در چندوقت گذشته شاهد جابجایی رکورد حمل مواد در فولاد مبارکه اصفهان بودیم که این موضوع با توجه به اهمیت مسئله حمل و نقل مواد اولیه در زنجیره فولاد و تأثیر آن بر قیمت نهایی محصولات بسیار حائز اهمیت است. موضوعی که علیرغم داشتن پیامهای مهم کم...
در چندوقت گذشته شاهد جابجایی رکورد حمل مواد در فولاد مبارکه اصفهان بودیم که این موضوع با توجه به اهمیت مسئله حمل و نقل مواد اولیه در زنجیره فولاد و تأثیر آن بر قیمت نهایی محصولات بسیار حائز اهمیت است. موضوعی که علیرغم داشتن پیامهای مهم کمتر مورد توجه قرار گرفت در حالیکه بخش عمده ای از چالشهای پیش روی صنعت فولاد را باید در مسئله حمل و نقل و هزینه های سربار آن جستجو کرد.
به گزارش اختصاصی رصد روز، تامین لجستیکی حمل و نقل مواد معدنی یکی از مهم ترین و با اهمیت ترین مراحل تولید محصولات فولادی در کشورست. در سالهای گذشته به دلایل مختلفی از جمله نوسانات قیمتی حامل های انرژی و چالشهای تامین سخت‌افزاری وسائط حمل و نقل همواره شاهد کمیت لنگ و نگران کننده در این بخش بودیم
به عبارت دیگر تامین حلقه های زنجیره تولید بدون ارائه راه حل مناسب در بخش حمل و نقل امکان پذیر نخواهد بود بررسی کشورهای سایت ثبت در حوزه صنایع معدنی نشان می‌دهد که بسیاری از واحدهای تولیدی نگاه ویژه‌ای به توسعه حمل و نقل دارند چرا که یکی از نقاط عطف صنایع فولادی زمان بندی مناسب در شارژ مواد اولیه و پیوند آن به زنجیره تولید است و البته این نکته را نیز باید اضافه کرد که کاهش هزینه های سربار با مدیریت بخش حمل و نقل حاشیه سود صنایع فولادی را تقویت می کند جدا از این مطالب اشاره به این نکته ضروری می آید که یکی از عوامل اثر گذار بر قیمت محصولات فولادی تسریع در موضوع حمل و نقل و تامین حداکثری مواد اولیه خصوصاً در سه ماده معدنی مهم یعنی کنسانتره گندله و آهن اسفنجی است.
نتایج برخی تحقیقات در سالهای گذشته(سمپوزیوم فولاد ٩٣) نشان می‌دهد که مسئله حمل و نقل در کنار نوسانات جهانی مواد اولیه معدنی بیشترین تاثیر را بر قیمت نهایی محصولات فولادی دارد.
به‌بیان روشن‌تر ایجاد بستری جهت دپوی مواد معدنی که به عنوان مواد اولیه در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرند یکی از عوامل مهم در تامین خوراک واحدهای تولیدیست.
نگاهی گذرا به تغییرات سیاسی و اقتصادی در جهان مبین تغییرات غیر منتظره ایست که می‌تواند نرخ تامین خوراک واحدهای تولیدی را افزایش دهد و نتایج متفاوتی را خلق کند. شناسایی عوامل اثر گذار بر قیمت محصولات فولادی هنوز محل بحث بسیاری از کارشناسان فولادی است و در این رابطه مسئله حمل و نقل از ارکان مهم آنست که هرچند کنترل این متغیر خارج از اراده واحدهای فولادسازی بوده اما اتخاذ تدابیری جهت تامین حداکثری مواد اولیه و دپوی مناسب با توجه به جدول زمانبندی تولید می‌تواند اثرات ناشی از این تغییرات را به حداقل برساند.
متاسفانه باید اذعان کرد که کشورمان علیرغم الگوی جهانی تعیین قیمت هنوز میل به تعیین قیمت به شیوه دستوری دارد که زنجیره حمل و نقل نیز از این قاعده مستثنی نیست این اتفاق در شرایطی می افتد که بیشترین میزان حمل کالا در کشور مربوط به مواد معدنی بوده و طبق آمار حدود ۳۰۰ میلیون تن از حمل و نقل مواد مربوط به واحدهای فولادی و معدنیست که نیازمند طرح و برنامه ای جامع می باشد که هزینه های سربار را کاهش داده و سهولت دسترسی به آن نیز مدنظر باشد.
در سالهای گذشته علیرغم افزایش افزایش حدود ۲۰۰ میلیون تنی حمل و نقل مواد تنها ۱۰ درصد به ظرفیت ریلی کشور اضافه شده که این مسئله می تواند نتایج حاصل از تلاشهای صورت گرفته در واحدهای فولادسازی را تحت الشعاع قرار دهد اما با این همه هنوز برنامه مدونی جهت افزایش ناوگان ریلی کشور خصوصاً در بخش صنایع دیده نمی شود که معنی آن افزایش هزینه های سربار و تأثیر آن بر قیمت تمام شده محصولات است. اما نکته حائز اهمیت را باید در تعرفه های حمل و نقل دید که خود نیازمند بحث های کارشناسانه جداگانه ایست که در این گزارش نمی گنجد.
با آنچه گفته شد به خوبی مشخص می شود که هرگونه تغییری در موضوع حمل و نقل واحدهای فولادسازی تأثیر مهمی بر اقتصاد کشور خواهد داشت و کسب نتایج مثبت در آن در واحدی مانند فولاد مبارکه اصفهان که ۸ درصد تولید ناخالص کشور در بخش صنایع را در اختیار دارد اهمیت آن را دو چندان می کند.
