مرثیه ای برا شرکتی با حدود نیم قرن سابقه فعالیت
تعطیلی کارخانه پلی اکریل ایران هزینه های زیادی برای نظام اقتصادی کشور در سالهای گذشته داشت که انتظار می رفت بعد از احیا تغییرات قابل توجهی را در بدنه مدیریتی آن برای رفع چالشهای پیش رو شاهد باشیم اما اینطور به نظر نمی رسد.
به گزارش رصد روز، ۲۴ مرداد ۱۳۵۳ کارخانه پلی اکریل ایران با هدف تولید انواع نخ و الیاف پلی‌استر، انواع الیاف اکریلیک شامل الیاف اکریلیک فرشی، پتویی و تاپس پلی‌استر شروع به کار کرد و از ماهیت فعالیت آن مشخص بود که مدیران این کارخانه با قدمت باید از بین متخصصان حوزه پتروشیمی باشند هرچند که ضعف قوانین در حوزه های مختلف اجازه ورود کارنابلدانی را داده که وضعیت فعلی اقتصاد میوه حاصل از نهال آن است.
این کارخانه که در دهه ۸۰ در اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی به بخش خصوصی واگذار شد مانند بسیاری از واگذاریهای عجولانه در آن زمان سرنوشتی دراماتیک داشت تا اینکه در سال ۹۵ شاهد تعطیلی این کارخانه قدیمی بودیم که دلائل زیادی مانند واردات بی رویه، دلال بازی و نبود مواد اولیه برای ادامه فعالیت از جمله آنها بود که نتیجه آن زیان آفرینی و قرار گرفتن در ماده ۱۴۱ قانون تجارت بود.
بیکاری ۲۳۰۰ نفر از کارگران پلی اکریل در آن زمان واکنشها و بازتابهای زیادی در داخل و خارج از کشور داشت و اعتراضات کارگران این کارخانه در صدر اخبار صنایع قرار گرفت. این کارخانه در دولت سیزدهم و با تلاشهای زیادی مجدداً احیا شد اما بیم آن می رود که با ادامه وضعیت فعلی باز هم شاهد اتفاقاتی باشیم که صحنه هایی تلخ را برای نظام اقتصادی کشور رقم بزند.
این کارخانه که با نماد شپلی در بازار پایه زرد فرابورس فعالیت می کند هرچند که برای احیای خود در ماههای اخیر دست به افزایش سرمایه زده اما خوانش گزارشات حسابرس مستقل در پایان دوره ۶ ماهه منتهی به پایان خرداد سال جاری بیان می کند که ساختار مالی گروه در وضعیت مناسبی قرار نداشته و زیان انباشته شرکت به حدود ۱.۸ برابر سرمایه آن بالغ گردیده است.
در چنین وضعیتی انتظار می رود تا با تزریق نیروهای تازه نفس در بدنه مدیریتی شرکت شانس مرتفع کردن چالش های پیش رو افزایش پیدا کند چرا که با ترکیب فعلی اگر می شد به نتیجه ای مناسب رسید این اتفاق تا کنون رخ داده بود.
نگاهی به ترکیب هیئت مدیره پلی اکریل ایران و مدارک تحصیلی اعضای هیئت مدیره آن نگرانی ها در خصوص آینده شرکت را دوچندان می کند چرا که به غیر از یکنفر از آنان سایر اعضای هیئت مدیره مدرک تحصیلی مرتبط با فعالیتهای پتروشیمی را ندارند و شاید این ضعف ساختاری در وضعیت ناخوشایند شرکت اثر منفی بیشتری داشته باشد.
در حال حاضر حسن آجودانیان با مدرک تحصیلی کارشناسی شیمی ریاست هیئت مدیره این شرکت را در اختیار دارد. سید محمد کاظمی دارای مدرک PHD در رشته مهندسی صنایع می باشد که نائب رئیس هیئت مدیره است. سید رضا زیتون نژاد موسویان با مدرک دکترا در رشته مهندسی کشاورزی در ترکیب هیئت مدیره دیده می شود و سعید عزیزیان فارسانی دارای کارشناسی ارشد مدیریت دولتیست.
مهمترین مسئله در ترکیب هیئت مدیره کارخانه با قدمت پلی اکریل ایران به حضور احمدرضا ناظر با مدرک تحصیلی دیپلم در ترکیب هیئت مدیره آن است که جای ابهام زیادی را ایجاد می کند که می تواند محلی برای چانه زنی در خصوص جایگاه تخصص در این شرکت باشد.
قطعاً حیات دوباره کارخانه پلی اکریل ایران سبب مسرت اهالی صنعت و فعالان رسانه ایست چرا که هزینه های تعطیلی چنین واحدهایی بیشمارست که تبعات جانبی غیرقابل تصوری را می تواند ایجاد کند اما بهتر بود که بعد از احیای این کارخانه قدیمی وزن مدیریتی آن نیز تغییر می کرد تا شاید استفاده از دانش آکادمیک و مرتبط در بهینه سازی محصولات با دانش روز کمک حال این روزهای پلی اکریل می شد.
وحد
۰۳ بهمن ۱۴۰۲
ممنون از گزارشتون . مادامی که تکلیف مالکیت شرکت مشخص نشود بعید است مشکل حل شود.