به گزارش رصد روز، در حال حاضرچین در ۴۱ پروژه مختلف حوزه انرژی عراق سرمایهگذاری داشته که از این تعداد، ۳۱ پروژه متمرکز بر نفت بوده و در برخی پروژهها از جمله میادین بزرگ نفتی جای شرکتهایی مثل اگزونموبیل آمریکا را گرفته است و این در حالی است که تا همین چند وقت پیش چین یکی از بزرگترین شرکای تجاری و مشتری ثابت نفت ایران بود.
حالا نگرانیها حاکی از کاهش صادرات نفتی ایران به چین و از دست دادن یک شریک تجاری دیگر است، هر چند بسیاری از قراردادهایی که پیمانکاران چینی با ایران خصوصا در حوزه نفت داشتند به سرانجام مطلوب نرسید و گاهی حتی با کارشکنی مواجه بود اما به نظر میرسد از دست دادن شرکای بینالمللی در شرایط تحریمی ایران میتواند مشکلساز باشد و این در حالی است اکنون وضعیت سیاسی عراق رو به ثبات و روابط سیاسی عراق با آمریکا برقرار است.
از طرف دیگر عراق تحت تحریم آمریکا نیست و دارنده منابع عظیم نفتی و دومین تولیدکننده نفت اوپک محسوب میشود. بازار پیمانکاری در عراق نیز قوی نیست و چین از این طریق میتواند سود بسیاری کسب کند.
در واقع تحریمهای بینالمللی موجب شده بسیاری از کشورها در روابط تجاری با ایران تجدیدنظر کنند. به نظر میرسد در حالی که چین، نفت را با تخفیفهای ویژه از ایران خریداری میکند، همچنان در نظر دارد روابط خود را با دیگر کشورهای آسیایی که در این زمینه مزیت دارند نیز تقویت کند. این افزایش روابط تجاری، با توجه به اینکه عراق دومین تولیدکننده بزرگ اوپک محسوب میشود، میتواند تجارت ایران و چین را تحت تاثیر قرار دهد.
ضمن این که پیش از این نیز سیجیا سان، دستیار مدیر تحقیقات و تحلیل پایین دستی «اس اند پی گلوبال» اظهار کرده بود: «تاکنون، جریان صادرات نفت ایران به چین طبق روال معمول ادامه دارد، اما وضعیت این صادرات در آینده، به نحوه اجرای تحریمها از سوی آمریکا بستگی خواهد داشت.»