هزینه های سربار تولید از جنس حرفهای موسوی لارگانی

به گزارش اختصاصی رصد روز ، هزینه های تولید در کشور به واسطه عدم نظارت صحیح در بخشهای وابسته به صنایع مولد افزایش چند برابری از ابتدای سال داشته اما آنچه که در نهایت به چشم می آید و در رسانه ها پیرامون آن حرف و سخن زیاد قیمت محصول نهایی است. نوسانات نرخ ارز ، پیدایش رکود شدید و افزایش هزینه ها سه پارامتری هستند که همه بخشهای تولیدی را با چالش روبرو کرده و در این میان صنایعی مانند فولاد بیشتر آسیب خواهند دید. مطالعه وضعیت رشد شاخص ها در کشورهای مختلف این موضوع را روشن می کند که سرانه مصرف فولاد یکی از مهترین متغیرهای اندازه گیری شاخص رشد است. اشتغالزا بودن صنایع فولادی در کشور یکی دیگر از مواردیست که باید به ان توجه کرد. اما برای حفظ وضعیت موجود در صنعت فولاد به کنترل مواردی احتیاج داریم که هزینه های سربار تولید را کاهش دهد در این زمینه جدا از نظارت کافی بر صنایع پائین دستی مرتبط با صنعت فولاد باید رفتار مدیران نیز در ریل هدف گذاری برای توسعه تولید در کشور باشد.

متأسفانه در چندماه گذشته اتفاقات خوبی برای این بخش صنعتی را شاهد نیستیم و فضای ملتهبی که نتیجه گمانه زنی های برخی افراد است سبب شده تا چالش هایی را شاهد باشیم. موضوعی که اول آخرش به شخص ناصر موسوی لارگانی عضو هیئت رئیسه مجلس بر می گردد و با اینکه دلائل زیادی برای موارد تشکیک این نماینده مجلس در برخی کارخانه ها مانند فولاد مبارکه اصفهان وجود دارد اما گویا مرغ آقای نماینده یک پا دارد. با در نظر گرفتن رسالت و حدود اختیارات نمایندگان مجلس در مباحث مختلف این سؤال الزامی به نظر می رسد که آیا تشکیک می تواند پایه و اساس درستی برای یک کار اجرایی و تحقیقی باشد؟

ردایی که امروز برتن آقای ناصر موسوی لارگانی نشسته ایشان را مفتخر به پوشیدن لباس روحانیت کرده لباسی که در کلام و در رفتار احتیاط های واجبی را می طلبد با گفتن این گزاره قصد داریم این موضوع را مطرح کنیم که با نگاه کردن به محورهای مطرح شده توسط ایشان درباره کارخانه فولاد مبارکه و اصرار ایشان به همه آن موارد تنها اگر یکی از آن موضوعات درباره فولاد مبارکه اصفهان مصداق نداشته باشد آیا چنین رفتاری در خور و در شأن خواهد بود؟

ناصر موسوی لارگانی به درست یا اشتباه با مدرکی بسیار غیرمرتبط به کرسی نائب رئیسی کمیسیون اقتصادی در مجلس قبل تکیه زد و به خوبی با چالشهای تولید در کشور آشناست آیا مطالعه وضعیت موجود در کارخانجات تولیدی و شکل بقای آنها در سخت ترین شرایط کشور کافی نیست که در ادبیات خود تجدید نظر کند؟

به هزینه های سربار تولید که خواه ناخواه به کارخانه ها تحمیل می شود که برگردیم می بینیم جنس حرفهای موسوی لارگانی و پخش آن در شبکه های معاند نیز ردیف جدیدی در هزینه های سربار تولید کشور به نام رفتار مدیران اجاد می کند و این موضوع غیر قابل انکار است. البته در سالهای گذشته برخی از مدیران نیز با رویه هایی که مانند این نیز هزینه هایی را به کشور وارد آوردند که اگر امروز قرار باشد به روزهای گذشته خود نگاه کنند یا مسیر رفته را دیگر طی نخواهند کرد یا به دنبال جبران آن خواهند بود. ناصر موسوی لارگانی با تکیه بر استدلالات مطرح شده درباره صنعت فولاد کشور که رهبری آن را فولاد مبارکه اصفهان در ایران و خاورمیانه برعهده دارد به خوبی درک خواهد که همه حقیقت تنها آن چیزی نیست که او با تکیه بر آنها قصد اجرای هدفی را در پیش گرفته بلکه مضوعات تنیده در هم برخی شبهات را ایجاد کرده که به گفته حمیدرضا عظمیمان مدیرعامل فولاد مبارکه می شود با شفافیت حداکثری در موردش صحبت کرد.

در هرصورت رفتار نمایندگان و یا هر فرد دیگری نباید به گونه ای باشد که شاهد اضافه شدن هزینه سربار تولید باشیم. این مسئله آسیب های جدی را بر باور مردم فرود می آورد که حتی می تواند بعد از اتمام دوره نمایندگی نمایندگان ادامه دار باشد.

برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید