آقای رضا نوحی گفت: اساسنامه صندوق‌های یادشده براساس قانون بودجه سال ۱۳۹۹ کل کشور مصوب شد. هدف از ایجاد چنین صندوق هایی این بود تا دارایی‌هایی که دولت تحت عنوان سهام در اختیار دارد و از ویژگی نقدشونگی بالایی نیز برخوردار است، تحت عنوان صندوق سرمایه‌گذاری قرار بگیرد تا این واحد‌ها با تخفیف در اختیار عموم قرار بگیرد. برهمین اساس، اقدامات برای دو نمونه از صندوق‌های سرمایه‌گذاری یادشده به نام‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری دارا یکم و پالایشی یکم صورت گرفت و در نهایت، منجر به عرضه عمومی و تشکیل این صندوق‌ها شد.
او با مدنظر قرار دادن رخداد‌های نیمه نخست سال ۱۳۹۹ و تغییر و تحولات و نوسانات در بازار سرمایه از این تاریخ تا به امروز تصریح کرد: این تغییرات سبب شد تا موضوع باز طراحی این صندوق‌ها در دستور کار قرار بگیرد تا نواقص برطرف شده و عملکرد صندوق‌ها بهبود یابد. به حداقل رساندن فاصله میان قیمت معاملاتی و خالص ارزش دارایی (NAV) هر واحد سرمایه‌گذاری از جمله اهدافی بوده است که از این تغییرات مورد انتظار است. البته نباید از نظر دور داشت که بازدهی سرمایه‌گذاران تابعی از قیمت خرید و فروش آن‌ها بوده و سازوکار‌های عرضه و تقاضا تعیین‌کننده اصلی قیمت‌های واحد‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری یادشده در بازار است. بر همین اساس، شورای‌عالی بورس در مصوبه‌ای تغییرات مدنظر را مشخص و به هیئت دولت اعلام کرد و هیئت دولت در شهریور امسال با انجام تغییرات مطرح شده در صندوق‌های سرمایه‌گذاری موافقت کرد.
او تغییر نوع مدیریت صندوق سرمایه‌گذاری را نخستین تغییر اعلام و اذعان کرد: تا پیش از این، مدیریت این‌گونه از صندوق‌های سرمایه‌گذاری، مدیریت غیرفعال بود. به بیانی دیگر، مدیریت صندوق نمیتوانست اقدام به فروش دارایی‌هایی که در پرتفوی این صندوق‌ها قرار داشت، بکند. همچنین در مواردی که مدیر وجه نقد در اختیار داشت قادر به افزودن سهام به پرتفوی صندوق نبود.
به گفته او، با تغییر مدیریت غیرفعال به مدیریت فعال، آزادی عمل مدیر صندوق بیشتر شد و مدیر صندوق می‌تواند در مواقعی که نیاز به نقدینگی است، اقدام به فروش بخشی از پرتفوی کند. همچنین در زمان‌هایی که وجه نقد از محل سود‌های نقدی یا سایر موارد حاصل می‌شود، بتواند نسبت به خرید سهامی که موضوع عملیات صندوق هست، اقدام کند.
او از افزوده شدن رکن بازارگردان به این صندوق‌ها به عنوان تغییر دیگر یاد کرد و گفت: با توجه به توانایی مالی بازارگردان، رکن یادشده می‌تواند نسبت به ارائه سفارش‌های خرید و فروش به صورت هم‌زمان در سامانه معاملات اقدام کند. این سفارش‌گذاری‌ها نویدبخش افزایش نقدشوندگی واحد‌های سرمایه‌گذاری است و با افزایش نقدشوندگی انتظار می‌رود فاصله میان قیمت معاملاتی و خالص ارزش دارایی (NAV) کاهش یابد.
نوحی گفت: حضور بازارگردان به عنوان یک مشارکت‌کننده فعال، در زمانی که اقبال به واحد‌ها وجود دارد، می‌تواند درخواست صدور واحد جدید را به صندوق ارائه دهد و با صدور واحد‌های جدید و فروش آن‌ها در بازار، سرمایه‌گذاران جدیدی که علاقمند ورود به این صندوق‌ها هستند را از این امر منتفع کند. همچنین، رکن بازارگردان می‌تواند در مواقعی که موضوع ابطال مطرح است، اقدام به ابطال و وجوه مربوطه را از صندوق دریافت کند.
به گفته مدیر نظارت بر نهاد‌های مالی سازمان بورس امکان‌پذیر شدن ورود اشخاص جدید به ترکیب دارندگان واحد‌های ممتاز جدید به این صندوق‌ها از دیگر تغییرات مهم محسوب می‌شود. پیش از این اصلاحات، تغییر ترکیب دارندگان واحد‌های ممتاز مستلزم دریافت مجوز‌هایی بود که برخی از آن‌ها موانعی برای ورود فعالان به ترکیب دارندگان واحد‌های ممتاز تلقی می‌شد.
این مدیر ارشد در سازمان بورس ادامه داد: با اصلاحات صورت گرفته در این باره، اشخاص و شرکت‌ها می‌توانند نسبت به تملک واحد‌های ممتاز درخواست دهند و دارندگان این واحد‌ها نیز حق تصمیم‌گیری در خصوص تعیین ارکان صندوق را خواهند داشت.
او گفت: با ایجاد چنین تغییراتی انتظار می‌رود ظرفیت صندوق افزایش یابد و در صورت نیاز نیز بخشی از پرتفوی خود را واگذار کند. واگذاری بخشی از پرتفوی صندوق، محدود به معامله در بازار خرد نخواهد بود، بلکه مدیر صندوق می‌تواند با توجه به آن چیزی که مدنظر دارنده واحد‌های ممتاز و مدیریت صندوق است، نسبت به عرضه سهام به صورت بلوکی نیز اقدام کند و سرمایه‌گذارارن را از مزایای حاصل شده بهره‌مند کند.
