به گزارش رصد روز، بهروز وثوقی بازیگر مشهور ایرانی زمانی که با پوری بنایی دیگر بازیگر ایرانی نامزد بود عاشق گوگوش شد و از پوری بنایی جدا شد.البته بعد از مدتی رابطه میان بهروز وثوقی و گوگوش هم راه به جایی نبرد. پوری بنایی حالا و بعد سال ها دست به افشاگری زده است.
او ادعا می کند بهروز وثوقی بعد از جدایی از گوگوش به او می گوید که اشتباه کرده است و تقاضای شانس دوباره می کند. پوری بنایی بعد از بهروز وثوقی با هیچ مرد دیگری ازدواج نکرده است.
صدیقه بنایی با نام هنری پوری بنایی (زاده ۱۹ مهر ۱۳۱۹ در اراک) بازیگر فیلم، سینما و تلویزیون است.
او در طول فعالیت هنری خود با بازیگران نامدار و مطرحی چون محمدعلی فردین، ناصر ملک مطیعی، ایرج قادری ، بهروز وثوقی و بهمن مفید همبازی بودهاست.
آخرین کار سینمایی بنایی، بازی در فیلم مریم و مانی به کارگردانی کبری سعیدی است، البته در سال ۱۳۸۶ در فیلم شیرین به کارگردانی عباس کیارستمی به عنوان یکی از صد بازیگر زنی که در این فیلم در نقش تماشاگران در حال تماشای یک فیلم دیده شدند شرکت داشت.
خانواده
پوری بنایی با نام تولد «صدیقه بنایی» در شهر اراک زاده شد؛ تا اینکه در سال ۱۳۲۴ وقتی که پنج ساله بود، به همراه خانواده به تهران نقل مکان کردند. او شش خواهر که یکی از آنها اکی بنایی خواننده آهنگ رشید خان و گل پامچال میباشد و یک برادر دارد که همه خواهرانش در آمریکا زندگی میکنند.
کلاس باله تا خیاطی
از دوران دبستان تئاتر بازی میکرد و عاشق کارهای هنری بود. پس از گرفتن تصدیق کلاس ۶ به هنرستان خیاطی رفت و پس از گرفتن مدرک شروع به کار کرد.
بعد از مدتی به کلاس لیلی لازاریان رفت و چند سال در باله کار کرد سپس دو سال هم مشغول یادگیری ساز سنتور شد.
شهرت
بنایی سال ۱۳۴۸ در ۲۹ سالگی با فیلم قیصر در نقش اعظم کنار چهرههایی چون بهروز وثوقی، ناصر ملک مطیعی و جمشید مشایخی دیده شد.
او یکسال بعد هم در فیلم کوچه مردها به کارگردانی سعید مطلبی در کنار محمدعلی فردین حضور خاطرهانگیزی داشت.
اوا گاردنر ایران
پوری بنایی بخاطر شباهت به اوا گاردنر بازیگر زن آمریکایی به اوا گاردنر ایران مشهور است.
پوری به گفته خودش از دوران دبستان تئاتر بازی می کرد و عاشق کارهای هنری بود. او پس از گرفتن مدرک کلاس ششم وارد هنرستان خیاطی می شود و بعد از گرفتن مدرک شروع به کار می کند.
اما او بعد از مدتی به رقص باله علاقمند می شود و برای فرا گرفتن آن به کلاس های باله خانم لیلی لازاریان می رود. بعد از اینکه چند سال در این زمینه فعالیت می کند به موسیقی علاقمند می شود و به مدت دو سال نواختن سنتور را فرا می گیرد.
آموختن بازیگری پوری بنایی
در آن زمان وزارت فرهنگ و هنر برای آموزش هنر پیشگی دوره های چهار ساله را برای علاقمندان برگزار می کرد که او توانست مدتی توسط آنها برای فراگیری هنر بازیگری به آمریکا برود. او در نیویورک نزد خواهرش می رود و مدتی نیز به کلاس های خود وزارت فرهنگ و هنر می رود. او می گوید در این زمینه به قدری در زمینه سینما مطالعه داشت که مثلا الگوی او آدری هپبورن بود.
پوری بنایی با فیلم معروف قیصر به شهرت رسید
پوری در سال ۱۳۴۳ و در سن ۲۴ سالگی برای اولین بار در فیلم عروس فرنگی با کارگردانی نصرالله وحدت که از اقوام دور ایشان نیز بود، توانست جلوی دوربین ظاهر شود و اولین تجربه بازیگری را کسب کند.
علاقه پوری به بازیگری و مخالفت های پدر
بعد از گرفتن مدرک دیپلم ادبی، پوری علاقه زیادی به یادگیری و فعالیت در عرصه بازیگری و سینما داشت ولی به دلیل احترامی که برای پدرش قائل بود هرگز این واقعیت را بر زبان نیاورد. مدتی گذشت تا اینکه آقای نصرالله وحدت که از کارگردانان آن زمان بودند و یک نسبت فامیلی دوری با ایشان داشتند به خانه ایشان رفت و با وساطت ایشان، پدر پوری، به شرط اینکه دخترش لباس های نامناسب نپوشد به وارد شدن او به عرصه بازیگری و سینما رضایت داد.
پوری در سال ۱۳۴۸ و زمانی که ۲۹ سال داشت در فیلم معروف “قیصر” و در نقش اعظم در کنار هنر پیشه های معروفی مانند بهروز وثوقی، ناصر ملک مطیعی و جمشید مشایخی به ایفای نقش پرداخت.
یک سال بعد نیز در فیلم “کوچه مردها” به کارگردانی سعید مطلبی توانست تجربه بازیگری در کنار محمد علی فردین را کسب کند و در کنار ایشان یک بازی خاطره انگیزی داشت.
او در طول دوره فعالیت هنری اش موفق شده در ۸۸ فیلم بازی کند که ۱۰ تا از آنها فیلم های مشترک با کشور های خارجی بود. ۲ فیلم با همکاری آمریکایی ها، ۲ فیلم با فرانسوی ها، ۶ فیلم با ترکیه و یک فیلم با ژاپن تولید شده است. او بعد از انقلاب به طور کلی کار بازیگری را ترک می کند.
پوری بعد از انقلاب بار ها و به مدت دو سه سال برای بازجویی به زندان اوین و دادگاه انقلابی می رود و در مورد سوالاتی که از او پرسیده می شود او به مشکلی بر نمی خورد، زیرا او به عنوان یک بازیگر محجبه در طول دوره فعالیتش شناخته شده بود و دوباره اجازه یافت تا به فعالیتش ادامه دهد و هرگز هم ممنوع الخروج نشد.
او بعد از آخرین بازی اش در فیلم مریم و مانی در سال ۱۳۵۷ دیگر تمایلی به فعالیت در سینمای بعد از انقلاب را نداشت. اما در سال ۱۳۸۶ به اصرار عباس کیارستمی در فیلم “شیرین” حضور کوتاهی داشت.
پوری شباهت زیادی به یکی از بازیگران زن آمریکایی به نام اواگاردنر دارد و از این رو به او لقب “اواگاردنر ایران” داده اند. او در امور خیریه نیز فعالیت دارد. او می گوید که بیشترین وقتش را در خانه های سالمندان کهریزک، محک و مرکز نگهداری کودکان عقب مانده می گذراند و نجات جان انسان ها او را جوان نگه می دارد.
او به فوتبال علاقمند است و از طرفداران تیم استقلال است.
پوری در سال ۱۳۵۵ به مدت کوتاهی با بهروز وثوقی نامزد می شود اما بعد از اینکه از او جدا می شود دیگر هرگز ازدواج نمی کند و صاحب فرزندی نمی شود و تا کنون نیز مجرد مانده است.
پوری بنایی و بهروز وثوقی دو همکار و دوست صمیمی بودند که کم کم به هم علاقمند شدند و در نهایت به نامزدی هم در آمدند. بعد از اینکه مدتی از نامزدی آنها گذشت پای گوگوش (فائقه آتشین) به زندگی آنها باز شد.
زمانی که پوری و بهروز نامزد بودند، گوگوش از همسر سابقش محمود قربانی جدا شده بود و در مورد طلاقش نیز از بهروز وثوقی کمک های زیادی گرفت.