در سالهای اخیر فقدان زبان مشترک بین مدیران صنعتی و نسل زد، به یک بحران تبدیل شده است. بسیاری از مدیران سنتی معتقدند متولدان دهه۸۰ برای فعالیت در بخش صنعت، انگیزه و روحیه لازم را ندارند.
سرانجام کوروش خلیلیان که با حقوق های عجیب و غریب در محافل رسانه خبرساز شده و کوهی از تصمیمات خلق الساعه را در هواپیمایی آسمان به جا گذاشته بود؛ با حکم علیرضا عظیمی پور، مدیرعامل شرکت سرمایهگذاری آتیه صبا برکنار شد.
آمار و ارقامی که درباره نقش ویرانگر بانک آینده منتشر می شود، چنان رعب انگیز است که اگر روزی گفته شود بانک آینده، توطئه ای طراحی شده در موساد و سیا برای به خاک سیاه نشاندن ایران بود، باور پذیر است.
زیان انباشته ملل با رشد ۴۲ درصدی به بیش از ۴۳ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان رسیده است؛ رقمی که در مقایسه با سرمایه ثبتشده ۲ هزار میلیارد تومانی این موسسه، قابل تامل است!
دیروز فریاد «مرگ بر مافیا» و «مرگ بر زمینخوار» مقابل سازمان ملی زمین و مسکن برخاست؛ صدایی که نه مجلس را قبول دارد و نه دولت را اما این فریاد بیشتر شبیه چکیده ۳۵ سال بلاتکلیفی و یک بیعدالتی مزمن بود.
برخی از فعالان اقتصادی معتقدند بخشنامههای خلقالساعه و بیبرنامگیهای مکرر، بهویژه در بانک مرکزی و وزارت صمت، منجر به ایجاد یک صف ۲۳۰ روزه برای تخصیص ارز شده است؛ درحالیکه مهلت قانونی کالا در گمرک تنها ۳ ماه است.
سهم نظام سلامت نسبت به یک دهه گذشته به یکچهارم رسیده، بر اساس قانون میزان پرداختی مردم در حوزه سلامت باید 30 درصد باشد، اما این رقم به بیش از 60 درصد رسیده است.
«امپراطور واردات نهادههای دامی» با فروش صوری و دریافت ارز ترجیحی برای کشتی هایی که کالای وجود خارجی ندارد یک فاجعه اقتصادی و غذایی خلق کرده است.
انحلال بانک آینده فقط پایان یک بانک نیست؛ هشدار بزرگی است برای نظام بانکی کشور که توسعه واقعی باید بر پایه شفافیت و سرمایه سالم بنا شود، نه با اعتماد مردم به رؤیاهایی که خرجش را تورم میدهد.
نامه رسمی سرپرست اداره کل حقوقی هواپیمایی آسمان فاش میکند پروازهای رشت–بغداد و رامسر–بغداد بدون امضای قرارداد و پیش از نظریه قضایی آغاز شدهاند؛ مدیران شرکت پاسخگو نیستند و پروندهای خطرناک برای شفافیت و بیتالمال ساخته شده است.
