کاهش تاریخی نسبت خسارت در بیمه تعاون / سود فنی در مسیر صعود
کاهش نسبت خسارت بیمه تعاون به ۲۸.۸ درصد در نیمه نخست ۱۴۰۴، نشانه جهش این شرکت از رشد صرف به بلوغ فنی است؛ جایی که انضباط بیمه‌گری، مدیریت ریسک و سودآوری در یک مسیر هم‌افزا قرار گرفته‌اند.
کاهش نسبت خسارت بیمه تعاون به ۲۸.۸ درصد در نیمه نخست ۱۴۰۴، نشانه جهش این شرکت از رشد صرف به بلوغ فنی است؛ جایی که انضباط بیمه‌گری، مدیریت ریسک و سودآوری در یک مسیر هم‌افزا قرار گرفته‌اند.
به گزارش رصد روز به نقل از روابط عمومی بیمه تعاون، بازار بیمه اغلب با نوسان، رقابت شدید و فشار خسارت‌ها شناخته می‌شود. در چنین بازاری، کاهش حتی چند دهم درصدی در «نسبت خسارت» می‌تواند نشانه بلوغ فنی و مدیریتی یک شرکت باشد.
شرکت بیمه تعاون در نیمه نخست سال ۱۴۰۴، با کاهش نسبت خسارت از ۳۰.۶ درصد به ۲۸.۸ درصد، گامی موثر در جهت تثبیت جایگاه خود در میان شرکت‌های کارآمد و سودآور صنعت بیمه برداشت.
در نگاه نخست، این کاهش شاید عددی کوچک به نظر برسد، اما در بطن خود حامل پیامی بزرگ است: هماهنگی رشد کمی پرتفوی با انضباط فنی، و در نهایت، نزدیک شدن به استانداردهای بیمه‌گری حرفه‌ای.
داستان بیمه تعاون در شش‌ماهه نخست سال، روایت شرکتی است که یاد گرفته است میان گسترش بازار و کنترل خسارت‌ها «تعادل» برقرار کند.
بر اساس صورت‌های مالی منتشرشده، بیمه تعاون در شش‌ماهه نخست سال ۱۴۰۴ بیش از ۴ هزار و ۸۰۸ میلیارد تومان حق بیمه تولید کرده است، در حالی‌که در مدت مشابه سال ۱۴۰۳ این عدد ۲ هزار و ۲۰۹ میلیارد تومان بوده است.
این یعنی رشد حدود ۱۱۸ درصدی در حق بیمه تولیدی؛ رشدی که از میانگین رشد صنعت بیمه در همین بازه زمانی فراتر است.
در مقابل، میزان خسارت پرداختی از ۶۷۷ میلیارد تومان در نیمه نخست ۱۴۰۳ به ۱ هزار و ۳۸۴ میلیارد تومان در نیمه نخست ۱۴۰۴ رسیده است؛ یعنی افزایش حدود ۱۰۴ درصدی.
تفاوت میان نرخ رشد حق بیمه تولیدی و نرخ رشد خسارت پرداختی، منجر به کاهش نسبت خسارت از ۳۰.۶ درصد به ۲۸.۸ درصد شده است.
این افت ۱.۸ واحد درصدی در نسبت خسارت، شاخصی از بهبود کارایی عملیاتی بیمه تعاون است؛ به‌ویژه آنکه در صنعت بیمه ایران، نسبت خسارت در محدوده ۶۰ تا ۷۰ درصد در نوسان است.
بدین ترتیب، بیمه تعاون در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ با سطحی از سودآوری فنی مواجه شده که به‌طور معناداری بالاتر از میانگین بازار قرار دارد.
نسبت خسارت پایین بیمه تعاون در سال ۱۴۰۴ را نمی‌توان صرفا نتیجه رشد درآمد دانست؛ بلکه حاصل ترکیب هوشمندانه رشته‌های بیمه‌ای و کنترل ریسک‌های خسارت‌زا است.
نگاهی به ترکیب پرتفوی شرکت نشان می‌دهد که در نیمه نخست ۱۴۰۴، سهم رشته‌های شخص ثالث اجباری و درمان در پرتفوی تولید افزایش یافته است.
سهم رشته ثالث از ۳۸ درصد در ۱۴۰۳ به ۴۴ درصد در ۱۴۰۴ رسیده، و سهم رشته درمان نیز از ۱۳ درصد به ۱۸ درصد افزایش یافته است.
جالب آنکه، علی‌رغم افزایش وزن این رشته‌ها، نسبت خسارت کلی کاهش یافته است؛ امری که نشان می‌دهد شرکت توانسته است از طریق مدیریت فنی و اتکایی کارآمد، خسارت‌ها را در همین رشته‌های پرریسک کنترل کند.
در رشته ثالث، سهم خسارت از کل خسارت‌ها از ۲۹ درصد در ۱۴۰۳ به ۴۰ درصد در ۱۴۰۴ رسیده است؛ اما با توجه به رشد بالای حق بیمه تولیدی در این رشته، ضریب خسارت کنترل‌شده باقی مانده است.
در رشته درمان نیز افزایش سهم خسارت از ۲۰ درصد به ۲۳ درصد، متناسب با رشد پرتفوی بوده و ساختار فنی را تهدید نکرده است.
در بازار رقابتی بیمه، شرکت‌هایی موفق‌ترند که بتوانند میان توسعه بازار و کنترل ریسک تعادل برقرار کنند.
بیمه تعاون در نیمه نخست ۱۴۰۴ با بهبود سیاست‌های اتکایی، کنترل دقیق خسارت‌ها و استفاده از ابزارهای ارزیابی ریسک در مرحله صدور، توانسته است فشار خسارت را به‌طور محسوسی کاهش دهد.
در این میان، سیاست‌های اتکایی محتاطانه نقش تعیین‌کننده‌ای داشته‌اند. واگذاری بخشی از ریسک‌ها به اتکایی‌های معتبر، ضمن کاهش ریسک خالص شرکت، باعث تثبیت حاشیه سود فنی نیز شده است.
همچنین، اصلاح فرآیندهای کارشناسی خسارت، کاهش دوره تسویه و ارتقای سامانه‌های دیجیتال رسیدگی به خسارت، هزینه‌های عملیاتی را کاهش داده و شفافیت مالی را افزایش داده است.
از سوی دیگر، بیمه تعاون در حوزه قیمت‌گذاری فنی نیز موفق عمل کرده است. تعیین نرخ‌های منطبق با ریسک واقعی در رشته‌های پرحادثه، از جمله ثالث و درمان، مانع از رشد نامتعارف خسارت‌ها شده و به حفظ نسبت خسارت در سطح پایین کمک کرده است.
کاهش نسبت خسارت، فراتر از یک شاخص فنی، مستقیم بر سودآوری شرکت اثر می‌گذارد. نسبت خسارت پایین‌تر به معنی آن است که سهم بیشتری از حق بیمه‌های دریافتی به سود فنی و سپس سود خالص تبدیل می‌شود.
در حالی که رشد ۱۱۸ درصدی پرتفوی معمولا می‌تواند منجر به افزایش هزینه‌های اداری، کارمزد و خسارت شود، بیمه تعاون توانسته با حفظ نسبت خسارت در سطح پایین، تعادل سودآور خود را حفظ کند.
این عملکرد نشان‌دهنده بلوغ مدیریتی در کنترل هزینه‌های خسارت و ریسک نقدینگی است؛ عاملی که می‌تواند در نیمه دوم سال نیز ضامن رشد پایدار سود عملیاتی باشد.
مقایسه عملکرد بیمه تعاون با میانگین صنعت بیمه، تصویری شفاف‌تر از دستاوردهای این شرکت ارائه می‌دهد. در حالی‌که نسبت خسارت در صنعت معمولا در بازه ۶۰ تا ۷۰ درصد نوسان دارد، نسبت خسارت ۲۸.۸ درصدی بیمه تعاون به‌معنای فاصله‌ای بیش از ۳۰ واحد درصد از میانگین بازار است.
این فاصله نه‌تنها نشانه بازدهی بالاتر در «عملیات بیمه‌گری» است، بلکه نشان می‌دهد بیمه تعاون در مسیر تبدیل شدن به الگوی مدیریت ریسک در بازار بیمه ایران گام برمی‌دارد؛ شرکتی که به جای رقابت صرف بر سر حجم فروش، تمرکز خود را بر کیفیت فنی و پایداری سود معطوف کرده است.
کاهش نسبت خسارت بیمه تعاون در نیمه نخست ۱۴۰۴، حاصل مجموعه‌ای از تصمیمات هماهنگ مدیریتی، اصلاح ترکیب پرتفوی، سیاست‌های دقیق اتکایی و مدیریت ریسک‌های بیمه‌ای بوده است.
در شرایطی که بسیاری از شرکت‌ها میان رشد پرتفوی و کنترل خسارت دچار تعارض می‌شوند، بیمه تعاون توانسته است رشد کمی و انضباط فنی را هم‌زمان پیش ببرد.
به‌عبارتی، این شرکت وارد مرحله‌ای از رشد پایدار با کیفیت فنی بالا شده است؛ مرحله‌ای که اگر در نیمه دوم سال نیز تداوم یابد، نه‌تنها سودآوری شرکت را تقویت خواهد کرد، بلکه می‌تواند موقعیت بیمه تعاون را به‌عنوان یکی از کارآمدترین شرکت‌های بیمه‌گر کشور تثبیت کند.
