قرارداد با چین؛ استعماری یا راهبردی؟/ از شایعه فروش کیش تا سلطه بر دریا!

تجارت دو کشور از اواسط دهه ۷۰ منسجم شد و هر سال افزایش پیدا کرد تا جایی که در سال ۲۰۱۳ بالغ بر ۵۲ میلیارد دلار مبادله تجاری بین کشور‌های ایران و چین صورت گرفت که تاکنون نیز این حجم از مبادله تجاری رکورد دار تجارت میان دو کشور است.

به گزارش رصد روز ، مجیدرضا حریری رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین درخصوص تجارت میان ایران و چین اظهار کرد: تجارت ایران با کشور چین از سالیان گذشته و در دوره‌های تاریخی مختلف وجود داشته، اما این ارتباط از دهه ۷۰ شکل منسجم و سازمان یافته‌ای به خود گرفت به طوری که در آن سال‌ها حجم کل مبادلات بین دو کشور از مرز یک میلیارد دلار فراتر نمی‌رفت.
تجارت ایران و چین از چه زمانی شکل رسمی به خود گرفت؟
حریری: تجارت دو کشور از اواسط دهه ۷۰ منسجم شد و هر سال افزایش پیدا کرد تا جایی که در سال ۲۰۱۳ بالغ بر ۵۲ میلیارد دلار مبادله تجاری بین کشور‌های ایران و چین صورت گرفت که تاکنون نیز این حجم از مبادله تجاری رکورد دار تجارت میان دو کشور است.
بیش از ۷۰ درصد از صادرات ایران به کشور چین، به نفت و فرآورده‌های آن مرتبط می‌شود که چین نیز بزرگترین خریدار این نوع از محصولات از ایران است.

چینی ها رفیق روزهای سخت تحریمی ایران

 آغاز دوره اول تحریم‌ها چه تاثیری بر روابط تجاری ایران و چین گذاشت؟
حریری: با آغاز دوره اول تحریم‌ها در بازه زمانی ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ که روابط تجاری ایران با بسیاری از کشور‌های غربی به حداقل خود رسیده بود و ایران به سختی با بانک‌های جهانی فعالیت می‌کرد، چین تنها کشوری بود که رابطه خود با ایران را قطع نکرد و در آن زمان نیز نفت و فرآورده‌های آن را از ایران وارد می‌کرد.
 ایده ایجاد روابط بلند مدت از کجا آمد؟
حریری: در سال ۲۰۱۶ رئیس جمهور وقت چین به ایران سفر کرد که در این سفر با مقام معظم رهبری نیز دیدار کردند و در این دیدار تاکید زیادی به ایجاد رابطه‌های بلند مدت تجاری شد همچنین در این سفر، طرفین یک قرار داد تجاری با یکدیگر امضا کردند.
اما متاسفانه این قرار داد مورد توجه طرفین ایرانی قرار نگرفت و در همان سال‌ها نیز قرار داد برجام امضا شد و تجارت ایران به سمت تجارت با کشور‌های غربی تغییر مسیر داد.
رابطه تجاری ایران و چین با لغو برجام و تشدید تحریم‌ها به چه شکل ادامه پیدا کرد؟
حریری: در سال ۱۳۹۷ با تشدید شدن تحریم‌ها از سوی آمریکا، روابط تجاری ایران با این کشور و کشور‌های اروپایی قطع شد و در این صورت، چین تنها گزینه برای ایجاد ارتباط تجاری و درآمد ارزی بود.
با ایجاد رابطه مجدد تجاری با کشور چین و اثبات حسن نیت چین در شرایط تحریمی، نهایتا سال گذشته علی لاریجانی رئیس وقت قوه مقننه به همراه هیئت متشکل از ۴ وزیر با هدف ایجاد فصل جدید روابط تجاری با چین به این کشور سفر کردند همچنین این هیئت حامل پیام مقام معظم رهبری به رئیس جمهور این کشور بودند که نشان دهنده عمق و اهمیت موضوع است.
 چرا ایران و چین از لحاظ تجارت اقتصادی وابسته به یکدیگرند؟
حریری: ارتباط تجاری بین دو کشور در صورتی می‌تواند مثمر واقع شود که اقتصاد‌ها مکمل یکدیگر باشند به عنوان مثال ایران به عنوان فروشنده نفت و فرآورده‌های آن می‌تواند یک شریک تجاری خوب با چین باشد چراکه این کشور مصرف کننده این محصولات است، اما روسیه نمی‌تواند شریک تجاری مناسبی برای ایران باشد، چون هر دو صادرکننده مواد معدنی و نفتی هستند.
این جلسات چندین مرتبه برگزار و تصمیمات گرفته شده در این جلسات چندین مرتبه با نمایندگان چینی رد و بلد شد تا نهایتا یک پیش نویس نهایی با عنوان ویرایش نهایی برنامه همکاری جامع ۲۵ ساله ایران و چین به دست طرفین رسید.
به گفته وی؛ این توافق نامه به تصویب هیئت دولت رسیده است.

قرارداد ۲۵ ساله با پکن به معنای فروش چیزی نیست

 جزئیات طرح تجارت ۲۵ ساله با چین چیست؟
حریری: هنوز هیچ جزئیاتی از این قرار داد مشخص نیست و هر دو کشور به تازگی وارد فصل جدیدی از مذاکرات شده اند که از آن پس جزئیات و اعداد و ارقام مشخص خواهند شد.
در این توافق نامه چند صفحه‌ای فقط به ظرفیت‌ها و توانایی‌های دو کشور برای رفع نیاز‌های یک دیگر در بلند مدت اشاره شده است و تمام مباحثی که درخصوص وطن فروشی و اجاره دریا‌ها شنیده می‌شود همگی کذب اند.
 جریان فروش و اجاره جزایر خلیج فارس از چه قرار است؟
حریری: این گونه شایعات همیشه از سوی دشمنان بر علیه جمهوری اسلامی وجود داشته و هیچ تعجبی از بروز آن‌ها وجود ندارد، اما رسانه ملی کشور باید هرچه سریعتر نسبت به رد این شایعات و آگاه سازی مردم نسبت به اخبار واقعی اقدام کند.
 رابطه ایران و چین فقط به تجارت ختم می‌شود؟
حریری: خیر با توجه به برنامه‌ها و اهدافی که در سند چشم انداز سال ۱۴۰۴ به آن‌ها اشاره شده است، سالانه به حدود ۷۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری در اقتصاد کشور داریم، اما ظرفیت‌های داخلی برای برآورده کردن این نیاز کافی نیست و کشور چینی یکی از بهترین گزینه‌ها برای انجام این سرمایه گذاری در ایران است.
در صورتی که این توافقنامه‌ها بین ایران و چین به بهترین نحو ممکن پیش برود و سرمایه گذاری‌ها به بهترین شکل انجام گیرند، حجم تجارت سالانه بین دو کشور در آینده نزدیک تا ۵۰۰ میلیارد دلار نیز نزدیک خواهد شد.

مطالب مرتبط

آخرین اخبار