به گزارش رصد روز، بازار سرمایه هفته جاری را در حالی آغاز کرد که تصمیم گرفت به روند نزولی خود ادامه دهد، رفتاری که البته به دلیل بی اعتمادی و ترس حاکم در بازار چندان هم غیرقابل پیش بینی نبود.
با جهش ارزی رخ داده در روزهای ابتدایی اسفندماه بازار سرمایه رونق کمی را به خود دید. همان زمان کارشناسان این رونق را کوتاه مدت ارزیابی کرده و بر این باور بودند که شاخص خیلی زود تعدیل خواهد شد. این اتفاق افتاد و به گفته «رحمان رحیمی» فعال بازار سرمایه تنها فرصتی شد برای کسانی که میخواستند همان مبلغ کم خود را ذخیره کرده و از بازار خارج شوند. آب رفتن بورس اوراق بهادار در حالی روی میدهد که علاوه بر رشد بازارهای موازی چون طلا و مسکن، حالا بازار ارزهای دیجیتال نیز رونق چشمگیری میان ایرانیان داشته است.
بر این اساس در پایان معاملات روز یکشنبه شاخص کل با کاهش ۳ هزار و ۴۹۴ واحدی به سطح ۲ میلیون و ۱۶۰ هزار واحدی رسید. این ریزش در معاملات سهمهای کوچک بازار کندتر بود و شاخص هموزن با کاهش ۹۵۸ واحدی در سطح ۷۳۸ هزار و ۸۱۳ واحدی ایستاد.
اعتماد به خودروسازها بیشتر از بازار سرمایه است
رحمان رحیمی در بررسی رشد کوتاه مدت بورس به مقایسه رشد بازارهای موازی پرداخت. او در این باره میگوید: باید یادآور شد که رشد بازار در روزهای گذشته در مقایسه با بازارهای موازی خیلی قابل توجه نبود. در بازارهایی مثل خودرو وقتی خودروسازها طرح فروش میگذارند، در نیم ساعت اول معمولا میبینیم که ظرفیت پر میشود. حتی در برخی موارد در پنج دقیقه اول! این استقبال به دلیل اعتماد سرمایه گذاران به همین خودروسازهایی است که خیلی وقتها خودروها را با تاخیر زیاد تحویل میدهند، اما متاسفانه این اعتماد در بورس مشاهده نمیشود.
به گفته او دلیل این بی اعتمادی همین اتفاقاتی است که به طور مثال اخیرا در فرابورس افتاد و اصلا معاملهای در آن انجام نشد. به دلیل دست اندازیهای دولت به سود شرکتهای بورسی یا دستورالعملهای ناگهانی و… بنابراین آنچه در بازار سرمایه ایران اتفاق میافتد تنها یک نوسان ۱۰ تا ۱۵ درصدی است که سریع هم از دست میرود،. یعنی وقتی بازار ۱۰ درصد مثبت میشود، به همان اندازه عرضهها هم زیاد میشود، چون به دنبال این هستند که همان مبلغ کم خود را ذخیره کنند. در سبز شدن موقتی بازار که به دلیل رشد دلار رخ داد، سهامداران بیشتر به دنبال همان نوسانات کوتاه مدت بودند.
رشد بازار ارزهای دیجیتال با رکورد در قیمت رمزارزهایی چون بیت کوین همراه بوده است، غولی که سرمایههای زیادی را به خود جذب کرده و در مقابل بازار تضعیف شده بورس قدرت نمایی میکند.
رحیمی در ادامه درباره بازار این رمزارز به دو نکته اشاره میکند.
او توضیح میهد: یک اینکه فقط ارزش بیت کوین ۱۰ برابر بازار سرمایه ماست، یعنی بازار سرمایه یک کشور ۸۰ میلیونی با نزدیک ۶۰۰ شرکت، یک دهم بیت کوین است. نکته دوم این است که طبق آخرین آمارها ما حدود ۱۴، ۱۵ میلیون نفر فعال در بازار ارز دیجیتال داریم. اما در بازار سرمایه حدود نیم میلیون نفر! یعنی کاربران ارز دیجییتال در ایران ۳۰ برابر کاربران بورس هستند، چرا که این ارزها آن اطمینان را به سرمایه گذار داده است، یعنی سرمایه گذار قبل از ورود به آن ریسکهایی که مترتب هست را میداند و در نتیجه حساب شده ورود میکنند. اما بورس یک رکبهایی به سرمایه گذاران زده که کسانی هم که از بازار رفتهاند دیگر خیلی سخت است که برگردند.
سهامداران بازار رکودی مسکن را ترجیح میدهند
به باور رحمان رحیمی در حال حاضر بسیاری از مردم در بازار سرمایه هوشمندانه عمل میکنند. وقتی هم که آن اتفاقها در سال ۹۹ و اردیبهشت امسال رخ داد خیلیها از بازار رفتند و کسانی هم که ماندهاند اعتمادی ندارند و فقط مانده اند که به اصل پول خود برسند و بعد هم از بازار خارج شوند. این سرمایهها به بازارهای دیگر مانند طلا، سکه، خودرو و حتی زمین و مسکن برده میشود، با وجود آنکه نقدشوندگی کمی دارند، چرا که میدانند مسکن به رغم رکودی که در آن حاکم است، در سال آینده رشد خواهد داشت؛ بنابراین چشم انداز خیلی مثبتی پیش روی بازار سرمایه نمیبینیم.
این کارشناس در پیش بینی شاخص کل بورس تا پایان اسفند معتقد است در ۶ روز باقیمانده کاری بازار سرمایه اتفاق خاصی نخواهد افتاد و این شاخص بیشتر از ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار واحد نخواهد رفت. همچنین دولت سیاستهای انقباضی خود را برای جلوگیری از رشد دلار در سال بعد هم تکرار خواهد کرد.
او میافزاید: اگرچه دیدیم که اواخر سال این سیاست با شکست مواجه شد و فنر دلاری که جمع شده بود تا حدودی در رفت. البته معتقدم هنوز فنر اصلی دلار در نرفته و سال بعد احتمالا دلار روی ۸۰ تا ۹۰ هزار تومان باشد. به تبع آن بازار سرمایه هم رشد خواهد داشت، اما این رشد به معنای سوددهی نیست چرا که این رشد صرفا به دلیل تورم است و یک سود واقعی نیست. یک سرمایهگذار این سود را در بازارهایی چون طلا و مسکن هم میتواند داشته باشد تازه بدون آن که نگران از دست رفتن سرمایه خود باشد؛ مانند استرسی که سهامداران در بورس تجربه میکنند.