به گزارش رصد روز ، شاید هنوز ابهامات زیادی بر سر تفاهم ۲۵ ساله همکاری های ایران و چین وجود داشته باشد، اما این واقعیت قابل انکار نیست که برای ایجاد تحول اساسی در اقتصاد به ویژه در بخش های صنعتی کشور باید اجازه سرمایه گذاری کشورهای صاحب نام در کشور صادر شود.
اول تیر ماه بود که رسانه‌ها از امضای سند تفاهم برنامه ۲۵ ساله همکاری‌های جامع ایران و چین در نشست هیات وزیران خبر دادند و دقایقی بعد هم اعلام شد که رییس‌جمهوری ظریف را مامور پیگیری این سند کرده است، سندی که قرار بود اقتصاد ایران را در یکی از حساس‌ترین برهه‌های تاریخی‌اش که غرب راه هر نوع صادرات و نقل و انتقالات مالی را مسدود ساخته از مزایایی که سرمایه‌گذار‌های چینی برایش فراهم می‌کردند، بهره‌مند سازد.
امروز ایران دغدغه توسعه‌یافتگی و الگو شدن را دارد و در حد کشورهای دیگر نیاز به ارتباط با قطب‌های اقتصادی جهانی دارد.
با توجه به اینکه چین به عنوان یک قطب اقتصادی مطرح است و بسیاری معتقدند تا سال ۲۰۵۰ به قدرتمندترین اقتصاد جهان تبدیل خواهد شد، توسعه مناسبات ارتباطی ایران با چین در دوره تحریم‌ها چه دستاورد‌هایی برای اقتصاد ایران دارد؟
همکاری‌های ایران و چین چه دستاوردی برای اقتصاد کشور خواهد داشت؟
در همین رابطه امیررضا واعظ آشتیانی، معاون اسبق وزارت صنعت، معدن و تجارت گفت: وقتی این موضوع مطرح شد آمریکا اولین واکنش خود را نسبت به آن نشان داد و این هراس با توجه به اینکه چینی‌ها از نقدینگی بسیار بالایی در جهان برخوردار هستند و از سوی دیگر از لحاظ مسائل صنعتی نیز نام آور شده اند بیش از گذشته بروز داده شد.
کارشناس مسائل صنعتی ادامه داد: ورود این کشور به اقتصاد و بازار ایران در تقابل با آمریکا بسیار حساس و غیر قابل باور بود چراکه این زورآزمایی بزرگی با آمریکاست. با عملیاتی کردن این قرارداد می‌توانیم حرکت موتور اقتصاد کشورمان را بیشتر کنیم و آمریکایی‌ها از این بابت نگران هستند.
مدیر عامل اسبق شرکت شهرک‌های صنعتی ایران گفت: متاسفانه با فضاسازی رسانه‌های آمریکایی، برخی از مردم تصور کردند که امضای تفاهم نامه ایران و چین به نوعی غارت ثروت ملی ایران و واگذاری بخشی از مملکت است. چین هم وقتی با کشوری مثل ایران قراردادی را منعقد می‌کند منافع بلندمدتی را در نظر گرفته است؛ چین که نمی‌آید در یک منطقه لبریز و بدون چشم‌انداز سرمایه‌گذاری کند. چین در حال حاضر اهداف استراتژیک در این منطقه دارد.
به گفته واعظ آشتیانی، سند همکاری های ایران و چین، یک همکاری همه جانبه در بخش‌های های مختلف از جمله انرژی، صنعت و معدن، نیروگاه سازی، جهانگردی، سلامت، محیط زیست، مسائل امنیتی، نظامی و دفاعی و مسائل سیاسی است که می‌توان تمام این موارد را به عنوان محرک اصلی اقتصاد دانست.
واعظ آشتیانی با تاکید بر اینکه یکی از مزیت‌های مهم اقتصاد، در سرمایه گذاری خارجی مطرح است، گفت: زمانی که کشور‌ها به واسطه شخصیت‌های حقوقی چه دولتی و چه غیر دولتی در کشوری سرمایه گذاری می‌کنند حداقل امتیازی که وجود دارد امنیت آن کشور مورد تضمین قرار داده می‌شود، چراکه کشوری سرمایه گذاری کلان در کشور دیگری انجام می‌دهد این خودش یک امنیت ایجاد می‌کند. این سرمایه گذاری‌ها موضوع اشتغال و توسعه اقتصاد را تضمین می‌کند. به طور قطع از بُعد بین الملل نیز اثر خوبی دارد؛ چراکه چینی‌ها از ظرفیت اقتصادی بالایی برخوردارند و این می‌تواند برای کشورمان امتیاز بالایی در توسعه اقتصاد به ویژه در بخش صنعت باشد.
کارشناس مسائل صنعتی گفت: در این راهبرد مبتنی بر موازنه مثبت اگر تا حدودی نیازهایمان را از طریق چین تامین کنیم و باقی نیازهایمان را از طریق توسعه مناسبات ارتباطی با سایر قدرت‌های جهانی تامین کنیم، این امر در واقع زمینه تحقق سیاست خودکفایی در کشور فراهم می‌کند.
مدیر عامل اسبق شرکت شهرک‌های صنعتی ایران گفت: چین با تکیه بر استراتژی ها و قدرت پولی و مدیریتی خود، توانسته حجم قابل توجهی از بازار دنیا را به دست بگیرد و صادرات عظیمی از کالا به سراسر کشورهای جهان داشته باشد.
وی تصریح کرد: درحالی که ایران یکی از کشور‌هایی است، که حجم زیادی از واردات کالا را از چین دارد. هرچند امروز با افزایش نرخ ارز، واردات کالا از چین هم دیگر توجیه اقتصادی زیادی ندارد و تنها در برخی موارد می‌توان به آن تکیه کرد و از اینرو باید به دنبال هدف توسعه اقتصاد به ویژه در بخش صنعت و تولید باشیم.
نقش پیمان ایران و چین در صنعت کشور
معاون اسبق وزارت صنعت، معدن و تجارت با تاکید بر ضرورت توسعه صنایع مختلف در کشور گفت: یکی از مواردی که در واردات از چین همچنان پابرجاست و نمی‌توان از آن صرف‌نظر کرد، واردات خط تولید و ماشین آلات از چین یا به عبارت دیگر واردات تکنولوژی است.
این کارشناس صنعتی بیان کرد: از آنجایی که ارتباطات ایران با چین نیز بسیار نزدیک و تاثیرگذار است، بر این اساس می‌توان پیش بینی کرد که ایران با توجه به قدرت پولی و اقتصادی چین، در مراحل بعدی از فضای اقتصادی دو طرفه بهره‌مند شود.
واعظ آشتیانی تاکید کرد: باید با یک هدف گذاری کاملا منطقی و برپایه توسعه بر این عرصه ورود شود. عده‌ای معتقدند تفاهم نامه همکاری های ایران و چین می‌تواند انتقال دانش و تکنولوژی به کشور را به همراه داشته باشد، اما این عوامل نیازمند ایجاد سیاست قوی در اجرای هدف‌ها با انتصاب مدیران شایسته و قابل اعتماد است.
مدیر عامل اسبق شرکت شهرک‌های صنعتی ایران با اشاره به ضرورت توسعه فضای قدرت تولید در کشور در مواجهه با تحریم‌ها گفت: برای قدرت نمایی ایران در عرصه بین الملل، نقش آفرینی در ایجاد امنیت در منطقه، ضرورت جلب توجه کشوری که در عرصه اقتصادی حرف اول را می‌زند حائز اهمیت است؛ از این رو امضای سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین می‌تواند بستر را برای رسیدن به اهداف اقتصادی کشور فراهم کند.
معاون اسبق وزارت صنعت، معدن و تجارت در پایان یادآور شد: قبل از آغاز این تفاهم باید طبق سیاست‌های توسعه‌ای، برنامه ریزی برای واردات تکنولوژی در اولویت قرار بگیرد که با این اوصاف مدیریت این راهبرد تنها با مدیران اصلح قابل دفاع است.
اقتصاد ۲۴
