در روزهایی که همه می‌دانند، ارزش ذاتی بازار سهام بر اساس گزارش‌های مالی بیش از آن ‌چیزی است که بر روی تابلوی معاملات مشاهده می‌شوند، اما همچنان فعالان بورسی پر قدرت در صف‌های فروش می‌نشینند.

تحلیل تکنیکال که به عنوان روش جادویی برای پارو کردن پول در پکیج‌های آموزشی میلیونی به فروش می‌رود دیگر جایگاهی در بازار بورس تهران ندارد؛ با واقعیت این شبه علم بی کاربرد بیشتر آشنا شویم.

بورس روز‌های سیاهی را پشت سر می‌گذارد؛ سقوط پیاپی شاخص و قفل شدن صف‌های فروش، بازار سرمایه را به مرز بحران کشانده و در این میان، سکوت و بی‌عملی متولیان اقتصادی، اعتراض سهامداران را به دنبال داشته است.

بازارهای مالی ایران با چالش‌ها و فرصت‌های متعددی روبه‌رو هستند. تورم، سیاست‌های اقتصادی، تحریم‌ها و نوسانات ارزی، به شکل مستقیم بر بازار بورس، طلا، ارز و مسکن اثر می‌گذارند و تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری نیازمند درک شرایط هر بازار است.

کاهش ارزش سبد سرمایه‌گذاری خارجی در بورس طی ماه‌های اخیر و همزمانی آن با افت شاخص‌ها، این پرسش را پررنگ کرده که میلیاردها تومان سرمایه خارجی چگونه وارد بازاری شده که همچنان در رکود و خروج نقدینگی گرفتار است.

دوباره گمانه‌زنی‌ها درباره سهام عدالت داغ شده است. اجرای نادرست آزادسازی، همان‌طور که در سال ۱۳۹۹ تجربه شد، نه‌تنها سودی برای سهامداران به همراه نداشت، بلکه بحران‌ساز شد.

تنها ۱۰ درصد از تأمین مالی ۱,۸۱۴ هزار میلیارد تومانی از بازار سرمایه در سال ۱۴۰۳ به شرکت‌ها رسیده و بخش عمده آن یا غیرواقعی بوده یا در اختیار دولت قرار گرفته است.

اگرچه ما پیش از جنگ هم در بازار سرمایهاوضاع به‌سامانی نداشتیم، اما جنگ باعث تشدید آن وضعیت شد و متاسفانه هیچ اقدام موثری از سوی سازمان بورس و دولت صورت نگرفت.

بورس امروز نیز در تداوم روند منفی خود، شاهد کاهش ارزش سهام و افزایش نگرانی سهامداران بود. در حالی که مسئولان بورسی به سکوت خود ادامه می‌دهند، انتقادات میلیون‌ها سهامدار به عدم اتخاذ تدابیر حمایتی مؤثر روز به روز افزایش می‌یابد.

تزریق‌های مقطعی دولت در بلندمدت نتوانسته است مانع از تشکیل الگوی فرسایشی در بازار سهام شود.