حکمرانی در ایرانِ پنجاه سال پیش با سه چهار روزنامه و یکی دو شبکه‌‌ تلویزیونی، کار دشواری نبود. چند دهه از دوران سنتی مهندسی افکار عمومی سپری شده و «اقناع» دشوارتر و «هدایت» ناممکن‌‌‌تر شده است.

ایران و سه کشور اروپایی (فرانسه، آلمان و بریتانیا) روز جمعه سوم مرداد (۲۵ ژوئیه) در سطح معاونان وزرای امور خارجه در استانبول درباره موضوع هسته ای ایران گفت‌وگو خواهند کرد.

ایران در دوراهی سختی ایستاده است: یا تن دادن به یک سازوکار تحریمی با مشروعیت متزلزل، یا مقابله با آن در میدانی حقوقی، سیاسی و اقتصادی که قواعدش در حال تغییر است.

علت تداوم مشکلات اقتصادی در ایران نه فقدان دانش سیاست‌گذاری، بلکه نبود اراده سیاسی و ضعف نهادی در اجرای اصلاحات است.

در حالی‌که تنها هفته‌هایی تا پایان ضرب‌الاجل تروئیکای اروپایی برای بازگشت ایران به میز مذاکرات باقی مانده، اسنپ‌بک بار دیگر به موضوع اصلی بحث‌های دیپلماتیک و رسانه‌ای در سطح بین‌المللی بدل شده است.

ابراهیم اصغرزاده: پس از جنگ 12 روزه که کشور با بحران ناترازی‌ها مواجه است تقدم توسعه سیاسی و افزایش سطح مشارکت مردم را بر توسعه آمرانه اقتصادی، یک استراتژی ضروری است.

مکانیسم ماشه سازوکاری در برجام برای بازگرداندن فوری تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران در صورت نقض تعهدات است. با وجود تهدید‌های اخیر اروپا، فعال‌سازی این مکانیسم در شرایط فعلی برجام، هم از نظر حقوقی و هم سیاسی با چالش‌های جدی مواجه است.

کارشناسان معتقدند هرچند دشمنی رژیم صهیونیستی با ایران یک موضوع تاریخی بوده و علاوه بر موضوع فلسطین، از رقابت‌های منطقه‌ای نیز نشئت می‌گیرد، اما برای آمریکایی‌ها مواجهه با ایران به عنوان یکی از راهبرد‌های مهار چین است.

اقتصاد، برخلاف تصور رایج، نه‌تنها درباره جنگ حرفی برای گفتن دارد، بلکه در تحلیل منطق پشت تصمیمات نظامی و سیاسی، بینشی عمیق‌تر از روایت‌های سنتی ارائه می‌دهد.

دریای خزر، نقش تعیین‌کننده‌ای در آینده انرژی دنیا خواهد داشت و اکنون جمهوری آذربایجان به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت و گاز خزر، از این منابع برای تقویت نظم اسرائیلی در منطقه حمایت می‌کند.