به گزارش رصد روز، موزیک‌های اعتراضی خصلت عجیبی دارند، سرعت وایرال شدنشان، میزان محبوبیتی که در یک بازه زمانی کوتاه کسب می‌کنند و البته بعضا ماندگاری غریبی که دارند. موزیک‌های اعتراضی در واقع ذاتا فرزند زمانه خویشتن هستند و اگر بتوانند بیش...
به گزارش رصد روز، موزیک‌های اعتراضی خصلت عجیبی دارند، سرعت وایرال شدنشان، میزان محبوبیتی که در یک بازه زمانی کوتاه کسب می‌کنند و البته بعضا ماندگاری غریبی که دارند. موزیک‌های اعتراضی در واقع ذاتا فرزند زمانه خویشتن هستند و اگر بتوانند بیشتر از ظرف زمان دوام پیدا کنند، علاوه بر کیفیت هنری احتمالی، اکسیری دارند که واقعا فقابل کشف نیست. شاید اینجا بحثی یک بغض مشترک، یک عصیان واگیردار یا چنین چیزهایی باشد.
در تحلیل قطعات اعتراضی نه می‌شود کاملا معیارهای هنری را دخیل دانست و نه می‌توان آن را کاملا وابسته به حال و هوای زمانه دانست؛ نقطه‌ای مبهم که ظاهرا از تحلیل خارج است. این قطعاتی که اینجا مرور کردیم اما از لحاظ فنی هم کم‌نظیر هستند،۴ قطعه‌ای که می‌توانند در تمام تاریخ الهام‌بخش باشند و الگوهایی برای موسیقی اعتراضی درست و درمان هستند، با منازعات حول شروین و بحث‌های سیاسی کاری نداریم و اینجا بحث موسیقی‌ست، او و امثال او که به این کارزار وارد می‌شوند شاید باید بیشتر به الگوهایی این چنین رجوع کنند.
اسفندیار منفردزاده، از معروف‌ترین آهنگسازان و سازندگان موسیقی فیلم ایران در این باره میگوید: «شروین کار کارستانی کرده برای اینکه انتخاب از این زیباتر نمی‌شود. این هوش بالا و شرف انسانی شروین بود که انفجار ایجاد کرد.»
آقای منفردزاده این ترانه را کاری بسیار بدیع و کاری نو می‌خواند و میگوید: «شروین لشکری ایجاد کرد که از دانه‌های توئیت‌های مردم بود و تمام آدم‌هایی که اعتراض کردند را به هم پیوند داد.»
شهیار قنبری، آهنگساز، خواننده و ترانه‌سرای برجسته ایران نیز که ترانه‌سرای « جمعه» و چندین ترانه اعتراضی معروف است از ترانه‌های اعتراضی، جمعه و شروین حاجی‌پورمی‌گوید: «در ارتباط با ترانه‌های اعتراضی ما با ترانه‌های مهمی در جهان روبه‌رو می‌شویم مثل ‘تصور کن’ از جان لنون، ‘باران سنگینی خواهد آمد’ از باب‌دیلن، ‘به‌پا خیز’ از باب مارلین، ‘آجر دیگری در دیوار’ از پینک فلوید و بعد می‌رسیم به سرزمین خودمان که یک بغل ترانه خود من دارم و الان هم با یک کار ساده و صادق جوانی که رو به مانتیور دارد همه خودش را فریاد میکشد روبه‌رو هستیم؛ کار شروین که امیدوارم عمر طولانی داشته باشد، چون همه کارها قرار نیست عمر طولانی داشته باشند و ترانه ‘تصور کن’ جان لنون تنها کاری است میان صدها کار او که ماندگار است». به گفته او «کسی که حرفه‌اش این است به دلیل تجربه‌ای که دارد می‌تواند حدس بزند که ترانه خاصیت مردمی و مردم‌پسند بودن به مفهوم درستش را دارد یا نه؟»
تصور کن یا Imagine نام آهنگی بسیار مشهوری از جان لنون، خواننده، ترانه‌سرا و فعال صلح انگلیسی و از موسسان و اعضای گروه افسانه‌ای بیتلز است. این ترانه در آلبومی به همین نام در سال ۱۹۷۱ منتشر شد که محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین اثر لنون در دوران فعالیت حرفه‌اش به صورت انفرادی می‌باشد. ابتدا به نظر می‌رسید که این آهنگ را خود لنون نوشته باشد اما او بعداً عنوان کرد که همسرش یوکو اونو در نوشتن ترانه تاثیر بسیاری داشته‌است و نام همسرش به عنوان ترانه‌سرا به این آهنگ اضافه شد. لنون تصور کن را آهنگی ضد مذهبی، ضد میهن‌پرستانه، ضد رسم و رسوم عرفی، ضدسرمایه‌داری می‌داند که به دلیل ظاهر زیبا، ملایم و غلط‌اندازش بسیار محبوب و پذیرفته شده‌است.
تصور کن بهشتی نیست
ساده ست اگر بخوای
جهنمی زیر پامون نیست
فقط آسمان بالای سرماست
تصور کن همه مردم برای امروز زندگی می‌کنند
ترانه های باب دیلن، گاهی رمانتیک و عاشقانه هستند، «از پشت سرم آمدی و از کنارم گذشتی / همیشه بسیار نزدیک بودی و هنوز هم هستی» و گاه اعتراض و خشم در خود دارند؛ گاه از درد و رنج میگویند و گاه از شادی و خوشی. «هیچ کس نمیتواند/ مثل بیلی مک تل کور/ بلوز بخواند.» دیلن در تعدادی از ترانه هایش با تلخی سخن میگوید و در بعضی دیگر با شوخ طبعی و با لحنی شیرین از جهان پیرامون خود انتقاد می کند و زیرکانه سیاستمداران زمانه اش را به چالش میکشد.
آه، پسرک چشم آبی من، کجاها بوده‌ای؟
کجاها بوده‌ای، جوانک نازنین من؟
خود را از دامنه دوازده کوه مه‌آلود بالا کشیدم
از شش شاهراه پرپیچ‌وخم به سختی گذر کردم
و آن سخت است، آن سخت است، آن سخت است و آن سخت است
بارانی سخت خواهد آمد
باب مارلی از موزیسین‌های مطرح جامائیکاست، هرچند در اغلب موارد، شهرت وی از یک موزیسین فراتر رفته و از او به‌عنوان یکی از اسطوره‌های کشور جامائیکا یاد می‌شود.
مارلی خواننده‌ی سبک رگِی، ترانه‌سرا، نوازنده‌ی گیتار و فعال اجتماعی بود و برخی از آهنگ‌هایش مضامین اجتماعی داشتند. او به برپاخاستن برای آزادی، حقوق بشر و حقوق زنان در ترانه‌هایش اشاره می‌کرد و به همین دلیل در آمریکای جنوبی محبوب بود و در کشور خودش نیز به یک بت تبدیل شده بود.
بلند شو، بلند شو: مبارزه نکن!
کشیش به من نگو.
بهشت در زیر زمین است!
می‌دونم که نمی‌دونی.
زندگی چه ارزشی داره.
همه آن جلا طلایی نیست.
نصف داستان‌هایی که تا حالا گفته‌شده.
پس حالا نور رو می‌بینی
بلند شو برای حقوق خودت، زود باش!
آلبوم دیوار، از آن دسته شاهکارهایی است که بعد از گذشت حدود ۵۰ سال بازهم حرف‌هایی برای گفتن دارد. آلبومی که در ابتدا بیان زندگی شخصی و اجتماعی ترانه نویس، نوازنده گیتار بیس و آهنگساز خلاق و قلب تپنده پینک فلوید، راجر واترزبزرگ است.
قطعا اگر میان جمع راک و متال بازان Another brick in the wall, part two را پخش کنید امکان ندارد که دیالوگ we don’t need no” education”(ما هیچ آموزشی نیاز نداریم) را زمزمه نکنند.
ما به آموزش نیازی نداریم
ما به کنترل ذهنی نیاز نداریم
نمیخوایم که تو کلاس به ما ریشخند بزنین
آقا معلم دست از سر اون بچه ها بردار
هی! آقا معلم! دست از سر اون بچه ها بردار
همه اینا روی هم رفته مثل آجر دیگه ای تو دیواره
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید
