چشم‌انداز رشد انرژی هسته‌ای تا سال ۲۰۲۶

در اروپا، تولید برق هسته‌ای از ۷۶۹ تراوات‌ساعت در سال ۲۰۲۳ به ۸۲۷ تراوات‌ساعت در سال ۲۰۲۶ افزایش خواهد یافت. این رشد عمدتاً ناشی از بازگشت فرانسه به تولید کامل پس از تعمیرات و نگهداری رآکتورها و همچنین راه‌اندازی رآکتورهای جدید در برخی کشورهای اروپایی است. با وجود کاهش ظرفیت هسته‌ای در برخی کشورها مانند آلمان، ناوگان هسته‌ای اروپا همچنان نقش مهمی در تأمین انرژی پاک و پایدار ایفا می‌کند. این روند با تعهد اتحادیه اروپا به اهداف کاهش کربن هم‌راستا است و نشان‌دهنده تلاش برای حفظ تعادل بین انرژی‌های تجدیدپذیر و هسته‌ای در سبد انرژی منطقه است.

در قاره آمریکا، تولید برق هسته‌ای با ثبات نسبی همراه است و پیش‌بینی می‌شود در حدود ۹۲۴ تراوات‌ساعت از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۶ باقی بماند. بااین‌حال، ابتکارات جدیدی در ایالات‌متحده، به‌ویژه در ایالت نیوجرسی و منطقه PJM Interconnection، برای گسترش ظرفیت هسته‌ای در پاسخ به تقاضای روبه‌رشد ناشی از مراکز داده هوش مصنوعی و توسعه صنعتی در جریان است. فناوری‌های پیشرفته هسته‌ای، ازجمله رآکتورهای مدولار کوچک (SMRs)، به‌عنوان راه‌حل‌هایی برای افزایش قابلیت اطمینان و مقرون‌به‌صرفه بودن در این منطقه موردتوجه قرار گرفته‌اند.

در منطقه اوراسیا و خاورمیانه، رشد تولید برق هسته‌ای ملایم‌تر پیش‌بینی شده است. اوراسیا انتظار دارد تولید خود را از ۲۰۸ تراوات‌ساعت در سال ۲۰۲۳ به ۲۲۰ تراوات‌ساعت در سال ۲۰۲۶ افزایش دهد، درحالی‌که خاورمیانه شاهد افزایش از ۳۹ تراوات‌ساعت به ۵۷ تراوات‌ساعت خواهد بود. این مناطق به‌تدریج انرژی هسته‌ای را به‌عنوان بخشی از استراتژی‌های تنوع انرژی و کاهش کربن خود پذیرفته‌اند، هرچند زیرساخت‌های هسته‌ای آن‌ها در مقایسه با آسیا-اقیانوسیه و اروپا کمتر توسعه‌یافته است. این پیشرفت‌ها نشان‌دهنده تلاش‌های جهانی برای استفاده از انرژی هسته‌ای به‌عنوان مکملی برای منابع تجدیدپذیر است.

آفریقا کماکان کمترین سهم را در تولید برق هسته‌ای جهانی دارد، اما پیش‌بینی می‌شود تولید آن از ۹ تراوات‌ساعت در سال ۲۰۲۳ به ۱۳ تراوات‌ساعت در سال ۲۰۲۶ افزایش یابد. آفریقای جنوبی، به‌عنوان اصلی‌ترین تولیدکننده انرژی هسته‌ای در این قاره، با چالش‌هایی مانند قطعی برق و پروژه‌های بازسازی مواجه بوده است، اما تلاش‌ها برای تثبیت و گسترش ظرفیت هسته‌ای ادامه دارد. این افزایش اندک نشان‌دهنده پتانسیل قاره آفریقا برای بهره‌گیری از انرژی هسته‌ای در راستای پاسخگویی به نیازهای روبه‌رشد انرژی است. اما به‌طورکلی رشد جهانی تولید برق هسته‌ای تا سال ۲۰۲۶ نتیجه ترکیبی از راه‌اندازی مجدد رآکتورها در ژاپن، افزایش تولید در فرانسه و بهره‌برداری از رآکتورهای جدید در چین، هند، کره جنوبی و اروپا است. آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی می‌کند که تولید هسته‌ای جهانی در این دوره نزدیک به ۱۰ درصد افزایش یابد و حدود ۲۹ گیگاوات ظرفیت جدید به شبکه‌های جهانی اضافه شود. این روند با تعهدات بین‌المللی، مانند پیمان بیش از ۲۰ کشور در کنفرانس COP28 برای سه برابر کردن ظرفیت هسته‌ای تا اواسط قرن، هم‌راستاست. بااین‌حال، تحقق این اهداف نیازمند غلبه بر چالش‌هایی مانند ریسک‌های ساخت‌وساز و تأمین مالی است که فناوری‌های نوین مانند رآکتورهای مدولار کوچک می‌توانند به حل آن‌ها کمک کنند.

با نگاهی به آینده، انرژی هسته‌ای به‌عنوان یک منبع قابل‌اعتماد و کم‌کربن، نقشی فزاینده در تضمین پایداری شبکه‌های برق و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ایفا خواهد کرد. درحالی‌که منابع تجدیدپذیر مانند خورشیدی و بادی به‌سرعت در حال گسترش هستند، انرژی هسته‌ای با ارائه ثبات و قابلیت اطمینان، مکمل این منابع است. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۶، منابع کم‌انتشار، از جمله هسته‌ای، نزدیک به نیمی از تولید برق جهانی را تشکیل دهند. این تحول نه‌تنها به کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی کمک می‌کند، بلکه راه را برای دستیابی به اهداف بلندپروازانه جهانی در زمینه انرژی پاک و پایدار هموار می‌سازد.

 منابع:

https://www.visualcapitalist.com/sp/nclear-energy-supply-forecast-by-region/

https://www.nj.gov/bpu/newsroom/2025/approved/20250506rfing.html

https://www.worldnuclearreport.org/The-World-Nuclear-Industry-Status-Report-2023-HTML.html

https://www.world-nuclear-news.org/articles/nuclear-output-to-reach-new-record-by-2025,-says-i