افشای اخیر بیمه حافظ درباره قرارداد پنج‌هزار میلیارد ریالی، نه تنها با تناقض تاریخی و ابهام در طرف قرارداد همراه است، بلکه به‌قدری ناقص و غیرشفاف منتشر شده که شائبه های زیادی را متبادر می کند.
به گزارش اختصاصی رصد روز، در روزهای اخیر، شرکت بیمه حافظ اقدام به افشای اطلاعات بااهمیت گروه «ب» در سامانه کدال کرده است؛ افشایی که در نگاه اول به‌جای شفافیت، بیش از هر چیز پرسش‌برانگیز است. بر اساس اطلاعیه منتشرشده، این شرکت مدعی انعقاد قرارداد بیمه‌ای به ارزش حدود پنج‌هزار میلیارد ریال با یک بیمه‌گذار حقوقی «بزرگ» شده، اما نکات کلیدی این افشا نشان می‌دهد با یکی از مبهم‌ترین و ناقص‌ترین اطلاعیه‌های سال‌های اخیر طرف هستیم.
متن این افشا عیناً منتشر می شود؛
احتراماً به استحضار میرساند این شرکت نسبت به انعقاد قرارداد بیمه ای با یکی از بیمه گذاران بزرگ و حقوقی اقدام نموده و در همین رابطه اطلاعات ذیل تقدیم می گردد.
تاریخ انعقاد قرارداد: ۱۴۰۴٫۰۶٫۳۰
تاریخ شروع قرارداد: ۱۴۰۴٫۰۶٫۰۱
تاریخ پایان قرارداد: ۱۴۰۵٫۰۶٫۰۱
مبلغ کل قرارداد و حق بیمه صادره حدوداً ۵.۰۰۰ میلیارد ریال (بخشی در سال ۱۴۰۴ و بخشی در سال ۱۴۰۵)
شایان ذکر است در قرارداد فوق تمام تلاش بر مدیریت ریسک و کنترل هزینه های مربوطه متمرکز خواهد بود تا بهترین نتایج ممکن حاصل گردد و نظر به اینکه امکان تعیین خسارتهای ناشی از پوششهای بیمه ای تعهد شده در ابتدای قرارداد میسر نیست در حال حاضر سودآوری قرارداد قابل پیش بینی نمی باشد.
بزرگ‌ترین اشکال این افشا در همان سطر اول خودنمایی می‌کند؛ «تاریخ شروع قرارداد» ۱۴۰۴/۰۶/۰۱ درج شده اما «تاریخ انعقاد قرارداد» ۱۴۰۴/۰۶/۳۰ است. یعنی پوشش بیمه‌ای ظاهراً از یک ماه قبل آغاز شده، در حالی که قرارداد در پایان شهریورماه منعقد شده! چنین تناقضی نه‌تنها اصول اولیه حقوق قرارداد را زیر سؤال می‌برد، بلکه خود زمینه ساز ابهامات پررنگی خواهد بود.
نه نام بیمه‌گذار ذکر شده، نه نوع بیمه و نه حتی تعداد بیمه‌شدگان. این در حالی است که طبق دستورالعمل افشای اطلاعات، جزئیات هویتی طرف معامله و ماهیت قرارداد باید مشخص باشد؛ مگر آنکه دلیل موجهی برای محرمانگی وجود داشته باشد. اما بیمه حافظ حتی به وجود یا عدم وجود چنین محرمانگی‌ای هم اشاره نکرده است. این یعنی سهامداران باید بدون هیچ شناختی نسبت به طرف قرارداد، صرفاً به یک عنوان کلی «بیمه‌گذار بزرگ» بسنده کنند!
شرکت اعلام کرده مبلغ قرارداد «حدوداً پنج‌هزار میلیارد ریال» است که بخشی در سال ۱۴۰۴ و بخشی در سال ۱۴۰۵ شناسایی می‌شود. اما دقیقاً چه میزان در هر سال و با چه سازوکار دریافت و شناسایی خواهد شد؟ سرمایه‌گذاران چگونه می‌توانند اثر این قرارداد را بر درآمد و ذخایر شرکت بسنجند وقتی کوچک‌ترین جدولی از تقسیم مبلغ ارائه نشده است؟
شرکت در ادامه به این جمله بسنده کرده که «تمام تلاش بر مدیریت ریسک و کنترل هزینه‌ها متمرکز خواهد بود». این عبارت بیش از آنکه اطلاع‌رسانی باشد، یک شعار کلی است. در افشای قراردادهای بیمه‌ای، انتظار می‌رود حداقل درباره سهم نگهداری ریسک، استفاده از بازبیمه، فرانشیزها و سقف تعهدات توضیح داده شود. حذف این جزئیات حیاتی، افشا را به یک متن تبلیغاتی بدل کرده است.
شرکت صراحتاً نوشته «در حال حاضر سودآوری قرارداد قابل پیش‌بینی نمی‌باشد». گرچه اصل عدم قطعیت در بیمه قابل‌درک است، اما این توجیه نمی‌تواند جایگزین ارائه تحلیل سناریویی یا محدوده اثر احتمالی بر صورت‌های مالی شود. وقتی قراردادی به ارزش هزاران میلیارد ریال منعقد می‌شود، انتظار می‌رود دست‌کم یک برآورد اولیه از تأثیر آن بر سود عملیاتی و ذخایر فنی ارائه گردد.
افشای اخیر بیمه حافظ، به‌جای آنکه برای سهامداران و ناظر آرامش و شفافیت بیاورد، موجی از تردید و پرسش ایجاد کرده است: چرا تاریخ‌ها متناقض‌اند؟ چرا نام بیمه‌گذار پنهان است؟ چرا مبلغ قرارداد بدون جزئیات تقسیم سالانه اعلام شده؟ و چرا هیچ توضیحی از بازبیمه و مدیریت ریسک در دسترس نیست؟
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید
