به گزارش رصد روز، دریاچه ارومیه این روزها در شرایطی قرار دارد که از نظر محیط زیستی در وضعیت هشدار است و سطح آب آن به صفر رسیده است.
این دریاچه که زمانی نشانهای از خشکی در آن مشاهده نمیشد، امروز به دلیل برداشتهای بیرویه آب، حفر چاههای غیرمجاز و تغییرات اقلیمی، به نقطه بحرانی رسیده و کارشناسان نسبت به پیامدهای زیستمحیطی و تهدید سلامت مردم منطقه هشدار میدهند.
با این حال، از منظر اقتصادی، نکته قابل توجه ناکارآمدی برنامههای ستاد احیای دریاچه ارومیه است؛ ستادی که در دولت روحانی با هدف احیای دریاچه بحران زده شکل گرفت و از همان ابتدا بودجههای قابل توجهی برای اجرای پروژههای احیایی دریافت کرد. عیسی کلانتری، اولین دبیر این ستاد، دو سال پیش اعلام کرده بود که «حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان با احتساب ارزش روز ریال از منابع عمومی یا صندوق توسعه ملی برای احیای دریاچه ارومیه هزینه شده است.»
این رقم (احیای دریاچه ارومیه ) امروز به بیش از ۵۲ هزار میلیارد تومان رسیده است؛ مبلغی که رئیس مجمع نمایندگان آذربایجان شرقی خردادماه امسال آن را اعلام کرد و صراحتاً تأکید کرد که با این هزینه کلان، نتیجه ملموسی در احیای دریاچه حاصل نشده است.
کارشناسان معتقدند ناکارآمدی ستاد و ضعف برنامهریزی، ریشه اصلی این شکست است. اما نکته قابل تامل، پیامد فرصتسوزی این بودجه عظیم است. اگر ۵۲ هزار میلیارد تومان صرف توسعه زیرساختها، طرحهای حمایتی و اشتغالزایی در استان آذربایجان غربی و شهر ارومیه میشد، بخش قابل توجهی از مشکلات مردم و بیکاری منطقه قابل کاهش بود و رونق تولید و رشد اقتصادی به دنبال داشت.
برای مقایسه، رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی آذربایجان غربی اعلام کرده است که از ۱۴۰ هزار میلیارد ریال اعتبار عمرانی استان در سه سال گذشته، تنها ۹۴ هزار میلیارد ریال تخصیص یافته و این میزان ۷۰ درصد بودجه مصوب را تشکیل میدهد. این یعنی هزینه ۵۲ همتی صرف دریاچه ارومیه، بیش از پنج برابر بودجه عمرانی تخصیص یافته استان بوده است، ولی بدون نتیجه عملی در حوزه احیای دریاچه.
به این ترتیب، در حالی که منابع قابل توجهی از کشور برای احیای دریاچه ارومیه اختصاص یافته است، ضعف نظارت، ناکارآمدی برنامهها و فقدان شفافیت در مدیریت، باعث شده است این سرمایه عظیم نه تنها به نتیجه نرسد، بلکه فرصتی برای توسعه پایدار منطقه از دست برود.
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید