حمله قلبی زمانی رخ می‌دهد که به دلیل گرفتگی رگ‌های کرونری (رگ‌های خون رسان به قلب)، بافت قلب با فقدان خونرسانی کافی مواجه می‌شود و عضلات قلب به سختی می‌کوشند خون را پمپاژ کنند. اگر این روند ادامه یابد و خون رسانی در رگ‌های کرونری دچار اختلال شود، عضلات قلب دچار مرگ دائمی می‌شوند.
در بسیاری از موارد ممکن است علائم سکته قلبی مخفی باقی بمانند. با این حال، درد در قفسه سینه نخستین نشانه وقوع حمله قلبی است. برخی از افراد در زمان وقوع حمله قلبی از درد ملایم در قفسه سینه گلایه دارند. در برخی نمونه‌ها مانند زنان، افراد کهنسال و کسانی که مبتلا به دیابت هستند ممکن است سکته قلبی بدون علامت درد در قفسه سینه باشد.
پزشکان به صورت تخصصی از مجموعه مختلفی از علائم که در بیمار مشاهده می‌کنند پی به وقوع حمله قلبی می‌برند. رایج‌ترین این علائم شامل موارد ذیل می‌شود:
۱- درد قفسه سینه
۲- درد در بازو‌ها
۳- گیجی
۴- تعریق
۵- تنگی نفس
۶- حالت تهوع و استفراغ
۷- اضطراب و استرس
۸- سرفه یا خس خس سینه
زمانی که علائم بالا را در فرد مشاهده کردید، نخستین اقدام باید تماس با اورژانس باشد. هر چه مراجعه فرد به پزشک طولانی‌تر شود، احتمال مرگ دائمی عضلات قلب و در نهایت مرگ فرد بالا می‌رود. کادر درمانی اورژانس زمانی که به بالین فرد می‌رسند می‌توانند نخستین اقدامات لازم برای احیای فعالیت قلب را انجام دهند.
توصیه می‌شود افرادی که دارای سوابق خانوادگی و یا مشکلات قلبی هستند حتماً نسبت به علائم سکته قلبی هوشیار بوده و همیشه قرص‌های زیرزبانی را در دسترس داشته باشند.
