بازار دلار و ارز این روز‌ها شاهد بحران قیمتی است و قیمت‌ها بی‌وقفه می‌دوند. سید مرتضی افقه، اقتصاددان معتقد است این افزایش را درمانی نیست و به نظر می‌رسد به دلیل وخیم بودن شرایط اقتصادی، کماکان باید منتظر رکوردشکنی‌های بیشتر باشیم.

جوانان امروز شاغل‌اند، اما زیر خط فقر نفس می‌کشند؛ نسلی که درآمد دارد اما آینده ندارد. در شهری که اجاره‌خانه از حقوق ماهانه پیشی می‌گیرد، «کار کردن» دیگر مترادف «زندگی کردن» نیست.

این تصور که، چون صنعت نفت با کمبود منابع مواجه است، بانک‌ها می‌توانند مانند صندوق‌های ثروت ملی یا شرکت‌های E&P، بار توسعه را بر دوش بکشند، در سطح تصمیم‌سازی بالادست نفت وگاز کشور، دست بالا را پیدا کرده است.

وزیر نفت در واکنش به این موج انتقادات، بیش از آن‌که به علت‌ها توجه کند، به‌دنبال «مقصر» می‌گردد؛ و نخستین مقصر همیشه کسی است که قرار بوده روایت‌گر باشد، نه سیاست‌گذار.

معاون بانک مرکزی در یک اظهار نظر عجیب گفته که ایران‌ مال نه سند دارد و نه مالک مشخص و نمی‌دانیم با آن چه باید کرد!

سیاست‌های ارزی ناکارآمد ایران از ثبات نفتی دهه ۵۰ تا چندنرخی انفجاری امروز، ریال را به تدریج بی‌ارزش کرده است.

سخنان اخیر اعضای شورای شهر تهران در صحن علنی پرده از زندگی لاکچری برخی مدیران شهرداری برداشت؛ موضوعی که مدت‌ها به صورت زمزمه در محافل شهری مطرح بود.

به گفته یک کارشناس صنعت بیمه، با افزایش تورم، کاهش درآمد سرانه و افت قدرت خرید، اولویت هزینه‌های مردم به سمت معیشت سوق پیدا می‌کند و بیمه از سبد هزینه‌ای خانوار حذف می‌شود.

حتی اگر حقوق و دستمزد سالانه ۲۰ درصد افزایش یابد، این رقم با تورم واقعی همخوانی ندارد در نتیجه ارزش واقعی دستمزد کاهش می‌یابد. بسیاری به سختی می‌توانند هزینه‌ زندگی را تامین کنند. به همین دلیل تمایل به پذیرش مشاغل دستمزدی کمتر شده است.

شرکت مهندسی و ساختمان صنایع نفت (شساخت)بیش از ۵۱ میلیارد تومان طی 6 ماه از سال جاری صرف غذا و رستوران کرده که جای سؤال و مطالبه گری بابت چنین هزینه سنگینی را اجتناب ناپذیر می کند.