به گزارش رصد روز، شرکت سرمایهگذاری مسکن تهران (ثتران) بهعنوان شرکت گرید یک و مهمترین بازوی اجرایی هلدینگ سرمایهگذاری مسکن، امروز در نقطهای ایستاده که حتی خوشبینترین تحلیلگران هم نمیتوانند چشمانداز روشنی برای آن ترسیم کنند. عملکرد ضعیف در فروش، کاهش شدید درآمد و پیشرفت لاکپشتی پروژههای کلیدی، همه نشانههای یک بحران عمیق مدیریتی است. اما سؤال اساسی اینجاست: چه کسی مسئول این وضعیت است؟
براساس گزارش عملکرد مردادماه، مجموع درآمدهای محققشده ثتران از ابتدای سال مالی تا پایان مرداد ۱۴۰۴ به ۱,۵۲۵ میلیارد ریال رسیده؛ در حالیکه این عدد در مدت مشابه سال قبل ۳,۹۹۱ میلیارد ریال بوده است.
به زبان ساده، ثتران در ۵ ماهه نخست امسال فقط ۳۸ درصد عملکرد سال گذشته را تکرار کرده است! چنین افتی برای شرکتی که ستون اصلی هلدینگ سرمایهگذاری مسکن محسوب میشود، زنگ خطری جدی برای همه سهامداران و مدیران ارشد است.
آمارها در بخش فروش متراژی حتی نگرانکنندهتر است. در مردادماه سال جاری فقط ۲۳۴ متر فروش ثبت شد؛ این در حالی است که مرداد پارسال ۱,۰۸۶ متر فروش داشتیم. یعنی فقط ۲۱.۵ درصد عملکرد سال گذشته!
اگر کمی عقبتر برویم، در ۵ ماه نخست سال مالی، ثتران مجموعاً ۳,۸۳۵ متر فروش داشته؛ اما در مدت مشابه سال قبل این عدد ۹,۰۷۲ متر بود. نتیجه؟ فقط ۴۲ درصد سال گذشته. آیا این عملکرد در شأن شرکت گرید یک هلدینگ است؟
حالا نوبت به پروژههای کلان میرسد. پروژه مسکونی-تجاری-اداری شهرآرا یزد که تا پایان مردادماه ۱۰۷ میلیارد تومان هزینه برداشته، فقط ۷ درصد پیشرفت فیزیکی دارد. یعنی منابع مالی هنگفت قفل شده، بدون هیچ بازده مشخص. آیا این شیوه مدیریت سرمایه است یا دفن منابع در بیعملی؟
نگاهی به شاخصهای مالی:
EPS: منفی ۲,۰۷۵ ریال
P/E: منفی ۲.۰۳
این یعنی شرکت نهتنها سودآوری ندارد، بلکه سهامدار در حال سوخت کامل سرمایه است. این وضعیت برای یک شرکت کوچک هم بحرانی است؛ چه برسد به ستون اصلی هلدینگ سرمایهگذاری مسکن!
در چنین شرایطی، این سؤال پیش میآید: سهامدار چه گناهی کرده؟ آیا قرار است مردم هزینه سوءمدیریت را از جیب خود بدهند؟ وقتی ارزش سهم روزبهروز آب میرود، اعتماد بازار چه میشود؟
بررسی خبرنگاران ما نشان میدهد مدیران ارشد هلدینگ سرمایهگذاری مسکن نیز از این وضعیت به شدت ناراضیاند. آنها به صراحت گفتهاند که این شرایط برایشان غیرقابل قبول است، اما واقعیت تلخ این است: زورشان به تغییر سیدحسین هاشمی نمیرسد!
چرا؟ پاسخ روشن نیست که پاسخ صریح به این سؤال رمزگشایی از بسیاری از اتفاقاتست.
خانم فرزانه صادق مالواجرد، وزیر راه و شهرسازی، باید پاسخ دهد:
وقتی مهمترین شرکت هلدینگ تحت نظر شما به مرز بحران میرسد، چرا هیچ اقدامی برای تغییر مدیرعامل صورت نمیگیرد؟ آیا وزارتخانه از این وضعیت بیاطلاع است یا سکوت، به معنای رضایت است؟
بانک مسکن بهعنوان نهاد اصلی سهامدار، باید شفاف کند: چرا مدیرعاملی که نتوانسته حتی نیمی از عملکرد سال قبل را تکرار کند، همچنان بر صندلی مدیریت تکیه زده است؟
اگر وزارت راه و شهرسازی و بانک مسکن میخواهند اعتماد بازار را بازگردانند، راهی جز تغییر فوری مدیریت ثتران و اصلاح ساختار وجود ندارد. هر روز تأخیر، یعنی هزینه بیشتر برای سهامداران و خدشه عمیقتر به اعتبار هلدینگ
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید