سوالی که پس از فعال سازی مکانیسم ماشه مطرح شده، این است که بازگشت تحریم‌های سازمان ملل چه تاثیری بر اقتصاد ایران خواهد داشت؟

هم‌زمان با ارائه قطعنامه پیشنهادی کره جنوبی در روز جمعه ۲۸شهریورماه برابر با ۱۹ سپتامبر، با هدف تمدید تعلیق قطعنامه‌ها و استمرار اعتبار قطعنامه ۲۲۳۱ به اعضای شورا، شاهد تحولات بسیاری در عرصه دیپلماسی هستیم.

از تحریم‌های بین‌المللی و تنش‌های ژئوپلیتیکی گرفته تا ناکارآمدی مدیریتی، فساد، قوانین دست‌وپاگیر و تورم مزمن که سال‌های سال است گریبان‌گیر مردم شده و رهایی از آن، دیگر معجزه به نظر می‌رسد!

دولت در حال حاضر با بحران‌های متعددی مثل انرژی، آب و برق مواجه است. اگر افرادی که در کابینه حضور دارند از کارآمدی لازم برخوردار نباشند، دولت نمی‌تواند این بحران‌ها را مدیریت کند و در درجه بعدی نارضایتی مردم تشدید خواهد شد.

مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی بر این موضوع تاکید دارد که تحریم‌های شورای امنیت عمدتا هدفمند و اشاعه‌محور هستند و به اندازه تحریم‌های ثانویه آمریکا توان فشار فراگیر ندارند.

تاب‌آوری جامعه ایران در برابر بحران های اقتصادی، بیش از آنکه حاصل سیاست‌گذاری آگاهانه باشد، ریشه در واکنش‌های دفاعی، تجربیات جمعی و سنت‌های تاریخی دارد. اما هر بحران جدید می‌تواند این تاب‌آوری را فرسایش دهد.

با ورود جهان به «عصر جنگ اقتصادی»، ابزارهای مالی و تجاری جایگزین تسلیحات نظامی شده‌اند و قدرت‌های بزرگ برای حفظ برتری، از گلوگاه‌های اقتصادی به‌عنوان سلاح بهره می‌گیرند.

تحریم‌های بین‌المللی به‌ویژه از سال۲۰۱۲ تاثیر شدیدی بر توزیع درآمد و طبقه متوسط ایران گذاشته‌اند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که در نبود تحریم‌ها، سهم طبقه متوسط می‌توانست تا سال ۲۰۱۹ به ۸۰درصد جمعیت برسد، اما به ۵۵درصد کاهش یافته است.

معاون اول رئیس‌جمهور با خانواده شهید منصور عسگری دیدار کرد.

فعال شدن مکانیسم ماشه، نه‌تنها اقتصاد ایران را با تحریم‌های گسترده‌تر مواجه خواهد کرد، بلکه دستاوردهایی، چون عضویت در بریکس و شانگهای را نیز عملاً بی‌اثر می‌سازد و تلاش‌های چند ساله برای یافتن «راه‌حل شرقی» به مانعی اساسی برمی‌خورد.