کج سلیقگی در بازسازی سکوهای ورزشگاه آزادی!+ عکس

به گزارش رصد روز، تصاویری از سکوهای ورزشگاه آزادی منتشر شد که در آن بازهم صندلی‌ها از جنس پلاستیک است و نکته قابل توجه در این تصویر رنگ‌بندی عجیب سکوها و نامنظم بودن آنهاست که قطعا بعد از تکمیل شدن چهره زشتی به ورزشگاه آزادی خواهد داد!

ورزشگاه آزادی تهران که پیش از انقلاب ۱۳۵۷ با نام ورزشگاه آریامهر شناخته می‌شد، ورزشگاه ملّی و بزرگ‌ترین ورزشگاه ایران است. این ورزشگاه که بخشی از مجموعهٔ ورزشی آزادی است، برای میزبانی بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ ساخته شد. بازی‌های خانگی تیم ملی فوتبال ایران و همچنین دو تیم بزرگ پایتخت‌نشین استقلال و پرسپولیس در این ورزشگاه برگزار می‌شود.

طبق گزارشی که مهرماه ۱۳۹۲ در بلیچر رپورت منتشر شد، ورزشگاه آزادی در میان ۲۰ ورزشگاه برتر جهان جای گرفت. همچنین رسانه‌های مطرح جهان از جمله گاردین این ورزشگاه را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین ورزشگاه‌های جهان معرفی کرده‌اند.

ورزشگاه آزادی تهران از نظر استانداردها و ضوابط کنفدراسیون فوتبال آسیا در آخرین بازنگری‌اش نمرهٔ A منفی دریافت کرده است.

پیشینه
ورزشگاه آریامهر، با بالاترین معیارهای بین‌المللی دوران خود و برای بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ (تهران)، و سپس گرفتن میزبانی المپیک ۱۹۸۴، با مساحت ۱۴۱٬۰۰۰ متر مربع در مجموعه ورزشی آزادی ساخته شد. طراحی و ساخت این ورزشگاه را عبدالعزیز فرمانفرماییان به عهده گرفت و در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۵۰ گشایش یافت.[۶][۷] و در ۱۰ شهریور ۱۳۵۳ و همزمان با بازی‌های آسیایی سال ۱۹۷۴ (میلادی) تهران رسماً بازگشایی شد.در سال ۱۳۵۶، در درخواست میزبانی ایران به فیفا، ورزشگاه آزادی به عنوان ورزشگاه اصلی برای میزبانی جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ معرفی شده بود. هر دو درخواست میزبانی المپیک ۱۹۸۴ که تهران و وزشگاه آزادی بخت نخست را داشت، و جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰، به علت حوادث سیاسی منتهی به انقلاب ۵۷ حذف شدند.

این ورزشگاه در بخشی از پیمان‌نامه‌های میان تهران و شهرهایی در آمریکا شامل لس‌آنجلس مورد اشاره قرار گرفته‌است و ایجاد کانونی ورزشی برای تهران که شامل ورزشگاه‌هایی برای هاکی روی یخ و اتوموبیل رانی حرفه‌ای نسکار باشد نیز در آینده پیش‌بینی شده‌بود. موارد مربوط به مسابقات اتوموبیل‌رانی همزمان با تغییرات قابل توجه این ورزش‌ها در غرب بودند. اگرچه که طرح‌های توسعه‌ای ورزشگاه و پیرامون آن با وقوع انقلاب ۱۳۵۷ لغو شدند اما خود ورزشگاه مدت‌ها پیش ساخته شده بود. این ورزشگاه تا سال ۱۳۵۷، «آریامهر» خوانده می‌شد و با رخ دادن انقلاب ۱۳۵۷ ایران و در پی تغییر نام‌های گسترده در کشور، «آزادی» نام گرفت.

در سال ۲۰۱۸ میلادی، فرهاد نیکوخصال، مدیر ورزشگاه آزادی اعلام داشت که بیشترین کار بازسازی ورزشگاه آزادی در بخش جایگاه ویژه، اصلاحاتی در معابر، جایگزینی صندلی‌های قدیمی، اصلاح اتاق داوران، دبیرخانه کنفدراسیون آسیا، اتاق ناظرین، اتاق بررسی دوپینگ، کنفرانس خبری و محوطه میکسدزون و اصلاح پشت دروازه‌ها بوده‌است. همچنین پس از راه‌یابی پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۸، دروازه‌های کنترل ورود تماشاگران در ورزشگاه نصب شدند تا استانداردهای بین‌المللی رعایت شود.

در همین سال ۲۰۱۸، شماری دستشویی جدید هم در ورزشگاه آزادی کشف شدند؛ که بنابر گزارش‌ها، پشت یک دیوار مخفی بودند.

در سال ۲۰۲۰ میلادی، گزارشی منتشر شد که نشان می‌داد بخش‌های اطراف ورزشگاه آزادی به زباله‌دانی و محل تخلیه پسماندهای فلزی تبدیل شده‌بودند. همچنین بخش‌های قابل توجهی از زمین‌های اطراف ورزشگاه که در اختیار مجموعه بوده و به عنوان پارکینگ ثبت شده بودند، مورد ساخت و ساز قرار گرفتند و در گزارشی، به تقسیم زمین‌های مجموعه ورزشی آزادی پرداخته شد.

مجموعه ورزشی آزادی
ورزشگاه آزادی، بخشی از مجموعه ورزشی آزادی است. این مجموعه ورزشی هم‌اکنون با دارا بودن سالن‌های چند منظوره، سالن دوازده هزار نفری و دریاچه مصنوعی یکی از بی‌نظیرترین مجموعه‌های ورزشی خاورمیانه و آسیا می‌باشد. این مجموعه در آغاز با نام مجموعه ورزشی آریامهر تهران برای برگزاری بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ (سال ۱۳۵۳) ساخته شد و در دهم شهریور همان سال گشایش یافت. پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ خورشیدی، به مجموعه ورزشی آزادی تهران تغییر نام داد.

برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید