دیروز فریاد «مرگ بر مافیا» و «مرگ بر زمین‌خوار» مقابل سازمان ملی زمین و مسکن برخاست؛ صدایی که نه مجلس را قبول دارد و نه دولت را اما این فریاد بیشتر شبیه چکیده ۳۵ سال بلاتکلیفی و یک بی‌عدالتی مزمن بود.

برخی از فعالان اقتصادی معتقدند بخشنامه‌های خلق‌الساعه و بی‌برنامگی‌های مکرر، به‌ویژه در بانک مرکزی و وزارت صمت، منجر به ایجاد یک صف ۲۳۰ روزه برای تخصیص ارز شده است؛ درحالی‌که مهلت قانونی کالا در گمرک تنها ۳ ماه است.

سهم نظام سلامت نسبت به یک دهه گذشته به یک‌چهارم رسیده، بر اساس قانون میزان پرداختی مردم در حوزه سلامت باید 30 درصد باشد، اما این رقم به بیش از 60 درصد رسیده است.

«امپراطور واردات نهاده‌های دامی» با فروش صوری و دریافت ارز ترجیحی برای کشتی هایی که کالای وجود خارجی ندارد یک فاجعه اقتصادی و غذایی خلق کرده است.

انحلال بانک آینده فقط پایان یک بانک نیست؛ هشدار بزرگی است برای نظام بانکی کشور که توسعه واقعی باید بر پایه شفافیت و سرمایه سالم بنا شود، نه با اعتماد مردم به رؤیا‌هایی که خرجش را تورم می‌دهد.

نامه رسمی سرپرست اداره کل حقوقی هواپیمایی آسمان فاش می‌کند پروازهای رشت–بغداد و رامسر–بغداد بدون امضای قرارداد و پیش از نظریه قضایی آغاز شده‌اند؛ مدیران شرکت پاسخگو نیستند و پرونده‌ای خطرناک برای شفافیت و بیت‌المال ساخته شده است.

گزارش تازه بانک مرکزی از تسهیلات کلان غیرجاری، پرده از ابهامی بزرگ در عملکرد بانک صنعت و معدن برداشته است؛ جایی که ۱۷ شرکت با دریافت تسهیلاتی با نرخ کارمزد صفر، اکنون بیش از ۶۵۰ هزار میلیارد ریال بدهی مشکوک‌الوصول دارند.

به طور اساسی تفاوت بین بنزین و آب معدنی در چهار عامل کلیدی است که شامل تفاوت در کالا بودن، کشش قیمتی تقاضا، اثرات جانبی و پیامد‌های اجتماعی- اقتصادی و تفاوت در ساختار بازار و نقش دولت می‌باشد.

بخش معدن ایران با مشکلات جدی در تامین ماشین‌آلات و تجهیزات مواجه است و آیین‌نامه جدید واردات ماشین‌آلات معدنی موجب نارضایتی فعالان بخش خصوصی و ایجاد موانع برای معادن کوچک و متوسط شده است.

در شرایطی که تولیدکنندگان داخلی برای تأمین مواد اولیه و ماشین‌آلات ضروری به شدت با کمبود ارز مواجهند آمار تکان‌دهنده‌ای از واردات کالا‌های غیرضروری و بی ارزش به چشم می‌خورد.