[button color=”gray” size=”medium” link=”http://” icon=”” target=”false” nofollow=”false”]روزهای بد اقتصادی و شرایط بغرنج حاکم بر مردم می طلبد تا مدیران در اتخاذ برخی از تصمیمات منطقی تر از گذشته رفتار کنند تا نارضایتی موجود از وضعیت فعلی بیش از این نشود. حاشیه های اعرام یک تیم از وزات کار به کشور سوئیس این سؤال را به ذهن متبادر می کند که هزینه سفر تیم ۴۳ نفره وزارت کار برای شرکت در یک کنفرانس آنلاین چقدر برای کشور هزینه دارد؟ [/button]
به گزارش اختصاصی رصد روز ، دعوت مردم به آرامش و صبوری برای رد شدن از مرحله جراحی اقتصادی در کنار برخی تصمیمات عجیب و غریب که نتایج و دستاوردی برای کشور ندارد یا اگر هم دارد آنقدر محسوس نیست هزاران اما و اگر و ابهام را ایجاد می کند که اقدام اخیر وزارت کار یکی از آنهاست.
همانطور که در دو سه روز گذشته شاهد بودیم وزارت کار تیمی را برای شرکت در مجمع سالانه سازمان بین المللی کار که برحسب شرایط کرونایی به صورت آنلاین برگزار می شود راهی کشور سوئیس کرده است. این مجمع از ۶ خرداد به مدت دو هفته آغاز خواهد شد.
در تیم اعرامی وزارت کار نام چند نماینده مجلس مانند ولی اسماعیلی رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، سیدحمزه امینی و حسین حاتمی دو نفر دیگر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی به چشم میخورد. در شرایطی که فقط جلسات کمیته ها در این مجمع به صورت حضوری خواهد بود اعزام ۴۳ نفر برای این منظور در شرایط بد اقتصادی اقدامی منطقی به حساب نمی آید برای درک بهتر این جمله کافیست نگاهی به هزینه های اقامت در شهری مانند ژنو داشته باشیم.
اگر تیم اعرامی قبول کنند و منت بر سرم مردم بگذارند و در یک هتل چهار ستاره متوسط ساکن شوند به طور متوسط اقامت در چنین هتلی برای هرد فرد ۲۵۰ یورو بدون احتساب وعده های غذایی هزینه دارد. با محاسبه هزینه های غذایی این مقدار تا ۳۰۰ یورو قابل افزایش است. یعنی تا اینجا هزینه هرشب اقامت برای این تیم بدون در نظر گرفتن حق مأموریت و با دلار ۲۸ هزار تومانی ۳۶۱ میلیون تومان خواهد بود. از آنجایی که این کنفرانس به مدت دو هفته برگزار می شود و ما فرض را بر این بگذاریم که این عزیزان تنها یک هفته در شهر خوش آب و هوای ژنو خواهند ماند این مقدار به ۲ میلیارد و ۵۲۸ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان افزایش می یابد که معادل ۹۰ هزار و ۳۰۰ یورو می شود حال اگر هزینه مأموریت و برخی مسائل جانبی را نیز به آن اضافه کنیم می توان گفت این رقم بیش از یکصد هزار یورو خواهد بود.
سؤالی که باید پرسید این است که آیا در چنین شرایطی که مردم از وضعیت بد اقتصادی به ستوه آمده اند چنین هزینه ای که جز خروج ارز از کشور نتیجه دیگری نخواهد داشت منطقی است و آیا می شود با چنین تصمیماتی از مردم انتظار صبوری داشت؟