، شبه‌قارهٔ هند و تبت، زندگی و تولیدِمثل می‌کند. تخم‌گذاری این پرنده در میانهٔ زمستان با یک یا دو تخم صورت می‌گیرد که در آغاز بهار جوجه‌دار می‌شوند.
هُما را می‌توان در ارتفاعات و مناطق کوهستانی یافت. این جانور در ارتفاعی بین ۳۰۰ تا ۴۵۰۰ متر بالاتر از سطح دریا زیست می‌کند و بیشتر اعضای این گونه در ارتفاعی بیش از ۲۰۰۰ متر سکونت می‌کنند. هُما اغلب مناطق متروک و صخره‌ای یا دره‌های مشرف به مراتع جایی که چرندگان و شکارگران آن‌ها زیست می‌کنند را کنام خود می‌کند. زیست در چنین مناطقی امکان دسترسی بالقوه جانور به اجساد جانوران شکارشده و مردار را فراهم می‌کند.
جمعیت این گونه همچنان در حال کاهش است. تا ژوئیهٔ ۲۰۱۴، در فهرست سرخ آی‌یوسی‌ان (IUCN) گونه‌های تهدیدشده طبقه‌بندی شد؛ با این حال، طبقه‌بندی بعدی نشان داد که این گونه در خطر انقراض قرار ندارد، در ارزیابی دوبارهٔ هما به عنوان یک گونهٔ «نزدیک تهدید» تعریف شده است.
نام‌شناسی
نام علم
هما نخستین بار توسط کارل لینه زیست‌شناس اهل سوئد در کتاب سامانهٔ طبیعت توصیف علمی شد و لینه نام علمی Vultur barbatus را برای این گونه برگزید. vultur واژه‌ای در زبان لاتین به معنای کرکس است و barbatus نیز در لاتین به معنای ریش‌دار است که این دو واژه در کنار هم کرکس ریش‌دار معنی می‌دهند. نام امروزی سردهٔ هما یعنی Gypaetus نیز از ترکیب دو واژه یونانی gyp (کرکس) و aetos (عقاب) حاصل شده که همراه با پسوند نامِ گونه معنای کرکس‌عقابِ ریش‌دار می‌دهند.
نام ژرمنی
lammergeier که lammergeyer نیز نوشته می‌شود، واژه‌ای در زبان انگلیسی است که از واژه Lämmergeier در زبان آلمانی نشأت گرفته و به معنی کرکس بره است. این نام ریشه در باور قدیمی اروپاییان مبنی بر اینکه هما یا کرکس ریش‌دار شکارچی بره‌ها (lambs) است دارد.
ویژگی‌ها
هما طول بدنی بین ۹۴ تا ۱۲۵ سانتی‌متر، فاصلهٔ بین دو بال ۲۳۱ تا ۲۸۳ سانتی‌متر و وزنی بین ۴٫۵ تا ۷٫۸ کیلوگرم دارد. زیرگونه اوراسیایی این پرنده (G. b. barbatus) دارای میانگین وزنی ۶٫۱ کیلوگرم و زیرگونهٔ آفریقایی آن (G. b. meridionalis) دارای میانگین وزنی ۵٫۷ کیلوگرم است. نر و ماده هم‌شکل و بدون تغییرات فصلی هستند. اندازهٔ ماده اندکی بزرگ‌تر از نر است. برخلاف بیشتر کرکس‌ها، هما سر نسبتاً کوچک‌تر و پردار دارد و گردنش ضخیم‌تر است. گردن و ساق پاها نامشخص و کاملاً پردار، دم لوزی شکل، بلند و تیره‌رنگ است. این پرنده روی زمین به شیوه‌ای اردک‌وار راه می‌رود، پاهای آن قوی و مچ پاهای آن نیز نسبتاً کوتاه (حدود ۸٫۸ تا ۱۰ سانتی‌متر) است. درازای دم این پرنده بین ۴۲٫۷ تا ۵۲ سانتی‌متر است که این مقادیر از عرض بال‌های این پرنده بیشتر می‌باشد.
هما حلقه‌ای قرمزرنگ در اطراف چشم دارد و نقاب روی صورت و بال‌های آن سیاه است. پرهای سیاه‌رنگ نقاب روی صورت از زیر چشم تا امتداد نوک به سمت پایین کشیده شده و ریش‌مانند است. سر و سینه و پاها حنایی رنگ با رگه‌هایی به‌رنگِ کِرِم است. این رنگ‌آمیزی در اثر استحمام در آب غنی از آهن یا مالیدن املاح آهن‌دار به پرها ایجاد می‌شود لذا رنگ پر کرکس‌های بزرگ‌شده در اسارت کاملاً روشن است و چندان حنایی‌رنگ نیست. در هنگام پرواز پر و بال و دم طرحی شبیه به صلیب دارد و پوش‌پرهای زیر بال‌ها از شاه‌پرهای پرواز تیره‌تر هستند.
پرندگان نابالغ رنگی قهوه‌ای و خاکستری تیره دارند، پرهای ریش‌مانند صورت نیز کوتاه‌تر است. روتنهٔ خاکستری مایل به نخودی، شکم روشن‌تر و سر و گردن قهوه‌ای تیره تا سیاه است.
فیزیولوژی
طبق تخمین‌ها میزان پی‌اچ اسید معدهٔ هما برابر با ۱ است. حدود ۲۴ ساعت طول می‌کشد تا تکه استخوان‌های بزرگ به آرامی هضم شوند. مقدار بالای چربی در مغز استخوان سبب می‌شود که ارزش غذایی آن تقریباً به اندازهٔ ماهیچه باشد؛ حتی اگر مقدار استخوان کمتری نسبت به ماهیچه هضم شود. آب درون اسکلتی که روی کوه قرار دارد خشک می‌شود و در نتیجه از آن در برابر تخریب و تجزیهٔ بافت توسط باکتری‌ها محافظت می‌شود، بنابراین هما می‌تواند تا ماه‌ها پس از مصرف قسمت‌های نرم‌تر مردار توسط دیگر جانوران، لاروها و باکتری‌ها از آن تغذیه کند.
