به گزارش اختصاصی رصد روز ، در چند وقت گذشته دو موضوع مسکن جوانان و مسکن ملی با حاشیه های زیادی روبرو بود که علیرغم انتقادات گسترده به آنها هنوز پاسخ مشخصی از متولیان به گوش نمی رسد. طرح مسکن جوانان با شرایط عجیب خود که توسط بانک مسکن ارائه می شد باعث شوخی بسیاری در فضای مجازی شد طرحی که اقساط آن از پیش پرداخت می شود و اصل وام بین ۵ تا ۱۵ سال آینده به متقاضی پرداخت خواهد می گردد. همانطور که از اسم این طرح پیداست این طرح به نام مسکن جوانان نامگذاری شده در حالیکه اگر خوب به آن دقت شود متوجه خواهیم شد که نه مسکنی با این روند تورمی در چندسال آینده به کسی خواهد رسید و نه جوانی در این طرح باقی می ماند که این تسهیلات را دریافت کند.
در موضوع مسکن ملی نیز بار دیگر شاهد گاف عجیبی هستیم که نشان میدهد یا متولیان چنین طرحهایی از شرایط داخلی بی خبرند و یا این تسهیلات برای اشخاص خاص در نظر گرفته می شود. اقساط این وام بین ۵ تا ۷ میلیون تومان برآورد می شود در حالیکه پایه حقوق کارگری در کشور در خوشبینانه ترین حالت بسیار کمتر از این مقدار است.
اما در این دو طرح ابهامات دیگری وجود دارد که باید دید چه دستگاهی درصدد پاسخگویی آن برمی آید. اول اینکه با میزان تسهیلات طرح مسکن جوانان با فرض پر کردن اقساط ۱۵ ساله که فرد متقاضی می تواند بعد از یک دهه و نیم انتظار ۱ میلیارد تسهیلات دریافت کند (البته در پایتخت) آیا می توان در یکی از روستاهای کشور مسکن تهیه کرد؟
به فرض اینکه چنین طرحی با هدف پس انداز جوانان صورت می گیرد چه انتظاری را برآورده می کند سالها انتظار برای هدفی که نمی توان به آن دست یافت آیا نشانه گذاری درستی است؟
موضوع بعدی که دوست داریم پاسخ آن را از زبان مدیران بانک مسکن بشنویم این است که از زمان ارائه این طرح چه میزان متقاضی برای آن ثبت نام کرده اند و یا آیا به صورت میدانی در یک طرح کوتاه مدت واکنش مردم نسبت به آن سنجیده شده که مشخص شود اعتبار چنین طرحهای خلق الساعه ای نزد مردم چقدر است؟
در طرح مسکن ملی دو ابهام جدی وجود دارد اول اینکه چرا اتحادیه تعاونیهای عمرانی شهر تهران پروژههای خود را در قالب مسکن ملی میفروشد؟ دوم اینکه میزان اقساط در هر دو مرحله یعنی زمانی که وزارات راه میزان آن را ۱۵۰ میلیون و با اقساط ۲.۵ میلیون اعلام کرد تا زمانی که خبر اقساط ۵ تا ۷ میلیونی شنیده شد محل بحث است.
اصولاً تسهیلات یعنی امکان بهره مند کردن همه مردم از یک مزیت در حالیکه در چنین طرحی فقط برخی افراد قادر خواهند بود صاحبخانه شوند آن هم در خوشبینانه ترین حالت و نکته بعدی اینکه چنین طرحی مقدمه ایجاد رانت و فساد گسترده ایست اگر نتوان عکس العمل برخی دلالان را پیش بینی کرد.
کلام آخر اینکه از زمان معرفی این طرح ها در فضای مجازی که این روزها بی قیدتر از همیشه با هر مسئله ای هر طور که می خواهد برخورد میکند حسابی با اعتبار کشور شوخی های نامربوط شده که البته اگر گاف های این مدلی را شاهد نباشیم شوخی های آن مدلی هم ظاهر نمی شود.