آمارها روایت می کنند؛
سهم 1.5 درصدی در تولید ناخالص داخلی، سهم 27 درصدی از مجموع محصولات فولاد کشور و سهم 44 درصدی در تولید فولاد خام این سؤال را مطرح می کند که محدودیت انرژی برای واحدی مانند فولاد مبارکه اصفهان چه نتایجی برای اقتصاد کشور خواهد داشت؟
به گزارش رصد روز،وضع سیاستهای انقباضی در حوزه صنعت در شرایطی دنبال می شود که عدم توسعه زیرساختهای انرژی مانع از افزایش تولید آن متناسب با نیازهای صنعت کشور شده به طوریکه علیرغم حرکت شرکتهای فولادی در مسیر اقتصاد مقاومتی، جهاد تولید و اقتصاد غیرنفتی شاهد کمبودهایی در این زمینه هستیم که تبعات آن بصورت مستقیم بر کل اقتصاد کشور اثرگذار خواهد بود.
محدودیت های تحمیلی برق و گاز در دو فصل تابستان و زمستان در شرایطی نفس تولید در واحدهای فولادی را به شماره می اندازد که طبق آمارهای رسمی تنها ۷ درصد میزان گاز تولید شده در زنجیره فولاد استفاده می شود که این موضوع با توجه به میزان ارزش افزوده این واحدها آمار قابل توجهی نیست و به نظر می رسد که سیاستهای وضع شده در این زمینه نیاز به تجدید نظر دارد.
اعمال چنین محدودیت هایی که در تباین با حرکت به سمت اقتصاد غیرنفتی است اثرات سویی را از خود باقی گذاشته که اگر به آمارها توجه کنیم به خوبی متوجه خواهیم شد که زمان اصلاح و بازبینی مدتهاست تمام شده و شرایط برای اقتصاد کشور بسیار اورژانسی دنبال می شود.
مطابق با آمار سایت توسعه تجارت در هفت ماهه سال جاری ارزش دلاری صادرات غیرنفتی به ازای صادرات ۷۹ میلیون و ۴۸۹ تن محصول ۲۸ میلیارد و ۳۴۳ میلیون دلار بود این در حالیست که در پایان سال قبل ۵۳ میلیارد دلار صادرات غیرنفتی در ازای صادرات ۱۲۲ میلیون تن انواع محصولات بود که بدون محاسبه تخصصی مشخص خواهد شد که کار سختی برای دستیابی به نتایج سال قبل پیش روی اقتصاد کشورست و البته نباید این نکته را فراموش کرد که ارزش دلاری صادرات غیرنفتی با ارزش دلار فعلی که بیشتر از سال قبل می باشد به دست آمده که خبر از بحران جدی در توسعه صادرات و اقتصاد غیرنفتی دارد.
از طرفی با توجه به نیازهای ارزی به واسطه اعمال تحریمهای ظالمانه علیه کشور از مدتها پیش سیاستهای دولت در حمایت از صادرات با محوریت رفع نیازهای ارزی کشور بود که با شرایط فعلی باید این به دنبال پاسخ این سؤال بود که آیا می توان در یکی از محوری ترین بخشهای صنایع یعنی صنعت فولاد به انتظار صادرات نشست یا اینکه دستیابی واحدهای فعال در زنجیره فولاد به دستاورد سالهای گذشته را باید به فال نیک گرفت؟
فولاد مبارکه اصفهان به تنهایی سهم ۱.۵ درصدی در تولید ناخالص داخلی دارد که این میزان در بخش صنایع به ۷ درصد می رسد. ناگفته پیداست که کاهش در وضعیت تولیدی این واحد اثری در حد میلیونها دلار برای اقتصاد کشور خواهد داشت. بررسی آمارهای ایمیدرو در تولید فولاد خام نشان می دهد که در پایان ۶ ماهه نخست سال ۱۱ میلیون و ۴۵۳ هزار تن فولاد خام در کشور تولید شد که گروه فولاد مبارکه سهم ۴۴ درصدی از این میزان داشت و کارخانه فولاد مبارکه اصفهان به تنهایی ۳۲ درصد فولاد خام کشور را در نیمه نخست سال تولید کرد.
براساس آمارهای ایمیدرو گروه فولاد مبارکه اصفهان از ابتدای فروردین سال جاری تا پایان شهریور ۵ میلیون و ۵۷ هزار تن فولاد خام تولید کرد که سهم کارخانه فولاد مبارکه اصفهان از این میزان ۳ میلیون و ۶۵۱ هزار تن بود. همچنین طبق آمارهای تولید محصولات فولادی مشخص می شود که فولاد مبارکه 27 درصد کل تولید محصولات فولادی را در سبد خود دارد.
آمارهای تولید در واحدهای فولادی و سهم پررنگ فولاد مبارکه در تحقق آن نشان می دهد که اعمال محدودیت روی کارخانه ای که با چنین ظرفیتی در حال خدمت رسانی به اقتصاد کشورست چه تبعاتی خواهد داشت و در عین حال با وضعیت فعلی به نظر می رسد برای کاهش احتمالی تولید به واسطه شرایط انرژی در فصل سرد سال آلترناتیوی برایش در نظر گرفته نشده که خود به وخامت بیشتر اوضاع دامن می زند.
رشد ۱۰۰ درصدی نرخ خوراک احیای شرکتهای فولادی به واسطه ابلاغ نرخ ۷۰ هزار ریالی خوراک گاز پتروشیمی‌‌ها عملاً هزینه های سربار تولید و قیمت تمام شده محصولات را افزایش می دهد که معنی آن کاهش تراز سود شرکتهای فولادیست. تنها یک حساب سرانگشتی براساس صورتهای مالی منتشر شده در فولاد مبارکه اصفهان نشان می دهد که در کنار سایر موارد افزایش قیمت ها افزایش ۶۰۰ درصدی نرخ گاز طی چند وقت اخیر و رشد بیش از ۱۰۰ درصدی هزینه های تولید در فولاد مبارکه اصفهان عملاً تناژ تولید، ارزش افزوده، تولید ناخالص داخلی و تحقق اقتصاد غیرنفتی را با علامت سؤال بزرگی روبرو می کند.
