در سال انفجار هزینه های مالی و محیط زیستی؛
در حالی‌که هزینه‌های مالی شرکت مس با رشد سنگین ۱.۴۱۸ درصدی افزایش یافته و بدهی‌های آلایندگی همچنان پابرجاست، تخصیص نیمی از بودجه مسئولیت‌های اجتماعی به حوزه ورزش، پرسش‌های جدی درباره اولویت‌گذاری این شرکت ایجاد کرده است.
به گزارش اختصاصی رصد روز، شرکت ملی صنایع مس ایران در گزارش تفسیری شش‌ماهه ۱۴۰۴ مجموعه‌ای از اعداد را منتشر کرده که نشان می‌دهد این شرکت با چالش‌های جدی در مدیریت هزینه‌ها، تعهدات محیط‌زیستی و اولویت‌بندی منابع روبه‌روست. بر اساس این گزارش، شرکت در همین دوره ۵٬۷۷۵ میلیارد ریال عوارض آلایندگی پرداخت کرده و ۴٬۵۸۹ میلیارد ریال دیگر نیز به‌عنوان بدهی باقیمانده بابت همین عوارض ثبت شده است؛ موضوعی که بیانگر گستردگی تبعات زیست‌محیطی و هزینه‌های ناشی از آن است.
در همین بازه زمانی، هزینه‌های مالی شرکت با رشد چشمگیر ۱.۴۱۸ درصدی به ۵٬۰۵۹ میلیارد ریال رسیده است. چنین افزایشی معمولاً ناشی از افزایش بدهی‌ها، تغییر در ترکیب تأمین مالی، یا رشد هزینه‌های اعتباری است و ضرورت بازنگری در ساختار مالی شرکت را بیش از گذشته برجسته می‌کند.
اما پرسش‌برانگیزترین بخش گزارش، حوزه مسئولیت‌های اجتماعی است. شرکت اعلام کرده در شش‌ماهه نخست سال بیش از ۱۰ هزار میلیارد ریال در این حوزه هزینه کرده که بیش از ۵٬۲۶۰ میلیارد ریال آن صرف فعالیت‌های ورزشی شده است؛ رقمی که تقریباً نیمی از کل بودجه مسئولیت‌های اجتماعی را تشکیل می‌دهد.
نکته مهم و کاملاً حقوقی اینکه در گزارش شرکت هیچ‌جا مشخص نشده این هزینه‌های ورزشی دقیقاً به کدام مجموعه‌ها یا پروژه‌ها تخصیص یافته و به‌ویژه مشخص نیست چه سهمی از آن به باشگاه مس رفسنجان تعلق دارد؛ بنابراین نمی‌توان با استناد به گزارش رسمی ادعا کرد این مبلغ صرفاً برای آن باشگاه هزینه شده است.
با این حال، مسئله اصلی این است که ترکیب هزینه‌کرد مسئولیت‌های اجتماعی با نیازهای واقعی شرکت هم‌خوانی دارد یا خیر؟
شرکتی که هم‌زمان با تعهدات سنگین محیط‌زیستی مواجه است، و افزایش چندده‌برابری هزینه‌های مالی را تجربه می‌کند، چه ضرورتی می‌بیند که نیمی از بودجه مسئولیت‌های اجتماعی خود را به ورزش اختصاص دهد؟
این پرسش زمانی برجسته‌تر می‌شود که باشگاه تحت مالکیت این شرکت—مس رفسنجان—در لیگ برتر رتبه شانزدهم جدول را تجربه می‌کند؛ یعنی این هزینه‌های کلان، حداقل در خروجی ورزشی، نتیجه‌ای متناسب ایجاد نکرده است. البته دوباره باید تأکید کرد که هیچ سند رسمی حجم دقیق کمک به این باشگاه را نشان نمی‌دهد.
این گزارش قصد تخریب هزینه‌های اجتماعی یا فعالیت‌های ورزشی را ندارد؛ بلکه بر اهمیت شفافیت، ارائه جزئیات و بازنگری در اولویت‌ها تأکید می‌کند. هنگامی که اعداد نشان می‌دهد بخش قابل‌توجهی از منابع شرکت در حوزه‌ای هزینه شده که نه بازده آن شفاف است و نه عملکرد ورزشی آن مشهود، طبیعی است که افکار عمومی و کارشناسان پرسش داشته باشند.
در شرایطی که شرکت با تعهدات سنگین آلایندگی، رشد شدید هزینه‌های مالی و نیازهای جدی مناطق معدنی مواجه است، بازتعریف اولویت‌های مسئولیت اجتماعی می‌تواند نقش مؤثری در افزایش کارایی مالی و بهبود تصویر شرکت داشته باشد.
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید
