به گزارش رصد روز ، پیک سوم کرونا در ایران ماه دوم را کم کم به پایان میبرد و هنوز از تب داغ بیماری کاسته نشده است و آمارها چشمانداز روشنی تا پایان پاییز ندارند. در یک ماه اخیر وضعیت کرونا آنقدر بدتر شده که محدودیتهای شدیدی از ظهر امروز در ۸۹ شهرستان و ۲۵ مرکز استان اعمال میشود. اما در ۱۰ روز گذشته که در تهران و ۴۳ شهرستان محدودیتها اعمال شد، هیچ تغییری در میزان تردد مردم اتفاق نیفتاده است. شرایط همان است که بود.
در این میان، تاکید بسیاری بر تعطیلی ۲ هفتهای تهران و حتی اعمال محدودیتهایی شبیه حکومت نظامی برای کنترل اوضاع و پشگیری از بدتر شدن آن شنیده میشود، اما فقط تاکنون شنیده شده است و کسی اقدام عملی برای آن نکرده است.
دکتر مینو محرز عضو کمیته علمی ستاد ملی مقابله با کرونا در واکنش به اظهارات روز گذشته رئیس شورای شهر تهران مبنی بر وقوع سونامی کرونا در آذرماه در صورت تعطیل نشدن تهران گفت: دیگر از این بدتر؟! فاجعه پیش میآید. خدا به ما رحم کند. همین الان هم وضعیت افتضاح است. این همه بستری کرونا، این همه مراجعه و مریض بدحال و این همه گرفتاری داریم. حالا تصور کنید تعطیلات و تجمعات و غیره هم به آن اضافه شود. هرچه سریعتر باید تهران را ببندیم. باید این کار انجام شود. تعطیلات هم که میشود باید جادهها را ببندند که مردم راه نیفتند بروند مسافرت. به قولا مادربزرگم، ایرانیها دل نقاشی دارند، یعنی دوست دارند گردش بروند و با خانواده دور هم جمع شوند. ولی در این شرایط شیوع کرونا باید از اینها و همه چیزهای دیگری که دوست داریم، بگذریم. باید فقط به این فکر کنیم که هیچگونه تجمعی نداشته باشیم تا این بیماری را نگیریم و به دیگران هم منتقل نکنیم.
عضو ستاد ملی مقابله با کرونا با اشاره به در نظر گرفته شدن محدودیتهای کرونایی برای برخی از شهرها گفت: از دوشنبه پیش اعلام شد که همه جا را میبندند اما عملا میبینیم که همه جا باز است. بستن، تنها راه در شرایط فعلی است و هرچه زودتر باید این کار صورت بگیرد. الان اروپا و آمریکا هم درگیرند.
محرز گفت: بدبختی مردم دنیا این است که این ویروس ولکن نیست و آنها هم خسته شدهاند. هنوز عادت نکردهایم با این ویروس زندگی کنیم. اما چارهای نیست و باید این عادت را در مردم پرورش بدهیم و ما هم این را به خودمان بقبولانیم. مردم هم باید کمک کنند، بدون همکاری مردم مگر میشود کار کرد؟! اگر مردم همکاری نکنند فقط یک کار میتوان انجام داد و آن استفاده از روش استبدادی وحشتناک است که بعضی از کشورها در همان شروع پاندمی توانستند با آن کووید-۱۹ را کنترل کنند.
محرز درخصوص پیشنهاد برخی از مسئولان مبنی بر اعمال شرایط حکومت نظامی برای کنترل وضعیت فعلی کرونا و کاهش موج آن گفت: حکومت نظامی اصلا برای چنین چیزی مطرح نیست و نمیشود این کار را انجام داد. حکومت نظامی چطور اعمال شود؟ مردم فقط شبها بیرون نیایند؟ پس روز چه؟ آن اوایل در ووهان حتی درِ خانه مردم را لحیم میکردند که از خانه بیرون نیایند. آیا این درست است؟! باید با مردم اینطور رفتار شود؟!
به عقیده او باید رفت و آمد از صبح کم شود، ادارات و مدارس و دانشگاهها بسته شود، رستورانها که جزو خطرناکترین جاها از نظر انتقال ویروس کووید هستند و همچنین باشگاهها بسته شوند: فقط جاهایی باید باز باشند که نیازهای اولیه مردم را تامین میکنند، مثل سوپرمارکتها.
عضو ستاد ملی مقابله با کرونا وضعیت بیمارستانها و آیسییوها را بسیار بد توصیف کرد. این درحالی است که وزیر بهداشت تاکید دارد بیمارستانها هنوز برای بیماران کرونا تخت خالی دارند!. محرز در این باره میگوید: ببینید وضعیت چقدر بد است که در یک روز و فقط در یک بیمارستان ۵۰ تا بیمار بدحال بستری میشوند و ۲۰۰، ۳۰۰ تا هم مریض سرپایی میبینیم.
عضو کمیته علمی ستاد ملی کرونا پر شدن ظرفیت بعضی از بیمارستانها در پذیرش بیماران کرونا را تایید کرد و گفت: بعضی از بیمارستانها جا ندارند و گاهی میبینیم در راهروی بیمارستان مریض روی زمین خوابیده و کپسول اکسیژن به او وصل است. بعضی بیمارستانها دیگر اکسیژن هم ندارند.
محرز درباره صحبت بعضی از مسئولان درمانی درباره کمبود اکسیژن در بیمارستانها گفت: گفته شده که تنها درمان کووید اکسیژن است و الان همه به دنبال این هستند که کپسول اکسیژن بخرند و توی خانه بگذارند. همین باعث کمبود اکسیژن در بازار و بالا رفتن قیمت آن شده است. بله، اکسیژن بهترین درمان است اما برای استفاده در بیمارستان، نه جای دیگر. نگهداری کپسول اکسیژن در خانه خطر انفجار را با خود به همراه دارد، کپسول اکسیژن را که همینطور الکی نباید در خانه نگه داشت. در ضمن، اکسیژنِ زیادی هم برای فرد ضرر دارد.
به گفته او در خانه به اکسیژن نیازی نیست، مگر اینکه مریض تحت نظر اکیپی متشکل از پزشک و پرستار حرفهای در خانه درمان شود و آنجا اکسیژن هم در اختیارش گذاشته شود.
وی گفت: مردم به هیچ وجه در منزل اقدام به تهیه اکسیژن برای درمان کووید نکنند چون این درمان، درمانِ بیمارستانی است. باید پزشک بگوید که بیمار چقدر و چه مدت اکسیژن دریافت کند. میزان اشباع اکسیژن را باید اندازهگیری کرد.
همشهری آنلاین