پالیز بانک کشاورزی (پلتفرم مدیریت زنجیره تأمین بانک) با تأمین مالی کشاورزان در قراردهای کشاورزی گام مهمی در حوزه تأمین امنیت غذایی و برقراری ارتباطی پایدار بین تأمین کنندگان و ارکان اجراییست که نتایج مفیدی برای کشور خواهد داشت
به گزارش رصد روز، باید در نظر داشت که سهولت تامین مالی برای طرح‌های توسعه از طریق انتشار اوراق مشارکت تاثیر مثبتی در تأمین مالی از شرکتها و افراد حقیقی دارد.به طور کلی تامین سرمایه به این شکل به گسترش بازار سرمایه و تقویت شرکتها می‌انجامد. البته رفع موانع پیش پای شرکتها از جمله مسیرهای طولانی در انتشار اوراق و سخت‌گیری موجود بر سر راه شرکتها هنگام تعیین ضامن نکته‌ای اساسی به شمار می‌آید. بر این اساس با استفاده از رتبه‌بندی اعتباری بسیاری از موانع موجود در این خصوص رفع خواهد شد.
متاسفانه در حال حاضر بسیاری از کشاورزان با مشکل منابع مالی مواجه‌اند که این اتفاق به مشکلات دیگر اعم از نداشتن تجهیزات به‌روز و عدم استفاده از روش‌های نوین کشاورزی، عدم توانایی برای برندسازی محصولات، بسته‌بندی درست و افزایش ظرفیت نگهداری و… محصولات منجر خواهد شد. از سوی دیگر همین نبود روش‌های نوین تامین مالی برای کشاورزی از ابتدا تا انتهای زنجیره، باعث بالا رفتن ضایعات کشاورزی در زنجیره تولید، به‌ویژه در مرحله پس از برداشت، فرسودگی کارخانه‌ها و ماشین‌آلات فرآوری بدون استفاده از فناوری روز دنیا می‌شود.
در چند روز گذشته در نهمین نمایشگاه پلتفرم مدیریت زنجیره تأمین بانک کشاورزی (پالیز) بر اساس رأی هیأت داوران، به عنوان یکی از «محصولات برتر» انتخاب و معرفی شد. پالیز ابتکاری تازه ای از بانگ کشاورزیست که که این بانک را به عنوان رکن ضامن قرار می دهد تا به این ترتیب ضمن افزایش اعتبار معاملات شاه بهینه سازی فرآیندها در دو سوی تأمین کنندگان و مشتریان باشیم.
بانک کشاورزی با اجرای این طرح نام خود را به عنوان نخستین بانکی که در زمینه ارتقای امنیت غذایی و نیز کنترل قیمت‌ها در فرآیند عرضه و تقاضا در این بخش، تأمین مالی زنجیره‌ها را به شکل کامل به مرحله اجرا رسانده است
از دیگر مزایای پلتفرم پالیر باید به تنظیم بازار، افزایش هماهنگی بین اعضای زنجیره و بهبود برنامه‌ریزی تولید اشاره کرد. مهم‌ترین شعار پالیز «بانک در رکن ضامن است» می‌باشد. یعنی این که افراد در بخش صنعت می‌توانند جابجایی کالا و و نهاده را بدون نیاز به جابجایی مقادیر مالی انجام بدهند.
تا پیش از این و در فقدان تأمین مالی زنجیره های تأمین، بانک ها به هر یک از حلقه ها به صورت جداگانه و غیرهدفمند تسهیلات پرداخت می کردند. بنابراین از یک سو تورم ناشی از تزریق این حجم از نقدینگی که به واسطه امکان انحراف بخشی از آن به سمت سایر بازارها همواره اقتصاد کشور را با آسیب هایی روبرو می کرد و از سوی دیگر بسیاری کشاورزان به دلیل نداشتن قراردادهای پایدار با حلقه های قبل یا بعد از خود، با مشکلات متعدد در زمینه تأمین نهاده ها و یا فروش محصولات دست و پنجه نرم می کردند.
از دیگر مزایای چنین روشی باید به موارد زیر اشاره کرد؛
– شفافیت تأمین مالی طرح‌ها و افزایش کارائی تخصیص منابع در بخش کشاورزی
– حمایت از شکل‌گیری زنجیره‌های یکپارچه کشاورزی
– حمایت از توسعه اشتغال روستایی با روش‌های غیر تورمی
– کاهش هزینه تولید محصولات کشاورزی
– حمایت از کشاورزان با استفاده از کمک‌های آموزشی، فنی و تأمین نهاده‌ها در ازای تنظیم قرارداد
– امکان استفاده از قراردادهای کشاورزی به عنوان وثیقه تسهیلات
– کمک به امنیت غذایی کشور به‌واسطه افزایش پایداری تأمین نهاده‌ها
