مرگ تدریجی صنعت نساجی
صنعت نساجی ایران در میانه یک نبرد نابرابر برای بقا ایستاده است؛ از یک‌سو زیر بار سنگین واردات بی‌رویه و قاچاق سازمان‌یافته کمر خم کرده و از سوی دیگر با فرسودگی ماشین‌آلات و فناوری کهنه خود دست‌و‌پنجه نرم می‌کند.
صنعت نساجی ایران در میانه یک نبرد نابرابر برای بقا ایستاده است؛ از یک‌سو زیر بار سنگین واردات بی‌رویه و قاچاق سازمان‌یافته کمر خم کرده و از سوی دیگر با فرسودگی ماشین‌آلات و فناوری کهنه خود دست‌و‌پنجه نرم می‌کند.
به گزارش رصد روز، صنعت نساجی ایران در میانه یک نبرد نابرابر برای بقا ایستاده است؛ از یک‌سو زیر بار سنگین واردات بی‌رویه و قاچاق سازمان‌یافته کمر خم کرده و از سوی دیگر با فرسودگی ماشین‌آلات و فناوری کهنه خود دست‌و‌پنجه نرم می‌کند. این صنعت استراتژیک که روزگاری پرچمدار اشتغال و صادرات غیرنفتی بود امروز در آستانه یک انتخاب تاریخی قرار داشته و دست‌اندرکاران این صنعت از دولت انتظار دارند که با اتخاذ سیاست‌های حمایتی دوباره این صنعت به مسیر رشد و بالندگی خود بازگردد. آیا دولت می‌تواند به‌واسطه‌ی ممنوعیت واردات کالاهای مشابه داخلی با قاچاق میلیاردی منسوجات برخورد کرده و جراحی اساسی تعرفه‌های گمرکی را انجام دهد؟ یا اینکه شعار حمایت از تولید داخلی بار دیگر در پیچ و خم بوروکراسی اداری و نبود اراده‌ای قاطع گم خواهد شد؟
سیدشجاع‌الدین امامی‌رئوف، دبیر انجمن صنایع نساجی ایران در گفت‌وگو با «جهان‌صنعت» به مشکلات و مسائلی که این روزها صنعت نساجی با آن دست به گریبان است پرداخت و عنوان کرد: صنعت نساجی ایران باوجود چالش‌هایی مانند واردات بی‌رویه، قاچاق کالا و فناوری قدیمی از ظرفیت‌های بالایی برای اشتغالزایی و صادرات برخوردار است. با اجرای سیاست‌های حمایتی دولت ازجمله محدودیت در واردات کالاهای مشابه داخلی، مبارزه با قاچاق و نوسازی خطوط تولید این صنعت استراتژیک می‌تواند به روزهای اوج خود بازگردد.
امامی‌رئوف در ادامه تاکید کرد: صنعت نساجی به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین و استراتژیک‌ترین صنایع کشور درحال‌حاضر با چالش‌هایی مانند واردات بی‌رویه اقلام نساجی به‌ویژه پارچه، کمبود مواد اولیه برای تولید، قاچاق کالا و فناوری قدیمی روبه‌رو بوده اما بااین‌حال ظرفیت‌های بالایی برای اشتغالزایی و صادرات دارد. در نتیجه با وجود چنین ظرفیت‌هایی به‌کارگیری برخی سیاست‌های حمایتی از سمت دولت می‌تواند به بهبود وضعیت این صنعت کمک شایانی کند. وی در ادامه افزود: در این راستا باید ممنوعیت واردات کالاهای مشابه تولید داخلی واردات پارچه و منسوجاتی که ظرفیت تولید آنها در داخل کشور وجود داشته و تا حد زیادی نیاز بازارهای داخلی را تامین می‌کند، ممنوع شود. البته این اقدام به‌تازگی توسط مسعود پزشکیان، رییس‌جمهور دستور داده شده؛ دستوری که عملی شدن آن می‌تواند به کاهش ۳۰درصدی افت تولید کمک کند.
دبیر انجمن صنایع نساجی ایران در ادامه مبارزه جدی با قاچاق را ضروری شمرد و تصریح کرد: قاچاق منسوجات به ویژه از ترکیه سالانه میلیاردها دلار به صنعت نساجی کشور خسارت وارد می‌کند. در این راستا تشکیل ستادهای تخصصی در مجلس و گمرک برای نظارت بر مرزها و اعمال جرایم سنگین برای قاچاق ضروری به نظر می‌رسد. وی اصلاح تعرفه‌های گمرکی را نیز راهکاری دیگری برای نجات صنعت نساجی برشمرد و افزود: با افزایش تعرفه برای واردات محصولات مشابه داخلی و همچنین کاهش این تعرفه برای واردات ماشین‌آلات و مواد اولیه برای تولید می‌تواند اقدام موثری در جهت حمایت از تولیدکنندگان محسوب شود.
امامی‌رئوف همچنین به حمایت از تولید پنبه و الیاف داخلی اشاره کرد و گفت: سرمایه‌گذاری در کشاورزی مدرن برای افزایش تولید پنبه و بازسازی نوسازی کارخانجات پنبه پاک‌کنی از طریق یارانه‌های وزارتخانه‌های جهاد کشاورزی و صنعت، معدن و تجارت نیز از موارد موثر بر رشد صنعت نساجی به‌شمار می‌رود.
این فعال صنعت نساجی تخصیص بودجه ارزی برای نوسازی را ضروری دانست و گفت: در کنار واردات بی‌رویه اقلام نساجی فرسوده‌بودن ماشین‌آلات کارخانه‌ها نیز مشکل دیگری محسوب می‌شود که مانعی در مسیر رشد این صنعت است. تخصیص سالانه حداقل ۶۰۰میلیون‌دلار ارز برای واردات ماشین‌آلات مدرن و به‌روزرسانی خطوط تولید به‌ویژه در واحدهای قدیمی ضروری است. امامی‌رئوف در ادامه به مشوق‌های مالی و مالیاتی اشاره کرد و افزود: تخفیف‌های مالیاتی، وام‌های کم‌بهره و حمایت نهادهای دولتی برای جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی می‌تواند در بهبود شرایط نساجی اثرگذاری بالایی داشته باشد.
امامی‌رئوف به بهبود فضای کسب‌وکار پرداخت و عنوان کرد: یکی از شکایت‌های تولیدکنندگان داخلی و فعالان این صنعت مربوط به روندهای اداری طولانی برای اخذ مجوزها، تخصیص ارز و… است. اینکه واردکنندگان
مواد اولیه یا ماشین‌آلات ماه‌ها باید در صف ثبت سفارش و دریافت ارز باشند در روند تولید آنها اختلال ایجاد می‌کند. در نتیجه کاهش بوروکراسی اداری و تسهیل مجوزها از طریق نهادهای گوناگون بسیار موثر است.
دبیر انجمن صنایع نساجی ایران در ادامه با تاکید بر توسعه صادرات خاطرنشان کرد: پس از تقویت صنعت نساجی و تامین نیاز بازارهای داخلی نوبت به صادرات و توسعه این صنعت در سطح منطقه می‌رسد. در این مرحله نیز الگوبرداری از نمونه‌های موفقی مانند ترکیه البته با تمرکز بر بازارهای همسایه مانند عراق و افغانستان و همچنین ایجاد زنجیره تامین یکپارچه برای افزایش صادرات از جمله اقدامات حمایتی بوده که باید توسط دولت مورد توجه ویژه قرار گیرد.
امامی‌رئوف در ادامه به ضرورت آموزش نیروی کار ماهر اشاره کرد و افزود: سرمایه‌گذاری در مراکز آموزشی مانند دانشگاه‌ها و همچنین مراکز فنی برای تربیت متخصصان و استفاده از نیروهای جوان و متخصص در این حوزه نیز نوعی حمایت از ظرفیت‌های صنعت نساجی به شمار می‌رود.
دبیر انجمن صنایع نساجی ایران در پایان با اشاره به راهکارهای اجماعی برای احیای صنعت نساجی تاکید کرد: موارد یادشده راهکارهایی است که اگر دولت در چارچوب برنامه توسعه هفتم و در جهت حمایت از صنعت نساجی و تولیدکنندگان داخلی انجام دهد می‌توان به آینده این صنعت امیدوار بود چراکه این صنعت از ظرفیت‌های بالایی برخوردار بوده و تمرکز روی آن می‌تواند در حالت کلان بر شرایط اقتصادی کشور نیز موثر باشد. البته که برای اجرایی شدن این راهکارها همکاری نهادهای مختلفی ازجمله وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت جهاد کشاورزی، بانک مرکزی و… مورد نیاز است.
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید
