به گزارش رصد روز، امیرحسین آرمان عکس جدیدی با یک ژست بامزه از خود در اینستاگرام منتشر کرد.
امیرحسین آرمان (زادهٔ ۱۴ آبان ۱۳۶۱ در تهران) بازیگر سینما و تلویزیون و خواننده اهل ایران است.اولین تجربه بازیگری او بهطور رسمی فیلم سینمایی ازدواج به سبک ایرانی به کارگردانی حسن فتحی در سال ۱۳۸۳ بود.
«امیرحسین آرمان» بازیگر جوان سینمای ایران، بازیگری که چند سالی است بر پردههای سینما ظاهر شده است، بازیگری که دورنمای خوبی از فعالیتهای هنری وی به چشم میخورد، میگوید از آن دست بازیگران نیست که سینما او را انتخاب کرده باشد یا او سینما را بلکه معتقد است هردو با هم منتخب یکدیگرشدند و میگوید که با تخصص در کار دکوراسیون، مسلط بودن به زبان انگلیسی و آموختن علم روانشناسی، بازیگری را پیشه حرفهای خود کرده است و امید دارد دراین وادی خوش بدرخشد. امیرحسین آرمان را با چهرهای آرام بر پرده سینماها میشناسیم.
چهرهای آرام برخلاف صدایش که پر از شور است وجوانی، شور و اشتیاقی که نوید روزهای روشن را میدهد، روزهای روشنی که نقش آفرینیهای همین اولینهای راهش خبر از موفقیت آینده را میدهد. صدایش از پس فاصله به گوش میرسد، فاصلهای دور از پایتخت، جایی حوالی شهر لاهیجان، همان جایی که برای بازی در فیلم «ساکن خانه چوبی» آخرین کار حسینعلی لیالستانی رفته است.
ازچه سالی وچه شد که نام امیرحسین آرمان میان نام بازیگران نام آشنای کشور قرار گرفت؟
امیرحسین آرمان: سال۱۳۸۱ بود. با شرکت در کلاسهای مرحوم مصطفی اسکویی فن بازیگری را آموخته و سال ۸۳ بود که بهطور حرفهای وارد عرصه سینما شدم. «ازدواج به سبک ایرانی » کاری از حسن فتحی نخستین فیلمی بود که در آن نقشآفرینی کردم.
آموختن آکادمیک بازیگری چقدر در موفق بودن یک بازیگر مؤثراست؟
امیرحسین آرمان: کشش به سوی این حرفه اگر در ذات فرد باشد با به بالفعل شدن منجر به موفقیت میشود. تکنیک بازیگری آموختن، به حتم به بهبود نقش آفرینی کمک میکند ولی لزوم کار نیست و بیآموزش نیز میتوان بازیگر موفقی بود که نمونه از این دست بسیار است.
بین علاقه و توانایی تفاوت بسیاری است.داشتن قدرت بازیگری و توان آن رکن اصلی است که باید به آن رسید، وقتی به این نقطه رسیدی آسوده نقشآفرینی میکنی و با مخاطب ارتباط برقرارخواهی کرد و به مرور این جنس از نقشآفرینی و ارتباط با مخاطب عمیقتر و سریعتر نیز میشود که رسیدن به مرز دلچسب بودن از دید تماشاگر از آمال هر بازیگری است که نشان از قدرت بازیگری وی دارد.
امیرحسین آرمان درحالی از تکنیکهای آموزشی بازیگری میگوید که معتقد است به خاطر فرد خاص یا دیده شدن بازیگر نشده است بلکه همیشه در وجودش حس خوبی نسبت به حرفه بازیگری داشت که درنهایت آن را به هدف مبدل کرد و به آن رسید. رسیدنی که درابتدای راه خوب گام برداشته است و اگر چنین ادامه دهد نام آشناتر از این که اکنون است در سینما خواهد بود.
«امیرحسین آرمان»، بازیگری که چند سالی است بر پردههای سینما ظاهر شده است،
وقتی مقابل دوربین قرار میگیرید چگونه غرق نقشی میشوید که شما نیست ولی چنان ساده برخورد میکنید که گویی شما همانی هستید که در فیلم است؟
امیرحسین آرمان: باید نقش را شناخت واین شناخت با مطالعه شکل میگیرد. مطالعه مردم که به اصل مردم شناسی برمیگردد. مطالعه تواناییها که به قدرت خود و شناخت ازخود دارید و باید خود را به دقت از توان جسمی و کلامی و… درآینه خوب نگاه کرد تا نقش خوب آفرید، نقشی که ارتباط با مخاطب را راحت برقرار کند.
مطالعه دیگر چگونه مواجه شدن با نقش است، اینکه چگونه به نقش بنگری و ازچه زاویهای به دنیای آن ورود داشته باشی که طبیعیترین بازیگری را شکلدهی که به دل تماشاگر بنشیند در این فضا نحوه فیلمبرداری و کارگردانی نیز نقش مؤثری دارد و این سه ضلع مثلث که از بازیگر شروع شده و با تأثیرات هدایت کارگردان و تجهیزات فیلمبرداری به هم متصل میشود ستونهای یک هنرآفرینی موفق است.
چرا گیشهها کم فروش شدند و تماشاچیان مشتاق بیاشتیاق؟
امیرحسین آرمان: باید ریشهای نگاه کرد تا ریشهای مشکل حل شود. کمبود سوژههای اثرگذار، تعداد کم سینماها، بیتوجهای به خواسته مردم و… باعث کم شدن صف کشیدنهای مردم برای دیدن یک فیلم سینمایی است درحالی که سابقه نشان داده است اگر فیلم خوب ساخته و اکران شود مردم با همان اشتیاق برای دیدن میآیند و رکود فروش گیشهها از بین میرود. اینکه فیلمهای مناسب برای اکران با مانع مواجه میشوند یکی دیگر از مشکلات سینمای امروز است.
ازمیان سینما و تلویزیون کدام برای «آرمان» هدف است؟
امیرحسین آرمان: تاکنون به صورت جدی به تلویزیون فکر نکردهام ولی درهای ورود به این دنیا را نبسته و شاید روزی با حضوری بیشتر دراین فضا کارکردم.
نقطه اوج ازدیدگاه کنونی «آرمان» به عنوان یک بازیگر جوان که با انتخابهای سنجیده تاکنون موفق جلوه کرده است چیست؟
امیرحسین آرمان: هرفردی دردنیای حرفهای خود ایدهآلی دارد و مقصودی، وقتی که پا دراین عرصه هنری گذاشتم هدفگذاریهایی کرده بودم که بههمریختگی سال های اخیر سینما نقطههای تعیین شدهام را تغییرداد ولی این بههم ریختگی ریتم و کند شدن مسیر رشد باعث تغییر مسیرم نشد بلکه موجب شد مقاومتر به سوی هدف حرکت کنم و آن رسیدن به جایگاه خوب بازیگری در نگاه مردم والبته خودم است که تا خود از خود راضی نباشی موفقیت به سوی تو حرکت نمیکند.