به گزارش رصد روز، در همین روزها که کارگران در انتظار باز شدن مفری برای ابطال دستمزد ۱۴۰۳ هستند، چند نشانه جدید از قانونگریزی مفرط دولت ظاهر میشود:
اول: دهم فروردین، معاون روابط کار وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی خبر داد، لایحه پیشنهادی اصلاح موادی از قانون کار برای تعیین مزد کارگران به زودی به دولت ارائه میشود. به گفته علیحسین رعیتیفرد، «لایحه پیشنهادی اصلاح مواد ۴۱و ۱۶۷ قانون کار در حال آماده سازی است و به زودی به دولت ارائه میشود» و این دقیقاً همان دو مادهای از قانون است که به چندوچون افزایش دستمزد سالیانهی طبقهی کارگر ایران مربوط میشود، اولی الزامات تعیین دستمزد با توجه به نرخ تورم رسمی و هزینههای زندگی یک خانوار متوسط و دومی، سازوکار شورایعالی کار و تعیین مزد براساس مثلاً سهجانبهگرایی، همان سهجانبهگراییای که در گذر زمان آب رفته و از آن جز پوستهای میانتهی برجای نمانده است.
و دوم: همان ۱۰ فروردین، صولت مرتضوی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در گفتگویی مدعی شد «قانون گفته حقوق کارگران با توجه به تورم باشد نگفته عین تورم باشد، ما تورم را آمدیم به چند بخش تقسیم کردیم؛ یک تورم سال گذشته، دوم تورم نقطه به نقطه و سوم تورمی که برای سال ۱۴۰۳ پیشبینی میشود. لذا معدل اینها را گرفتیم نزدیک ۳۵ درصد شد و عین قانون را برای ۱۴۰۳ اجرا کردیم و مستحضر هستید اساسا قانون این را مشخص کرده است». و این یعنی فراموشی عامدانهی قانون و آنچه تحت عنوانِ «سبد معیشت» و هزینههای زندگی در بند دوم ماده ۴۱ قانون کار به عنوان مبنای افزایش دستمزد کارگران الزام شده است.
نادر مرادی، فعال کارگری، میگوید: «وزیر کار به معدلگیری از تورم افتخار میکند و عامدانه نادیده میگیرد که مراد قانونگذار از عبارتِ «با توجه به نرخ تورم اعلامی»، پایه و مبنای افزایش مزد بوده در حالیکه افزایش واقعی دستمزد باید برمبنای بند دوم ماده ۴۱ قانون کار یعنی نرخ حداقلی سبد معیشت خانوارهای کارگری تعیین شود».
او میافزاید «گویا همین افزایش ۳۵ درصدی دستمزد هم برایشان بس ناگوار آمده و همین پوستهی خالی سهجانبهگرایی هم آزارشان میدهد که خیلی جدی خیز برداشتهاند ماده ۴۱ و ۱۶۷ قانون کار را اصلاح که نه، به نفع خود قیچی و تعدیل کنند….!»
دولت مدعی است افزایش ۳۵.۳ درصدی دستمزد ۱۴۰۳ حاصل معدلگیری دستمزد است، در عین حال بدون توجه به نرخ تورم تجمیعی و افسارگسیختهی این سالها، مدعیست که در سه سال زعامت دولت سیزدهم، مجموع افزایش دستمزد بینظیر بوده و تاکنون هیچ زمان سابقه نداشته است! در همان سه سالی که تورم سر به فلک کشید و دلار در بازار ایران به بیش از ۶۴ هزار تومان رسید.