یک نماینده مجلس گفت گفت: ما به آقای رئیسی کمک کردیم تا امید مردم ناامید نشود اما اینکه بیایید یک نظامی را وزیر کشور بگذارید، یک نظامی را معاون سیاسی بگذارید، در استان ما خراسان هم یک نظامی را استاندار کردند خدا وکیلی شبیه پادگان شده است ...
یک نماینده مجلس گفت گفت: ما به آقای رئیسی کمک کردیم تا امید مردم ناامید نشود اما اینکه بیایید یک نظامی را وزیر کشور بگذارید، یک نظامی را معاون سیاسی بگذارید، در استان ما خراسان هم یک نظامی را استاندار کردند خدا وکیلی شبیه پادگان شده است و ما نمی‌دانیم درد ملت را به چه کسی بگوییم؟
به گزارش رصد روز، جلیل رحیمی جهان‌آبادی نماینده مجلس درباره درخواست نمایندگان برای برکناری معاون سیاسی وزیر کشور به دلیل صدور یک بخشنامه گفت: مسئله نمایندگان معاون سیاسی وزیر کشور و یا وزیر کشور نیست، مسئله این است همه قوا روی هم نمی‌توانند مشکلات مردم را حل کنند و مسئله این است که خیلی از مسئولان درک درستی از اینکه مردم در چه وضعیتی زندگی می‌کنند، ندارند و درک نمی‌کنند همه قوا و همه مسئولان باید در کنار هم برای حل مشکلات مردم قرار گیرند.
بخش‌هایی از گفت و گوی جهان آبادی را در ادمه می‌خوانید:
کسی منکر این نیست که انتخابات باید سالم برگزار شود. کسی منکر این نیست که وزارت کشور باید بی‌طرف باشد. کسی منکر این نیست که فرماندار، استاندار، وزیر کشور و معاون سیاسی‌اش نباید طرف هیچ شخص، جناح و طیفی قرار بگیرند و نماینده‌ای که محتاج حضور استاندار یا وزیر کشور و یا فلان مسئول وزارت کشور در حوزه انتخاباتی خودش برای رای جمع کردن است، به نظر من شایستگی نمایندگی ملت ایران را ندارد. نماینده باید آنچنان رابطه‌اش با ملت خوب باشد که نیازی به هیچ کدام از این افراد نباشد.
اعتراض ما بیشتر از این باب است که معاون سیاسی وزیر کشور درک درستی از شرایط کشور ندارد. تا آخرین روز کار یک نماینده همه مسئولان با تمام توان باید دست به دست هم دهند و در کنار هم برای حل مشکلات کشور تلاش کنند.
به طور مثال عنوان می‌کنم؛ در حوزه انتخابیه من مردم مشکل آب شرب دارند، بازدید می‌روم اگر فرماندار در کنار من باشد که با همفکری مشکلات را حل کنیم، آیا این جنبه تبلیغاتی دارد برای منی که مشخص نیست اصلا دور آینده داوطلب باشم و یا تایید صلاحیت می‌شوم یا خیر؟
یا گندم‌کاران برای پول مشکل دارند، ظرف دو، سه روز مرتب با فرمانداران در تماس بودم، مشکل را ارزیابی کردم که چقدر گندم تحویل داده‌اند، چقدر پول طلب دارند، مشکل را به رئیس‌جمهور و معاون ایشان منتقل کردم و حل شد. آیا تعامل ما با فرمانداران یا تعامل فرماندار با بنده از دید آقای غلامرضا که از نظر من یک آدم بدون تجربه سیاسی است تبلیغات انتخاباتی برای بنده محسوب می‌شود یا حل مشکل مردم؟
آقای غلامرضا متاسفانه تجربه سیاسی ندارد آدمی است که کار نظامی و امنیتی انجام داده و باید در حیطه خودش کار انجام دهد. سابقه سیاسی آقای غلامرضا نشان داده است ایشان در عراق هم که بوده سابقه چندان موفقی نداشته است. تعجب می‌کنم با آن سابقه چرا معاون سیاسی وزیر کشور شده است که حالا بخواهد چنین گافی را بدهد؟
ما دلخور از این نیستیم که آقای غلامرضا گفته استاندار در کنار نمایندگان نباشد، ولی از اینکه یک مسئول ارشد جمهوری اسلامی درک درستی از تلاش نماینده و مسئولان و عمق فاجعه مشکلات مردم ندارد واقعا متاسفیم. کشور در حال حاضر در موقعیتی به سر می‌برد که مردم از مجلس و دولت ناامید شده‌اند.
این را من نباید به آقای معاون سیاسی وزارت کشور بگویم، خودش باید بفهمد و کمک کند تا اولاً هر مشکلی که هست با همفکری هم و در کنار هم حل کنیم. در ثانی نماینده را به عنوان یک فرد انتخاباتی نبیند بلکه به عنوان یک سپر بلا ببیند که دارد فشار مردم را تحمل می‌کند و درد مردم را به دوش می‌کشد و در کنار نظام جمهوری اسلامی شبانه روز زندگی‌اش را برای حل مشکلات مردم گذاشته است.
ما از این اقدام آقای رئیسی که وزارت کشور را به آدم‌هایی داده که فاقد پیشینه سیاسی هستند، متأسف هستیم. من فکر می‌کنم ملت ایران بسیار شایسته‌تر و لایق‌تر از این هستند که این مسئولین برای آن‌ها تعیین تکلیف کنند.
تا جایی که من پرسیدم این استیضاح با بیش از ۸۰ امضا تحویل هیات رئیسه شده است و اگر آقای وزیر کشور استیضاح شود خیلی‌ها از استیضاح حمایت می‌کنند، زیرا صحبت آن‌ها خلاف منطق، عقل و قانون است؛ چراکه عمر نمایندگی مجلس چهار سال است و مشکلات مردم آنچنان بی‌نهایت است که از درک آقای غلامرضا بسیار بیشتر است.
یک جلسه غیرعلنی با وزیر کشور داشتیم، از نمایندگان چند نفر صحبت کردند و اعتراض خودشان را گفتند. آقای رئیس مجلس به آقای وحیدی به صراحت گفت که این کار معاون شما اشتباه بوده است، آقای وحیدی پذیرفتند و گفتند کار ما اشتباه بوده است.
گفتند من در جریان نبودم، سفر بودم و الان آمده‌ام؛ در صورتی که تاریخ نامه نشان می‌دهد در آن زمان وزیر کشور، بوده‌اند و ما هم حمل بر صحت می‌کنیم که انشاالله درست گفته‌اند. ایشان گفتند من درجریان نبودم. بیان کردند که من بلافاصله بند‌های مربوط به مجلس را لغو کردم و ما به تعامل با نمایندگان معتقد هستیم، ولی به نظر من لغو بخشنامه دردی را درمان نمی‌کند.
آقای رئیسی روزی که آمد اریکه قدرت را به دست گرفت خیلی از امید‌ها زنده شد. حتی من که اصلاح‌طلب هستم همفکر آقای رئیسی نیستم برای موفقیت او دعا می‌کردم. به آقای رئیسی کمک کردیم که کار کند. برای آقای رئیسی رأی جمع کردیم، در مجلس به وزرایش رأی دادیم چرا؟ چون نمی‌خواهیم کار مردم به دلیل اختلافات جناحی روی زمین بماند.
ملت شایسته این وضعیت و زندگی نیست. شایسته محدودیت‌هایی اینترنت، قیمت خودرو، بیکاری و … نیست. ما به آقای رئیسی کمک کردیم بلکه این امید مردم ناامید نشود، اما اینکه بیایند یک فرد نظامی را وزیر کشور بگذارید، یک نظامی را معاون سیاسی وزیر بگذارید، در استان ما خراسان هم یک فرد نظامی را استاندار کردند، خدا وکیلی شبیه پادگان شده است و ما نمی‌دانیم درد ملت را به چه کسی بگوییم؟
من دو دور در مجلس نماینده بوده‌ام این دور هم اگر بیاییم رأی دارم، اما ثبت نام نمی‌کنم؛ اما اگر روزی بنا باشد من داوطلب شوم نه نیازی به وزیر کشور دارم، نه نیازی به استاندار دارم نه نیازی به معاون سیاسی دارم، تکیه ما همیشه خدا و مردم بوده‌اند و مردم درک می‌کنند و فرق بین خادم و غیر خادم را می‌دانند.
