به گزارش اختصاصی رصد روز ، تحریم ها در چندسال گذشته علیرغم اینکه محدودیت هایی برای مراوده مالی و تجاری با اروپا ایجاد کرده اما برخی آمارها حکایت از ادامه دار بودن روابط تجاری با اروپا دارد موضوعی که در مسئله صادرات و واردات می توانست محل توجه باشد اما بی توجهی به این مسئله باعث شد تا کشور در چندسال گذشته از این ناحیه دچار خسران شود. در حال حاضر عمده کالاهای صادراتی به اروپا شامل محصولات غذایی و حیوانات زنده می شود که این مسئله بیش از ۴۰ درصد حجم صادرات به اروپا را تشکیل می دهد و بعد از آن سوخت های معدنی با ۱۶ درصد دیده می شود. اما طبق آماری که گمرک منتشر کرده در سال ۹۹ مبدأ و مقصد واردات و صادرات در سال ۹۹ شامل چهار کشور امارات ، عراق ، چین و ترکیه می شود.
نگاه آماری به مبدأ و مقصد واردات و صادرات در سال ۹۹
ارزش ریالی واردات از کشور امارات در سال ۹۹ به بیش از ۳۳ هزار میلیارد ریال می رسد که معادل با ۷۸۷ میلیون و ۷۱۸ هزار دلار بود. پس از آن کشور چین با ۲۷ هزار میلیارد ریال ( ۶۵۵ میلیون و ۵۵۴ هزار دلار ) و در نهایت ترکیه با ۱۰ هزار و ۳۹۲ میلیارد ریال به ارزش دلاری ۲۴۷ میلیون و ۴۱۷ هزار دلار سه کشوری بودند که بیشترین میزان واردات کشور از آنها صورت گرفت. مرکاش نیز با ۵۰ میلیون و ۴۰۰ هزار ریال به ارزش هزار و دویست دلار کمترین حجم واردات را به خود اختصاص داد.
اما در بین مقاصد صادراتی کشور در سال ۹۹ نیز ابتدا نام کشور چین دیده می شود که با ۲۲۴ هزار و ۲۸۲ میلیارد ریال بیشترین حجم صادرات را کشور را مال خود کرد ۹۷۴ میلیون و ۶۰ هزار دلار ارزش صادرات به کشور چین بود. پس از آن عراق با ۹۸ هزار و ۵۹۵ میلیارد ریال و ( ۴۲۷ میلیون و ۸۰۳ هزار دلار ) و امارات با ۹۵ هزار میلیارد ریال ( ۴۱۶ میلیون و ۸۳۶ هزار دلار ) دیده می شوند. در انتها نیز اسلوونی با ۳۶۴ میلیون ریال ( هزار و ۵۹۷ دلار ) کمترین میزان صادرات را به خود اختصاص داده است.
مسئله ای که باید درباره این آمار بیان کرد اینجاست که با توجه به نیاز اروپا به واسطه شرایط آب و هوایی به محصولات کشاورزی و انرژی برنامه ای که آمارها به این کشور را بهبود بخشد دیده نمی شود.
در ماههای گذشته خصوصاً در فضای مجازی بارها دیده شده که بسیاری از کالاهای که به امارات صادر می شود توسط این کشور به سایر کشورهای اروپایی صادر می گردد که این موضوع به شدت جایگاه رقابتی ما را تحت تأثیر قرار می دهد. آلمان در بین کشورهای اروپایی بیشترین مقصد صادرات کشور است که این مسئله از چندسال قبل تا کنون تغییری نکرده به عبارت دیگر بازارهای مالی جدید در اروپا به واسطه تحریم ها از دست رفته و فرصتهای جدید تجاری با این کشورها از بین رفته است. این در حالیست که شریک مهم سیاسی و اقتصادی ما یعنی روسیه در این آمارها با ۹ هزار و ۳۲۹ میلیارد ریال به ارزش ۴۰ میلیون و ۴۴۱ هزار دلار خیلی حجم قابل توجهی را به خود اختصاص نداده است.
از دست دادن فرصت صادراتی با کشورهای اروپایی در سایه تحریمهای ظالمانه این مسئله را آشکار می کند که جدا از موانعی که در راه تصویب FATF وجود دارد جایگزین این مسئله برای کشور برای شناسایی ظرفیت های زیاد تجاری با اروپا چیست و چرا باید حجم زیاد منابع ارزی برای کشور اینطور کم اهمیت جلوه کند؟