کمبود آب یکی از چالش‌های حیاتی و پیچیده‌ای است که منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) با آن روبه‌روست. این بحران تهدیدی جدی برای ثبات اقتصادی، امنیت غذایی و انسجام اجتماعی به شمار می‌رود.

تیر ماه در حالی به پایان رسید که گزارش‌های متعددی از نقاط مختلف کشور حاکی از بروز قطعی‌های گسترده در شبکه توزیع آب شرب بود؛ رخدادی که مقام‌های مسوول در سازمان‌های سیاستگذار حوزه آب، ترجیح می‌دهند از آن با عنوان «تنش آبی» یاد کنند.

در حالی‌که منابع آب و انرژی کشور به مرز بحران رسیده‌اند، همچنان الگوی کشت ناکارآمد، حمایت‌های مقطعی و سیاست‌های غیرمنطبق با اقلیم، کشاورزی را به مسیری پرهزینه و ناپایدار سوق داده‌اند.

در حالی که این روزها افت فشار و حتی قطع آب در بسیاری از شهرهای کشور تحمل گرما و سایر مشکلات اقتصادی و معیشتی را برای مردم سخت تر کرده است، وزارت نیرو برای علاج این مشکل نسخه های ناکارآمد و تخیلی می پیچد.

در میانه تابستانی که سایه خشکسالی بر آن سنگینی می‌کند، صدای هشدارها رساتر از همیشه به گوش می‌رسد، هشدارهایی که دیگر نه برای آینده‌ای دور، بلکه برای فردایی نزدیک است که ممکن است بی‌آب بیدار شویم.‌

بر اساس بررسی‌های اولیه فنی، علت بروز حریق به نشتی یکی از پمپ‌های واحد 70 بازمی‌گردد و هیچ‌گونه شواهدی از خرابکاری یا دخالت عوامل انسانی تا این لحظه مشاهده نشده است.

شرایط قطع برق در تهران و سایر استان ها موجب شده تا نارضایتی مردم افزایش یابد؛ مقوله ای که به طور مستقیم ناتوانی وزارت نیرو در مدیریت صحیح را عیان می کند.

بر اساس ارزیابی‌های انجام‌شده ۵۲ شهر در ۲۹ استان کشور از جمله تهران، مشهد، اصفهان، اراک، بندرعباس و یزد در وضعیت تنش آبی قرار دارند. این بدان معناست که تقریباً نیمی از جمعیت شهری ایران در معرض چالش ناپایداری تأمین آب شرب هستند.

موج گرمای بی‌سابقه‌ای که در هفته آینده کشور را در بر خواهد گرفت، تنها یک پدیده اقلیمی عادی نیست، بلکه تهدیدی جدی برای پایداری شبکه برق ملی و امنیت انرژی کشور محسوب می‌شود.

قیمت نفت خام سنگین ایران بر اساس تازه‌ترین گزارش ماهانه اوپک، در ماه ژوئن نسبت به ماه مه، ۵ دلار و ۸۸ سنت، معادل ۹.۲ درصد افزایش یافته است.