بررسی ها مشخص می کند مسائل داخلی ذوب آهن اصفهان با اراده جدی تری نسبت به گذشته در وضعیت پیشرفت و بهبود قرار دارد اما با این همه سؤالی که در خصوص زیان ذوب آهن اصفهان مطرح می شود باید یک پاسخ منطقی داشته باشد به گزارش اختصاصی رصد روز، گزارش...
بررسی ها مشخص می کند مسائل داخلی ذوب آهن اصفهان با اراده جدی تری نسبت به گذشته در وضعیت پیشرفت و بهبود قرار دارد اما با این همه سؤالی که در خصوص زیان ذوب آهن اصفهان مطرح می شود باید یک پاسخ منطقی داشته باشد
به گزارش اختصاصی رصد روز، گزارشات مالی ذوب آهن اصفهان در شرایطی منتشر شد که جای بحث فراوانی دارد. روند افزایش تولید، کیفی سازی و توسعه محصولات شاخصه های مهمی هستند که برای ارزیابی آن خیلی لازم نیست کسی کارشناس مالی باشد و یک بررسی اجمالی به عیان این موارد را مشخص می کند اما سؤال اینجاست که چگونه امکان دارد شرکتی با وجود این نمایانگرها و مؤلفه ها دچار زیان شود آن هم در شرایطی که ذوب آهن اصفهان با تلاشهای انجام شده روی ریل تحول قرار گرفته و سال قبل را با سود خالص ۲۰ هزار و ۱۹۰ میلیارد ریالی به پایان رسانده بود؟
واقعیت اینجاست که وقتی همه شاخصه های تعیین کننده از رشد کمی و کیفی حکایت دارد باید علت زیان دهی را در جای دیگری جستجو کرد که در آن تصمیمات پیش از ارزیابی های لازم ابلاغ می شود و در این میان تفاوت های موجود در نوع تولید و فناوری ها مغفول باقی می ماند و یک نسخه برای همه پیچیده می شود.
متأسفانه باید اذعان کرد تصمیمات اخذ شده در خصوص فولادسازی ها از ابتدای سال تاکنون نه تنها باری از دوش یکی از بزرگترین مولدهای رشد تولید ناخالص داخلی برنداشته بلکه هزینه های سرباری را ایجاد کرده که نتایجش در تراز مالی این شرکتها به وضوح قابل مشاهده است. پائین آمدن بهره وری صنایع فولادی هشدار مهمی است که بخشهای مختلفی از جمله وزارت اقتصاد، معاونت معدنی وزارت صمت و سازمان بورس باید نسبت به آن پاسخگو باشند.
محاسبه واردات مواد اولیه در ابتدای سال براساس ارز نیمایی صورت گرفت اما مواد اولیه اصلی ذوب آهن اصفهان یعنی کک و زغال سنگ شامل این مصوبه نشد و در نهایت ۲۵۰۰ میلیارد تومان هزینه مازاد به ذوب آهن اصفهان تحمیل گردید. هرچند که از ابتدای آبان واردات کک و زغال سنگ براساس ارز نیمایی صورت می گیرد اما در شرایط سخت تولید و چالش های مالی واحدهایی تولیدی متغیری غیرقابل کنترل به سایر هزینه های ذوب آهن اضافه شد در حالیکه معاونت معدنی وزارت صمت و وزارت اقتصاد که کارشناسان زیادی را در ترکیب خود می بیند باید پیش از تصویب نهایی یک دستورالعمل همه جوانب امر را می سنجیدند.
اعتقاد دولت به اینکه فولادسازها حاشیه سود بالایی دارند سبب شد تا نرخ گاز این واحدها به صورت آزاد محاسبه شود حال آنکه در روش احیاء مستقیم سنگ آهن به وسیله گاز طبیعی احیاء می شود اما در روش کوره بلند این مسئله به وسیله کک صورت می گیرد که خود هزینه های انرژی را تا حدود زیادی افزایش می دهد در کنار این موضوع باید به قیمت جهانی کک و نوسانات آن در بازارهای جهانی نیز اشاره کرد که در مقاطعی با افزایش قابل توجه روبروست. در نظر نگرفتن موضوع اظهر من الشمس روند تولید ذوب آهن اصفهان که بیش از ۲۰ هزار نفر از سفره آن ارتزاق می کنند نتیجه ای جز افزایش هزینه های تولید نداشت و هنوز هم این رویکرد اشتباه ادامه دارست.
در حالیکه برق مورد نیاز ذوب آهن اصفهان توسط یک نیروگاه ۲۴۰ مگاواتی تأمین می شود و در صورت عدم تأمین این مقدار برق توسط ذوبی ها فشار آن بر روی شبکه توزیع خواهد بود و با توجه به اینکه نیروگاه مستقر در ذوب آهن اصفهان از گازهای فرآیندی در تولید برق استفاده می کند نه از گاز طبیعی همچنان شاهد هستیم که نرخ گاز این واحد تولیدی به قیمت صنعتی محاسبه می شود که نتیجه ای جز بالا رفتن هزینه های تولید ندارد.
سرکوب قیمتها در بورس کالا که این روزها تبدیل به یک معضل بزرگ شده عملاً دامنه فعالیتهای تجاری واحدهای فولادسازی را با محدودیت مواجه کرده و در این بحبوحه برخی واحدها مانند ذوب آهن اصفهان که با شرایط سختی بنا به آنچه که گفته شد به کار تولید ادامه می دهند آسیب بیشتری می بینند.
پذیرفتن این واقعیت غیرقابل اجتناب است که راه اندازی یک واحد تولیدی مانند ذوب آهن اصفهان هزاران میلیارد هزینه دارد و در شرایط سخت تحریمی ممکن است سالها به طول بینجامد اما سؤال اینجاست که چرا ظرفیت بالفعلی مانند ذوب آهن اصفهان با تصمیمات کارشناسی نشده این طور مورد آسیب قرار می گیرد؟
