[box type=”shadow” align=”alignright” class=”” width=””]ارزآوری فولاد مبارکه طی سالهای گذشته قابل توجه بود. این اتفاق در شرایطی می افتد که به واسطه اثرات تحریمی ارزآوری صنایع کشور با چالش هایی مواجه شد این موضوع نه فقط اقتصاد کشور بلکه سایر بخشها مانند ورزش را نیز درگیر کرد به طوریکه در برخی کشورها تحویل چمدانی ارز هم غیرممکن می نمود. در کنار این مسئله محدودیت های داخلی مانند افزایش عوارض صادراتی، مشکلات تأمین مواد اولیه و قیمت گذاری دستوری موضوع صادرات و گردش ارزی صنایع مولد و بالادستی با چالش های زیادی همراه شد.[/box]
به گزارش اختصاصی رصد روز، انتظار بخش دولتی از واحدهای تولیدی در جهت ارزآوری از یکسو و ناهمگونی انتظارات با شرایط فعلی از سمت دیگر پاشنه آشیل بنگاههای تولیدی خصوصاً در بخش خصوصیست. البته این یک روی سکه است و روی دیگر آن چند نرخی بودن ارز در سالهای گذشته بود که صادرکنندگان را با مشکلات ساختاری و تبدیل ارز به ریال مواجه می کرد.
بررسی ها نشان میدهد که که شرکت فولاد مبارکه اصفهان طی سالهای ۹۸ تا ۱۴۰۰ در مجموع ۲ میلیارد و ۳۴ میلیون دلار برای کشور ارزآوری داشته که در نوع خود با توجه به چاللش های گفته شده رقم قابل توجهی است. فولاد مبارکه در شرایطی به این رکورد دست پیدا کرده که در کنار همه مسائلی که گفته باید به مسئله تأمین انرژی واحدهای تولیدی نیز اشاره کرد که میزان تولید محصولات را در سنوات گذشته تحت تأثیر قرار داد.
فولادیها سال گذشته بیش از ۸۸۱ میلیون و ۵۳۰ هزار دلار برای کشور ارزی آوری ایجاد کردند که این مقدار در مقایسه با سال ۹۹ با ۵۳ درصد افزایش همراه بود. این واحد تولیدی سال ۹۹ نیز ۵۷۴ میلیون و ۴۷۳ هزار دلار ارزآوری داشت و در سال ۹۸ این مقدار برای فولاد مبارکه ۵۷۸ میلیون و ۴۷۰ هزار دلار دیده می شود تا به این ترتیب فولاد مبارکه طی سه سال بیش از ۲ میلیارد دلار ارزآوری خلق کند.
اما رقم ارزآوری این واحد تولیدی دارای نکات قابل اهمیتی است. میانگین ارزی ماهیانه فولاد مبارکه طی ۳۶ ماهه ۹۸ تا ۱۴۰۰ حدود ۵۷ میلیون دلار بوده و این میانگین به طور سالیانه ۶۷۹ میلیون دلارست.
درآمد فروش صادراتی فولاد در سال قبل ۲۰۱ هزار و ۳۵۱ میلیارد ریال بوده که ۱ میلیون و ۲۶۰ هزار تن محصول برای حصول این درآمد صادر شد. برآوردها نشان میدهد که برای سال جاری درآمد فروش صادراتی فولاد مبارکه ۱۷۵ هزار و ۷۴۰ میلیارد ریال خواهد بود که بخش عمده ای از این کاهش به وضع قوانین جدید در حوزه صادرات محصولات فولادی و نوسانات انرژی مربوط می شود.
در حال حاضر چین جدی ترین مشتری فولاد کشورست که حدود ۲۰ درصد صادرات به این کشور صورت می گیرد و بناست تا با توسعه محصولات برخی از کشورهای آسیای شرقی نیز وارد باشگاه مشتریان فولاد کشور شوند.