دولت در حال حاضر با بحران‌های متعددی مثل انرژی، آب و برق مواجه است. اگر افرادی که در کابینه حضور دارند از کارآمدی لازم برخوردار نباشند، دولت نمی‌تواند این بحران‌ها را مدیریت کند و در درجه بعدی نارضایتی مردم تشدید خواهد شد.

مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی بر این موضوع تاکید دارد که تحریم‌های شورای امنیت عمدتا هدفمند و اشاعه‌محور هستند و به اندازه تحریم‌های ثانویه آمریکا توان فشار فراگیر ندارند.

تاب‌آوری جامعه ایران در برابر بحران های اقتصادی، بیش از آنکه حاصل سیاست‌گذاری آگاهانه باشد، ریشه در واکنش‌های دفاعی، تجربیات جمعی و سنت‌های تاریخی دارد. اما هر بحران جدید می‌تواند این تاب‌آوری را فرسایش دهد.

با ورود جهان به «عصر جنگ اقتصادی»، ابزارهای مالی و تجاری جایگزین تسلیحات نظامی شده‌اند و قدرت‌های بزرگ برای حفظ برتری، از گلوگاه‌های اقتصادی به‌عنوان سلاح بهره می‌گیرند.

تحریم‌های بین‌المللی به‌ویژه از سال۲۰۱۲ تاثیر شدیدی بر توزیع درآمد و طبقه متوسط ایران گذاشته‌اند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که در نبود تحریم‌ها، سهم طبقه متوسط می‌توانست تا سال ۲۰۱۹ به ۸۰درصد جمعیت برسد، اما به ۵۵درصد کاهش یافته است.

معاون اول رئیس‌جمهور با خانواده شهید منصور عسگری دیدار کرد.

فعال شدن مکانیسم ماشه، نه‌تنها اقتصاد ایران را با تحریم‌های گسترده‌تر مواجه خواهد کرد، بلکه دستاوردهایی، چون عضویت در بریکس و شانگهای را نیز عملاً بی‌اثر می‌سازد و تلاش‌های چند ساله برای یافتن «راه‌حل شرقی» به مانعی اساسی برمی‌خورد.

تحریم‌ها مشکلات جدی ایجاد کرده و نباید از اثرات بازگشت آن‌ها غفلت کرد؛ برخی افراد که به کاسبان تحریم معروف‌اند، از شرایط بحرانی بهره‌برداری کرده و ثروت‌های کلانی به دست آورده‌اند

بررسی‌ها نشان می‌دهد با اعمال دو دوره تحریم (تحریم‌های سال ۱۳۹۰ و ۱۳۹۷) حجم تجارت ایران و اتحادیه اروپا به کمترین سطح خود در ۲۷ سال اخیر رسیده است.

ترامپ در پیامی نوشت: «چین می‌تواند نفت از ایران بخرد. البته امیدوارم مقدار زیادی هم از آمریکا بخرد!» در یک تحلیل کلان، این‌گونه مواضع بخشی از بازی فشار و مذاکره میان قدرت‌های بزرگ است.