به گزارش رصد روز ، افزایش افسارکسیخته هزینه مسکن در پایتخت در غیاب ساز و کار نظارتی باعث شده تا در چندوقفت گذشته شاهد اتفاقاتی عجیب در کلانشهر تهران باشیم. اجاره راهرو ، پشت بام ، زیرپله و تهیه خانه مشترک بین چندخانوار از جمله مسائلی است که طی چندوقت گذشته شاهد آن بودیم. موضوعی که به هیچ وجه با وجهه کشور سازگاری ندارد اما موضوع اینجاست که هیچ طرحی برای جلوگیری از قیمت مسکن در کشور تهیه و تدوین نشده و این مسئله قطعاً نتایجی مخربی را به دنبال دارد که به تازگی پدیده بی آرتی خوابی یکی از آنهاست.
هر ۴۵ دقیقه باید پیاده شوند. به اتوبوس بعدی برسند. هزینه بلیت بدهند. سوار اتوبوس جدید شوند و بخوابند. سوز سرمای شب آنها را هل میدهد که خودشان را زودتر به اتوبوس برسانند.
بیآرتی خوابی تنها راهی است که برایشان مانده. یک صندلی در اتوبوس برای آنها خانهای است ارزان در پایتخت! اما همین خانه ارزان برایشان در ماه ۳۶۰ هزار تا ۷۵۰ هزار تومان خرج دارد. اتوبوسخوابها شغل و درآمد دارند، اما نه آنقدر که بتوانند رهن و اجاره یک خانه در تهران را بدهند.
ساعت ۲۳:۴۵ دقیقه و دمای هوا سه درجه سانتیگراد است. یکی یکی به ایستگاه اتوبوس میآیند، پیر، جوان و حتی کودک! سامانه اتوبوس تندروی تهران هر شب میزبان آنهاست. یکی از ساعت ۱۲ شب به اتوبوس پناه میبرد و آن یکی ساعت یک صبح. بستگی به سردی هوا دارد.
طولانیترین مسیر، انتخابی هوشمندانه برای بیآرتی خوابی است. دو خط اتوبوسرانی خانه آنهاست؛ یکی خط آزادی-تهرانپارس و دیگری خط تجریش-راهآهن.
خط آزادی_تهرانپارس طولانیتر است. اتوبوس خوابها میتوانند ۴۵ دقیقه بخوابند. پس دفعات کمتری خط عوض میکنند و پول کمتری میدهند. اما دمای هوای اتوبوس این خط فقط سه درجه است. مشابه هوای بیرون.
خط تجریش_راهآهن کوتاهتر است. حدود ۳۵ دقیقه. هم زمان خوابشان کوتاهتر است، هم باید دفعات بیشتری پیاده و سوار شوند. اما بیآرتیهای این خط گرم است. دمای هوای آن ۲۴ درجه است. با صندلیهای سالم و روکشهای مخملی.
راننده بیآرتی هم میگوید: «اینجا بهتر از خط آزادی-تهرانپارس است. اتوبوسهای آنجا به درد نخور و سرد است. همه طور آدم اینجا میخوابند حتی کودک ۱۲ ساله.»